Dingen die boven zijn

Indien gij dan met Christus opgetvekt zift, zo zoekt de dingen, die hoven zijn. Colossensen 3 : la

11.

De aansporing des apostels is gans niet overbodig, omdat de met Christus opgewekten wel een beginsel van genade hebben, dat door de inwoning des Heihgen Geestes die dingen, die boven zipi, gaat zoeken, doch het is nog slechts een klein beginsel der nieuwe gehoorzaamheid. Zij dragen nog met zich om een aardsgezinde, ongedode, oude natuur, wel vaak tot smart, doch niettemin zo zeer hardnekkig en krachtig vasthoudende aan de dingen, die beneden zijn.

Zij zitten er zelf met hun hoogmoed en eigenliefde nog zo tussen en dingen nog 20 vaak naar gunst van mensen. Zij willen nog zo dikwijls wat wezen voor God en mensen. Zij leven veeltijds nog zo laag, hangende aan de afgoden met het hart, en zij wdllen hier vaak nog zo gaarne blijven en hebben dikwijls nog zo veel vrees voor de dood. Zij leven ook nog zo vaak onder een wettische dienstbaarheid, inge^-oerd naar de geboden en leringen van mensen, door verkeerde bevattingen en harde gedachten van God en Zijn dienst vasthoudende aan eigengerechtigheid. Dat alles doet de handen slap hangen en de knieën struikelen op de weg naar de hemel.

Dat doet verkeerde gedachten koesteren over de dingen, die boven zijn, alsof de hemel een plaats zou zijn om uit te rusten van wettisch gewoel, terwijl de hemel juist een oord is van levendige werkzaamheid, doch van gans andere aard dan men zich in die verwarring voorstelt Maar wat is ^ito toch de hemel en wat zal daar het werk zijn van degenen, die daar veilig mogen aanlanden?

We lezen in Jes. 66 : 1: De hemel is Mijn troon". De hemel is dus een plaats waar God op de troon zit. Of liever, de Middelaar Gods en der mensen, dat is Jezus Christus, is bij Zijn hemelvaart gaan zitten aan de rechterhand Gods op de troon van het heelal, welke troon haar vastigheid heeft ontleend aan gerechtigheid en gericht, en goedertierenheid en waarheid gaan voor Zijn aanschijn heen. En waar Gods volk niet in een vreemde hemel komt, geen vreemd God ontmoet en geen vreemd werk doen zal, bestaat het rechte zoeken van de dingen, die boven zijn, in het hartelijk begeren, dat Christus gekroond zal worden en op de troon van het hart zal zitten, dat wij maar ontkroond zullen worden en van de troon afgeworpen mogen worden.

Maar tevens behoort bij het zoeken van de dingen, die boven zijn, een buigen voor de gerechtigheid en het gericht Gods, wijl dat de vastigheden van Zijn troon zijn. Alleen dat volk, dat bxikken mag onder Gods recht, er mee verenigd mag worden, er zelfs de zaligheid in mag vinden door Christus, Die het recht Gods heeft vervuld en opgeluisterd, zal waarlijk zalig zijn in de hemel. En de - beginselen der eeuwige vreugde, die Gods volk bij ogenblikfen in hun hart gevoelt, zijn niet anders dan een buigen voor Christus op de troon Zijner heerlijkheid, in volkomen vereniging met Gods heilig recht.

Velen menen in te gaan en zullen niet kunnen, wijl zij nimmer met Gods recht kennis maakten en nimmer de oplossing huimer bezwaren vonden in het door Christus vervulde recht. Daar zullen geen vreesachtigen, ongelovigen en gruwelijken, leugenaars en diergelijken in komen.

Indien rnen dan zoekt de diiigen, die boven zijn, wat is dat anders dan zich zo ver mogelijk vervdjderd te houden hier op aarde, en gemeenschap te zoeken met dezulken, die met ware vreze Gods bedeeld zijn, met wie men eenmaal hoopt verheerlijkt te worden? Waimeer de straat der stad zuiver goud was, gelijk doorluchtig glas, in Openb. 21 : 21, ziende op de smetteloze heiligheid en reinheid, zelfs in de allesoverziende ogen van de vlekkeloos heilige God Zelf, wat is dan het zoeken der dingen, die boven zijn, anders dan een haten en vlieden van de zonde en een hartelijke behoefte om door Christus' bloed en Geest volkomen van de zonde te mogen worden gezuiverd en gereinigd? Zo zouden we kunnen doorgaan, maar is het niet reeds duidelijk, dat de opwekking van Paulus volkomen op haar plaats is, ook al richt hij haar tot dezulken, die reeds met Christus opgewekt zijn? Wat komt er toch een eindeloos gebrek openbaar in het leven der begenadigde mensen; wat is het vaak ver van dat Godverheerlijkend en zielsprofijtelijk zoeken af. En wat zou het onder alle smaad en hoon van de zijde der wereld een sterkte geven aan Gods volk, als dat volk meer leven mocht bij de dingen, die boven zijn. Maar ondanks alle gebrek is de mens grotelijks bevoorrecht, die het hier op aarde maar niet vinden kan en die bij ogenblikken mag uitzien naar het uur der verlossing uit een lichaam der zonde en des doods, om dan eeuwig bij de Heere te zijn, waar God alle tranen van de ogen zal afwissen. Laat de vijanden van Christus echter be­

denken, dat zij nimmer daar komen zullen, want God zal al Zijn vijanden zetten tot een voetbank onder Zijn voeten. Men moge met al Gods werken de spot drijven en alleen zoeken wat de wereld heeft en geeft, en verachten de dingen die boven zijn, maar God zal lachen in hun verderf en spotten als hun vreze komt. Men moge jagen naar zondige vermaken en Gods Woord verwerpen en Gods dag ontheiligen en Gods volk bespotten, eens komt de afrekening en die zal niet meevallen. De majesteit Gods te durven wederstaan en de liefde Gods te versmaden, is een stout bestaan, hetwelk naar eeuwige ondergang voeren zal. Op eigen kracht zowel in de godsdienst als in de zonde door het.leven te gaan, wat zal het anders baren dan alleruiterste teleurstelling? In alles zichzelf te bedoelen, zonder zich af te vragen of God in Christus ten aanzien van ons aan Zijn eer komt, waar kan dat anders op uitlopen dan op het ontzettend oordeel, waarin God Zichzelf zal verheerlijken naar Zijn recht, tot versmading van voor Zijn aangezicht eeuwiglijk en altoos?

Indien gerechtigheid en gericht de vastigheden zijn van Christus' troon, dan zal de ongerechtigheid en het spotten met Gods gerichten de zondaar doen wegzinken in het naar verderf. En indien men nog heden Paulus' woord ter harte wilde nemen, om te betreuren de afgelegde weg in de wereld en de zonde, en men wilde alsnog gaan zoeken de dingen, die boven zijn, vne weet wat God nog zou willen doen. Zo lang de mens nog leeft is er nog een mogelijkheid van zalig worden in Christus voor allen, die zich in waarheid met ootmoed tot Hem wenden in afbreking van de gruwelijke zonden.

Het is waar, alleen genadgj-'r, - bümen brengen en dan ook allef' .-j^ade, maar de moedwillige verwerpii ^-^^ ^' de waarheid Gods, beide geleerd , }j-)or Wet en Evangelie, komt geheel voor eigen rekening van de mens. Welk een zware verantwoordelijkheid laadt de mens dan toch op zich, wanneer hij alleen maar zoekt de zonde en de wereld, en geen belangstelling heeft voor de dingen, die boven zijn. Het is slechts kort, dat de mens hier in de tijd verkeert, straks komt de eeuwigheid en dan zal het voor elk mens er op aan komen of men God ontmoeten kan, of dat men zal moeten belijden: Altijd geleefd en gewerkt voor de wereld en voor de dingen van de tijd, en datgene verwaarloosd, wat ik nu zou kunnen gebruiken, te weten een gergonde hoop op het eeuvwge leven.

Hoe wijs de wereldhng ook moge zijn in eigen ogen, eens zal het blijken, dat men een grote dwaas geweest is, dat men wezenlijke, onvergankelijke zaken zeer verre heeft achtergesteld bij vergankelijke en tijdelijke dingen, die bovendien geheel ontoereikend waren om de ziel enige ware bevrediging te schenken.

Arme wereld, ondanks ingebeelde rijkdom. Dwaze zoekers naar aardse schatten, die de mot en de roest verderven. Gelukkig mens, die buiten God in Christus niet gelukkig zijn kan en die daarom zoekt de dingen, die boven 2ajn.

A. Ds CHR. VAN DAM

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen