Voor de Jeugd

OOM KOOS

Beste neven en nichten.

Voordat wij de nieuwe raadsels geven, willen we eerst enkele vragen beantwoorden. De eerste vraag betreft het antinomianisme, waarvan de vraagsteller niet weet wat dit betekent.

Antwoord. De betekenis van dit woord is: Tegen de wet", waarbij onder de wet verstaan moet worden de wet der tien geboden. Degenen, die uit het beginsel van het antinomianisme leven, worden antinomianen genoemd. Deze mensen, die reeds in de oude Christelijke kerk voorkwamen en die er tot op de huidige dag nog steeds zijn, beweren, dat de wet der tien geboden door het Evangelie te niet gedaan is en dat het doen van goede werken dus niet nodig is. Men moet niet denken, dat dit mensen zijn, die ontkennen, dat Christus de Zone Gods is en dat het door Hem alleen mogelijk is zalig te worden. Integendeel, zij leren dat Christus voor de uitverkorenen de schuld volkomenlijk betaald en hunne zonden verzoend heeft, terwijl zij het ook steeds hebben over de eeuwige besluiten Gods. Wij kunnen in deze rubriek op de antinomiaanse leerstellingen niet verder ingaan, doch moeten volstaan met er op te vwjzen, dat deze leerstellingen door en door vals zijn en een verloochening inhouden van Gods Woord, dat zo nadrukkelijk leert, dat het geloof zonder de werken een dood geloof is. Lees voorts maar eens wat de Heere Jezus zelf heeft gezegd in Matth. 5 : 18, waar te lezen staat: oorwaar zeg Ik u, totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er niet één jota noch één tittel van de wet voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied". De wet der tien geboden heeft dus ook

De wet der tien geboden heeft dus ook na het werk, dat de Heere Jezus op aarde verricht heeft, haar volle kracht behouden. Sedert de val des mensen is het niet mogelijk om door het onderhouden der wet zalig te worden, maar wel dient de wet als een regel om naar te leven. Het antinomianisme is dan ook zeer te verwerpen. Vreselijk is het als de mens in de strikken daarvan verward raakt, want tenzij de onwederstandelijke genade Gods het verhoedt, is er voor zulk een mens geen hoop, daar toch Gods Woord nadrukkelijk leert, dat alle boom, die geen goede vrucht voortbrengt, uitgehouwen zal worden. Een tweede vraag handelt over de uit­

drukking „Het doel heiligt de middelen". Gevraagd wordt van wie die uitdrukking afkomstig is.

Antwoord: Deze uitdrukking is onafscheidelijk verbonden aan de roomse orde der Jezuïeten, wier zedeleer en handelingen maar al te zeer door deze uitdrukking bepaald worden. Als men dit echter tot een rooms geestelijke zou zeggen, dan zou hij onmiddellijk zeggen, dat de Jezuïeten deze uitdrukking nooit gebezigd hebben en zal hij vragen in welk geschrift der Jezuïeten zij te vinden is. Dit dient natuurlijk om de indruk te doen post vatten alsof het laster is wanneer beweerd wordt, dat de Jezuïeten overeenkomstig deze uitdrukking leren en handelen. De genoemde uitdrukking toch vindt men namelijk niet letterlijk zo in geschriften der Jezuïeten. Maar wel komen daarin regels voor, die op precies hetzelfde neerkomen als wordt uitgedrukt door: „het doel heiligt de middelen". Zo leerde de Jezuiet Busenbaum in een zijner geschriften de volgende stelregel: „Wanneer het doel geoorloofd is, zijn ook de middelen geoorloofd". Het is dus geen laster wanneer gezegd wordt, dat de uitdrukking: „Het doel heihgt de middelen", geheel overeenkomt met de stelregel der Jezuïeten. We laten thans de nieuwe raadsels volgen.

OPGAVE 315

jongeren:1. Zoek uit elk der onderstaande zinnen een woord, zo, dat de woorden tezamen een gedeelte geven van een tekst uit Psalm 119. a. Maar de Heer' zal uitkomst geven. b. Op uw Woord heb ik vertrouwd. c. Het vierde gebod van de wet des Heeren. d. De Heere Jezus is na drie dagen opgestaan uit de dood. e. De kinderen waren zeer vermoeid. f. Zij kwam van wijd en zijd om het Woord te horen.

2. Noem de naam van: a. de landstreek waar Jacob op hoge leeftijd heentrok en stierf. b. De koning van Basan (Psalmen). c. De gezegende onder de vrouwen. d. Een beroemde vindplaats van goud (Ps. 45). e.Een stad op zeven heuvelen gebouwd. f. Een plaats waar veel weeklachten zijn aangeheven over verlies van kinderen. g. De stamvader van de profetes Anna. Welke naam vormen de beginletters van bovenbedoelde namen?

3. Door een andere rangschikking der letters van FUNSATES kan men de naam verkrijgen van een persoon, die als martelaar om des geloofs wil gestorven is.

Ouderen:1. Maak uit: ATTA - f TIRAS + H de Perzische naam van een knecht Gods uit het Oude Testament.

2. Zoek uit elk der volgende zinnen een woord, zo, dat de woorden tezamen een gedeelte geven van een tekst uit het Nieuwe Testament. a. Heden zult gij met mij in het Paradijs zijn. b. Gij zult allen desgelijks vergaan, indien gij u niet bekeert. c. Wat hebt gij gedaan, vroeg de vader aan zijn kinderen. d. Wij hebben Zijne voetstappen gehoord. e. De stem des Heeren is op de wateren. f. De Heere hoort naar het geroep der armen en ellendigen. g. Zo de Heere God is, buig dan voor Hem neder. h. Hij ontfermt Zich over wie Hij wil, en Hij verhardt die Hij wil. i. Uwe getuigenissen zijn zeer getrouw. j. Zij hebben hunne harten verhard en weigerden in Zijne wegen te wandelen, k. Uw getuigenis is niet waarachtig.

3. Een tekstgedeelte uit het Oude Testament bestaat uit acht en twintig letters. Welk tekstgedeelte wordt bedoeld als het volgende gegeven is:11 1 21 13 28 3 5 19 14 22 26 komt van de Levensbron als een genadegift. 8, 19, 23, 10, 6 was een koning, die zijn beloften brak. 24, 4, 20, 25, 18 is een dier, dat in het Oosten voorkomr. 7 16 27 12 27 is iets wat aanvulling behoeft. 9, 15 is een Ned. provincie (afk.). 2, 15 is ook een Ned. provincie (afk.)

De oplossingen dezer raadsels mogen nog NIET ingezonden worden. We gaan nu verder met het verhaal over

DE WALDENZEN

Op het hulpgeroep van de overvallen leraar kwam er wel hulp, maar het waren voor het merendeel vrouwen, die trachtten hem aan de handen zijner belagers te ontrukken. Deze waren echter tegen de aanvallers niet opgewassen, izodat verscheidenen hunner met de predikant naar de abdij gesleurd werden. Weinige dagen later werd de waardige leraar op de brandstapel gebracht, terwijl de gevangen genomen vrouwen geprest werden takkebossen aan te dragen om het vuur te onderhouden, waarop hij langzaam verbrandde. . . .

Na hem volgden anderen, want de soldaten, die door de monniken van het klooster betaald werden, zetten hun afschuwelijk werk voort. Zij deden in verscheidene plaatsen invallen en lieten overal de sporen van hun rooflust en moordzucht achter, terwijl de gevangenen, die zij maakten, naar de galleien gezonden werden. Toch zou hun hier een ontvangst bereid worden, waarop zij niet gerekend hadden. De Waldenzen van Angrogna, die de alarmkreten van hun geloofsgenoten gehoord hadden, waren namelijk tezamen gekomen en hadden zich van wapens voorzien. Niet zodra zagen zij de vijanden naderen of zij grepen ze op het onverwachts aan en wel met zulk een onweerstaanbare kracht, dat het wel leek of er een lawine op hen losbarstte. De soldaten werden hierdoor zo zeer in verwarring gebracht, dat zij zonder zich te verweren, hun heil in de vlucht zochten naar het klooster.

Inmiddels had de hertog van Savoye zich met zijn raadslieden ernstig bezig gehouden met de vraag, wat te antwoorden op het schrijven der Waldenzen. De hertog was geneigd om samenspreking tussen de Waldenzen en de geestelijken toe te staan, daar hij in de mening verkeerde, dat de eersten het toch tegen de laatsten zouden moeten afleggen. Hij gaf dan ook van dit zijn voornemen kennis aan de paus, maar deze wilde hiervan absoluut niets weten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen