BUITENLANDS OVERZICHT

In de eerste brief van de apostel Paulus aan die van Corinthe lezen wij in hoofdstuk I vers 20: , , Waar is de wijze? Heeft God de wijsheid dezer wereld niet dwaas gemaakt? "

Te allen tijde zijn deze woorden bevestigd geworden. In heel de loop der wereldgeschiedsnis is het bewaarheid geworden, dat wat van de hoge God afvalt, zeker moet vallen. Keer op keer heeft de Heere geblazen in de hovaardij der wereldwijzen, die waanden het zeer wel zonder Hem en Zijn geopenbaard Woord te kunnen stellen. Hun wijsheid is door Hem telkens tot dwaasheid gemaakt.

Dit geeft onze tijd ons wel in een heel sterke mate te aanschouwen.

Met welk een grote ophef van woorden is door de wijsheid dezer wereld niet aangekondigd, dat zij in staat zou zijn om de oorlog van de aardbodem te verbannen. Degenen, die ten onzent daaraan geloof sloegen, hebben wij enige jaren geleden zelfs met gebroken geweren in hun knoopsgaten zien lopen. Organisaties van een wereldomvanig als de Volkenbond en die van de Verenigde Naties zijn door de wereldwijzen opgericht met het doel om een eeuwige wereldvrede te stichten. Plechtige verzekeringen, dat deze daartoe in staat zouden zijn, hebben wij meer dan eens kunnen horen afleggen. Doch in weerwil van de afgelegde verzekeringen is het zowel met de één als met de ander op een volslagen mislukking uitgelopen.

De beloofde wereldvrede laat nog maar steeds op zich wachten. In stede daarvan is de tweede wereldoorlog uitgebroken, een oorlog, die in verschrikkingen en ellende, welke hij gebracht heeft, en in de ontzaggelijke offers aan goed en bloed, welke hij gevorderd heeft, al de oorlogen, welke er op aarde gevoerd zijn, verre heeft overtroffen.

En wat de onderhandelingen over de wapenstilstand op Korea aangaat, het verloop daarvan is verre van bemoedigend voor hen, die deze tot stand gebracht wensen te zien. Een paar weken geleden werd in de wereldpers algemeen aangekondigd, dat het slechts een kwestie van enkele dagen zou zijn en de wapenstilstand zou een feit geworden zijn. Deze enkele dagen zijn nu al lang verlopen, doch de wapenstilstand moet nog gesloten worden.

De president van de Zuid-Koreaanse republiek, Rhee, heeft, zoals een ieder bekend kan zijn, roet in het eten geworpen door de anti-communistische krijgsgevangenen vrij te laten. De communisten hebben dat zo hoog opgenomen, dat zij de onderhandelingen hebben stopgezet. En tot op de daig van heden zijn de onderhandelingen niet hervat.

De Amerikaanse regering heeft inmiddels geprobeerd met president Rhee tot overeenstemming te komen. Daartoe heeft president Eisenhower een speciale afgezant, met name Robertson, ter onderhandeling naar hem gezonden. Volgens de laatste berichten moet deze afgezant Rhee hebben medegedeeld, dat het .Amerikaanse geduld uitgeput is en dat de Amerikaanse regering haar laatste concessie gedaan heeft.

President Eisenhower heeft op de wekelijkse persconferentie te Washington ten opzichte van de onderhandelingen met Rhee verklaard te geloven, dat een bevredigende oplossing te vinden was. Volgens hem waren de geschillen niet meer dan de gebruikelijke moeilijkheden tussen bondgenoten, die door dezelfde beginselen en denkbeelden verbonden waren. De geschillen waren zeer wezenlijk en gingen over de toepassing der gemeenschappelijke beginselen, aldus Eisenhower.

Wat nu de uiteindelijke uitslag van de onderhandelingen van Robertson met Rhee, die vijf dagen geduurd hebben, aangaat, daarover valt op het ogenblik niets met enige zekerheid te zeggen.

President Rhee heeft op het laatste voorstel van Robertson een schriftelijk antwoord gegeven, dat de Amerikaanse diplomaten te Seoel thans bestuderen, en Roberston heeft medegedeeld, dat de Amerikanen de onderhandelingen met de communisten zullen hervatten, of Rhee al dan niet toegeeft. Of de communisten zich bij de hervatte onderhandelingen inschikkelijker zullen betonen dan tevoren het geval was, moet afgewacht worden. In elk geval zal het feit, dat de Franse autoriteiten 30.000 Chinese nationalisten, die naar Frans Indo-China tijdens de oorlog waren uitgeweken en aldaar geïnterneerd waren, vrijgelaten hebben, zodat zij zich naar Formosa kunnen begeven en zij aldaar in het Chinese nationalistische leger direct opgenomen kunnen worden, aan een vlot verloop van de onderhandelingen, zo deze hervat worden, geen goed doen. Is het met de onderhandelingen over de wapenstilstand op Korea allesbehalve voor de voorstanders er van naar wens verlopen, hetzelfde kan worden gezegd van het tot stand komen van de overeenkomst van de Europese Defensie Gemeenschap, welke ook vurig, evenals de wapenstilstand op Korea, door de Amerikanen begeerd wordt. Zoals het er thans voor staat, zal in Bel­

gië de Europese Defensie Gemeenschap in deze zomer niet ondertekend worden. De liberale fracties in de Belgische Kamer en de senaat toch hebben dezer dagen een resolutie aangenomen, waarin uitgesproken werd, dat de liberalen deze overeenkomst niet vóór het parlementaire reces zullen goedkeuren.

De liberale fracties staan er op, dat de grondwetsherziening en de overeenkomst van de Europese Defensie Gemeenschap tegelijk in Kamer en senaat behandeld zullen worden. Wil de regering alsnog op dit hberale voorstel ingaan, dan zijn de Hberalen bereid om de overeenkomst van de E.D.G. nog vóór het reces in de huidige parlementaire zitting in behandeling te nemen, ook al zou de zitting dientengevolge twee of drie weken langer duren.

De regering heeft het liberale voorstel echter niet willen aanvaarden, met gevolg, dat het uitgesloten is, dat de E.D.G.-overeenkomst nog vóór het reces vrordt goedgekeiu-d.

Hetgeen al evenmin bevorderlijk is voor de totstandkoming van deze overeenkomst, is hetgeen dezer dagen in de bondsdag van West-Duitsland is voorgevallen.

De bondsraad toch heeft in de vergadering van Donderdag 2 Juli met 148 tegen 135 stemmen en 18 onthoudingen het wetsvoorstel verworpen tot regeling van de Duitse schulden aan Frankrijk, verband houdende met economische hulp, na de oorlog aan West-Duitsland verleend. Frankrijk eist een betaling van bijna 15, 8 millioen dollar uit hoofde van deze steun, doch de bondsdag was in de vergadering van 2 Juli slechts bereid om 11, 8 millioen dollar te betalen.

Nu heeft de bondskanseHer wel weten te bewerken, dat de volgende dag het wetsvoorstel met 190 tegen 147 stemmen door de bondsdag is aangenomen, maar het verloop van deze aangelegenheid heeft begrijpelijk niet nagelaten om in Frankrijk een slechte indruk te verwekken. En dit wel bepaaldelijk door de redevoering, welke een socialistische afgevaardigde, professor Guelich, bij behandeling van het wetsontwerp op 2 Juli gehouden heeft. Deze legde daarin de Fransen ten laste, dat zij in de jaren 1945 tot 1948 meer uit West-Duitsland gehaald dan dat zij er gebracht hadden. Niet alleen hadden volgens hem de Franse autoriteiten jarenlang de leden van de bezettingstroepen, doch ook hun families op Duitse kosten onderhouden, terwijl zij grote winsten gemaakt hadden uit gedwongen Duitse houtuitvoer, dewijl een Frans exportbureau voor de E> uitse houtleveringen slechts drie dollar per meter op de Duitse rekening heeft geschreven, ofschoon het hout tegen prijzen van tien tot twaalf dollar was verkocht.

En wat de Fransen nog al meer ontstemd heeft, was het korte, maar uiterst felle debat over de Franse houding inzake het Saarland, dat aan de rede van de socialistische professor was voorafgegaan. Niet alleen de socialisten, maar ook de andere sprekers betoogden, dat het Saarland nog altijd tot Duitsland behoorde. De socialisten eisten bovendien, dat de bondsregering haar streven naar de Europese eenwording zou stopzetten, totdat de Fransen het Saarland vrijgelaten zouden hebben. Zij wilden de Saarkwestie tot toetssteen maken voor de Europese gezindheid, welke in Frankrijk bestaat.

Al gingen de andere fracties in de bondsdag niet zo ver, toch gaven al de fracties, uitgezonderd de communistische, hun stem aan de socialistische motie, waarin de eis gesteld werd, dat de afscheiding van het Saargebied van Duitsland moest worden beëindigd.

In deze vergadering, waarin een felle anti-Franse demonstratie aan de dag trad, kwam wel heel duidelijk tot uiting, dat indien de Europese Defensie Gemeenschap onder sterke aandrang van Amerika tot stand komt, zij veel en veel meer op het papier dan in werkelijkheid bestaat.

Gaat het in deze aangelegenheid al niet naar de wens van zeer velen, dit gaat het ook al niet ten opzichte van de Bermuda conferentie. Was het Frankrijk, dat eerst door de langdtuige ministercrisis een spaak in het wiel gestoken heeft, dat zij maar niet gehouden kon worden, thans is het zo ver gekomen, dat zij althans voorlopig geheel van de baan is. De oorzaak daarvan ligt in de ongesteldheid van Churchül. Deze is volgens een bericht, tijdens een vergadering van de Engelse ministerraad vrij ernstig onwel geworden. Bij het in die vergadering gevoerde debat moet Churchill zich nog al zeer opgewonden hebben, zó zelfs, dat men aanneemt, dat hij dientengevolge 'n hartaandoening opliep, waardoor hij een tijdlang in een bewusteloze toestand verkeerd moet hebben. Of dat bericht ons de juiste toedracht der zaak weergeeft, valt door ons niet uit te maken. Bij de onzekerheid, welke er in deze bestaat, is dit wel zeker, dat Churchül om gezondheidsredenen een maand rust heeft moeten nemen. Dit heeft ten gevolge gehad, dat de Bermuda conferentie op de vastgestelde datum niet plaats vindt. In plaats daarvan zullen nu de ministers van buitenlandse zaken van Amerika, Engeland en Frankrijk in Washington bijeen komen in een zogenaamde „kleine Bermuda conferentie". Daarin zullen verschillende onderwerpen besproken worden, alleen zal daarin niet gehandeld worden over een vier-mogendhedenconferentie, waarbij met Amerika, Frankrijk en Engeland ook de Sovjet-Unie vertegenwoordigd zal zijn. Deze conferentie, welke Churchül in een rede in Mei in het Engelse parlement, welke veel opschudding verwekt heeft en in Amerika niet gunstig ontvangen is, sterk bepleit heeft, zal naar alle waarschijnlijkheid dit jaar dus wel niet plaats vinden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen