Het internationalisme

Zeer velen ook in ons land zien daarin allerlei heil. Niet weinigen zelfs zO veel, dat zij daaraan ons eigen zelfstandig volksbestaan wel willen opofferen. Een internationale gemeenschap is dat volgens hen best waard. Zij betonen zich blind voor de gevaren, die daaraan verbonden zijn, en voor het onrecht, dat vooral kleine naties daarin aangedaan wordt. Harde klappen zullen wel nodig zijn om hun de ogen daarvoor te openen. Daartoe was het schromelijk onrecht, dat Nederland in het internationale gezelschap van de Veiligheidsraad is aangedaan, niet genoegzaam. Het is anders geen luttele zaak, dat dit internationale college er hard aan medegewerkt heeft, dat Indië voor ons verloren is gegaan.

Was het schromelijk onrecht, dat de Veiligheidsraad jegens Nederland beging, niet genoegzaam om vele voorstanders van het internationalisme de ogen te openen voor de geweldige gevaren, welke voor ons land daar aan verbonden zijn, moge dan een rüeuw dreigend onrecht dit wel zijn.

Er dreigt van de kant van het internationale streven voor ons land toch weder een ernstig gevaar van-andermaal te bedrijven onrecht.

Een invloedrijk Amerikaans blad, „The Chicago Tribune", heeft dezer dagen in een hoofdartikel bepleit, dat het voor de goede gang van zaken op het internatio­ naal terrein van belang zou zijn, dat Tapan op een grootscheepse wajze Nieuw-Guinea zou koloniseren.

Japan toch — zo betoogde het blad — lijdt zeer aan overbevolking. Het is niet bij machte om al zijn inwoners een behoorlijk bestaan te geven. Het zou daarom zeer gewenst, grotelijks in het belang van goede internationale verhoudingen zijn, indien Japanners in groten getale op Nieuw-Guinea werden toegelaten.

Daarbij werd niet gevraagd of de inwoners van Nieuw-Guinea de komst van een grote massa Japanners welkom zou zijn. Al-s toch die vraag wel gesteld was, dan was het te voorzien, dat het antwoord zou geluid hebben, dat dezen daar allesbehalve mede ingenomen zouden zijn. Dezen toch hebben de Japanners in de bezettingstijd van nabij leren kermen en hebben aan hen allesbehalve prettige herinneringen. Zij zouden stelhg niet begeerd hebben andermaal onder hun druk te komen, waarop het stelHg zou uitlopen, indien de Japanners in groten getale naar Nieuw-Guinea zouden emigreren. Zij zouden alsdan spoedig de eigenlijke bewoners in getal overtreffen en over hen de baas kunnen spelen. Van kolonisatie zou het tot annexatie komen. En op deze wijze zou — wat ook wel de eigenlijke bedoeling van het Chicagose blad is — dan Japan Nieuw-Guinea als een overzees rijksdeel in de hand gespeeld zijn.

Dat op zuDc een manier niet alleen het zelfbeschikkingsrecht van een klein volk — de Nieuw-Guineërs toch hebben herhaaldelijk te kennen gegeven onder Nederlands bestuur te willen blijven — om hals gebracht zou worden, maar ook het onbetwistbare recht, dat Nederland op Nieuw-Guinea heeft, met voeten getreden zou worden, daarover bekreunt men zich in het internationale gezelschap niet.

Keer op keer hebben wij kunnen zien, dat onder de vlag van het internationalisme en in naam van internationale belangen het gruwelijkste onrecht bedreven wordt en dat daarbij de rechten van kleine volken aan de belangen der grote mogendheden worden opgeofferd.

Het is dan ook zeer te hopen, dat onze regering en ons parlement niet andermaal het hoofd tuigen voor het internationalisme, en de bewoners van Nieuw-Guinea daaraan niet opgeofferd zullen worden, gelijk daaraan eenmaal heel Indië, tal van Indonesische volken, alsook het Ambonese volk is opgeofferd geworden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen