De bron van maatschappelijke ellende

De bron van maatschappelijke ellende is niet gelegen in de maatschappij, noch in de maatschappelijke verhoudingen, gelijk de communisten en socialisten ons diets willen maken.

diets willen maken. Het is niet als Marx het gesteld heeft, dat de geestelijke grootheden producten van economische, maatschappelijke toestanden zijn, en dat het materiële, de productie, het sociale, politieke en geestelijke leven bepaalt.

De opvatting van de socialisten en communisten aangaande de diepste roerselen van het menselijk leven, zoals deze onder meer in het communistische Manifest van 1848 is weergegeven, moet beslist worden afgewezen, omdat zij zich met de waarheid niet laat verdragen.

Volgens deze opvatting zijn de godsdienst, de zedelijkheid en de kunst louter ideologieën. Eigenlijk niet meer dan spiegelbeelden van de maatschappelijke toestand. Hun licht is als het licht der maan, weerkaatst en krachteloos geworden zonlicht, zonder zelfstandigheid. Het is alleen de stof, die kracht ontplooit en de historie der mensheid leidt.

Het behoeft geen nader betoog, dat in zulk een opvatting er voor God en Zijn dienst geen plaats is, dat het daarin niets dan begrippen zijn, die, hoe eerder hoe beter, uit de wereld moeten verdwijnen.

Zo is het te verstaan, dat Marx eenmaal schreef: De mens, die vandaag niets bezit, is ook niets.

Naar deze opvatting wordt de waarde van de mens enkel bepaald door de stoffelijke graad van zijn welstand, en moet alle maatschappelijke ellende opgevat worden slechts voort te komen uit stoffelijke oorzaken.

Dat zulk een opvatting lijnrecht inloopt tegen Gods Woord, zal wel niemand kunnen betwisten, die met de inhoud daarvan enigermate bekend is.

Dat Woord toch geeft ons een gans andere reden aan als oorzaak van alle ellende, ook van maatschappelijke ellende. Waar men het ook opslaat, allerwege wijst het ons de zonde aan als de oorzaak van alle menselijke ellende.

Deze was het, waardoor de gemeenschap tussen God en mens verbroken werd en welke een nameloze stroom van ellenden over de mensheid gebracht heeft. Overal waar zij binnentreedt, zo leert ons de Heilige Schrift, wordt zij over langere of kortere tijd gevolgd door haar dochter de ellende.

Wil men dan ook de ellende bestrijden — de gebeurtenissen in de Sovjet-Unie en haar satellietstaten leren ons dat wel heel duidelijk — dan zal dit met gans andere middelen dienen te geschieden dan welke de socialisten en communisten ons aanprijzen; alsdan zal dit bij de mens zelf moeten aanvangen, zal daarbij een onvoorwaardelijke terugkeer naar en onderwerping aan Gods Woord en wet moeten plaats vinden, want de mens is door de zonde niet alleen een vijand van God, maar ook van zichzelf, van zijn eigen geluk en gelukzaligheid geworden. Deswege zoekt hij — een ieder van nature — verblind als hij is, het remedie voor zijn ellende daar, waar het niet te vinden is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen