Brief uit Zeeland

ccxxxv

De werkzaamheden inzake de ruilverkaveling, of liever de herverkaveling in onderscheidene gebieden in Zeeland, kan nu aanvangen, want de commissies daartoe zijn thans gevormd.

Het is over de wijze van werken dat nog wel een opmerking is te maken. De bepalingen welke ook voor Walcheren gelden zijn van toepassing op die andere gebieden, maar, in tegenstelling met Walcheren, is nu een Commissie ingesteld voor alle gebieden met agrarische commissies voor de verschillende blokken.

Is in Walcheren reeds het gebied zo groot dat het moeilijk valt voor de commissieleden om het geheel te overzien, hoe zal dat dan hier moeten zijn? Zeker er zijn agrarische commissies, en die zullen mogelijk wel hun bemoeiingen krijgen met de nieuwe indeling of de kaveltoewijzing maar, een werk van herverkaveling houdt nog veel meer in dan iieiopmeuw loewij/tiii, ai is uie OOK van groot belang.

groot belang. Voor het herverkavelen van een zo door ramp getroffen gebied is een gehele opbouw van alles nodig. Wegen moeten worden verlegd, waterlopen veranderd, het polderpeil moet worden bepaald en wat al niet meer.

Nu rijst er bij Uw briefschrijver de vrees dat al die dingen te veel vanuit het centrale punt zullen worden bezien, en dat te weinig de plaatselijke invloed daarop zal kunnen gelden.

Niet alleen de ligging van de wegen, maar ook de hoeveelheid, zijn van groot belang. Er zullen zaken zijn die geld kosten. Zal het nu niet zo gaan dat de grote Commissie dat zal regelen en dat de kleine of agrarische Commissies slechts kunnen adviseren? Dat het warme pleit in de vergadering van de grote Commissie wordt gemist?

Heeft ook hierin de centralïsatiegeest een rol gespeeld? Zal het contact van de belanghebbenden met degenen, die beslissen moeten hierdoor niet geheel verloren zijn?

Zeker het is nodig om de kosten niet onnodig op te voeren, maar zal dooi deze wijze van werken een bezuiniging worden verkregen, en zal die bezuiniging dan niet de wijsheid bedriegen?

Wordt op die wijze de invloed van het ambtelijk element niet bijzonder verhoogd, en dat bij een zo ingrijpend werk?

Het gaat hier niet om de kwestie van vertrouwen in de personen, die tot die zware taak worden geroepen, maar om de mogelijkheid om op die wijze te werken.

Een gelukkige greep kan dit niet worden genoemd. Voor Walcheren beschikte men niet over ervaringen. Toen was het een tasten. Maar heeft nu de ervaring met Walcheren geleid tot deze werkwijze? Wie heeft dan zo geadviseerd?

Een verkaveling grijpt zo diep in, dat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen