BUITENLANDS OVERZICHT

In des Heeren Woord lezen wij, dat de Heere het hoogmoedige streven van de torenbouwers van Babel strafte met verwarring van hun spraak.

Dit is niet de enige keer, dat de Heere de hovaardij der mensen met verwarring straft. Gedurig zien wij zulks geschieden. Wiens ogen daarvoor geopend zijn, kan dit ook thans waarnemen.

Het lijdt toch geen twijfel, dat het hovaardige streven van onze tijd om zonder de Heere daarin te erkennen de wereld te willen en te kunnen regeren, met hooggaande verwarring bezocht wordt. Elk, die er oog voor heeft, kan zulks waarnemen. De thans heersende verwarring gaat haast alle beschrijving te boven. Het is verwarring hier en verwarring daar en verwarring schier overal. Verwarring in het ene land, verwarring in het andere land, en verwarring op het grote wereldtoneel. Allerwege botsen de meningen tegen elkander in; hetgeen niet alleen tot grote verwarring, maar ook meermalen tot bittere vijandschap leidt, zelfs in één en dezelfde partij aanleiding tot splitsing geeft, en in heel de wereld tot onrust en spanningen voert.

Spanningen bestaan er wel in heel erge mate tussen de Westelijke en Oostelijke volken, tussen de geallieerden en de Sovjet-Unie met haar medestanders.

Dit bleek voor de zoveelste maal nog eens weer in de politieke commissie van de Verenigde Naties, waarin de Russische gedelegeerde Wijsjinski dezer dagen het woord voerde. Hij verklaarde onder meer, dat de aanstaande conferentie op de Bermuda's slechts de spanning in de wereld zou kunnen vergroten. Deze conferentie had volgens hem nimmer bijeengeroepen mogen worden, maar in plaats daarvan had er een conferentie van de geallieerden met de Sovjet-Unie en het rode China belegd moeten zijn. Daarbij • lanceerde de Rus weder de oude beschuldigingen aan het adres van Amerika, dat een economisch imperialisme beoogde. Hij deed dit, waar hij opnieuw het jaarlijkse vredesvoorstel van de Sovjet-Unie indiende, dat, zoals bekend is, al meermalen verworpen is, omdat het zeer ten voordele van de Sovjet-Unie is. waar het een onvoorwaardelijk verbod van het gebruik van de atoomwapens en een vermindering van de gewapende strijdkrachten met een derde inhield.

Daarbij ging hij uitvoerig op het Amerikaanse bedrijfsleven in, omdat er zeer nauwe verbindingen bestaan tussen de economie en de politiek, waarbij hij de Amerikaanse regering ten laste legde, dat deze een economische crisis zoekt te voorkomen door opvoering van de oorlogsindustrie. Wijsjinski uitte voorts de beschuldiging, dat er in Amerika en in het Westen invloedrijke kringen zijn, die er alles op gezet hebben om de spanningen te doen voortbestaan ter wille van de bedrijven, welke voor de oorlogsbenodigdheden arbeiden.

Kwamen hierbij de bestaande spanningen en geschillen helder aan de dag, dit is evenzeer het geval geweest in de Nationale Vergadering, de Franse Tweede Kamer. Daarin werd het debat gevoerd over de buitenlandse politiek, waarbij het Europese Defensie Verdrag de hoofdschotel uitmaakte. De meningen bleken te dezer zake al zeer verdeeld te zijn. Men schat de voorstanders er van op 280 en de tegenstanders op 290 leden van de Nationale Vergadering. Een schatting, waarop men echter geen volledige staat kan maken, dewijl er nog onderscheidene leden zijn, van wie men niet weet of zij uiteindelijk tot de vóór-of tot de tegenstemmers zullen behoren, maar welke in elk geval wel uitwijst, hoe zeer de opinies verdeeld zijn, alsook dat men in Frankrijk de stemming over het verdrag, welke volgens de laatste berichten pas in Februari van het volgende jaar zal plaats vinden, met grote spanning tegemoet ziet.

Fel werd er door de tegenstanders tegen het verdrag gesproken. Van die kant stelde men zich niet alleen tegen dit verdrag, maar evenzeer tegen het verdrag van Bonn te weer, waarbij West-Duitsland onder zekere voorwaarden zijn souvereiniteitsrecht terug krijgt.

Het was de radicale afgevaardigde Daladier, die zeide, dat hij dit verdrag al uiterst gevaarlijk vond vanwege de verbintenis om Duitsland met vredelievende middelen zijn grenzen van 1937 terug te bezorgen. Hij stelde de vraag, op welke wijze de regering zich voorstelde Duitsland Oost-Duitsland, het Saargebied en Silezië cadeau te doen. En wat het door Churchill bij herhaling gedane voorstel betreft, dat Frankrijk Duitsland bij de hand moet nemen, zeide hij: „Wel zeker, als Churchill dan maar zo goed wil zijn het bij de andere hand te nemen". Bestond er al ten aanzien van de onderscheidene partijen grote verdeeldheid, zij is bij de besprekingen in één en dezelfde, namelijk de socialistische partij, ook aan de dag getreden. Daarin was een twintigtal leden, die zich niet overeenkomstig de meerderheid van de socialistische Kamerleden wilden gedragen, daar zij zich heftig tegen de aanneming er van keerden.

De redevoeringen van verschillende sprekers hadden tengevolge gehad, dat er Vrijdagmiddag 20 November een bijzonder sterke spanning heerste, toen minister Bidault als de laatste spreker aan het woord zou komen. Dit te meer, daar uit de gehouden redevoeringen gebleken was, dat er waarschijnlijk geen meerderheid voor het Europese Defensie Verdrag en voor dat van Bonn zou zijn, maar ook niet, wat de verwarring nog al groter maakt, voor een andere politiek.

Het was onder die omstandigheden geen wonder, dat de zo felle tegenstander Daladier uitriep: „Het is zo genoeg geweest. Laten de voor-en tegenstanders zich uitspreken en laten wij de hoofden tellen".

Voor zo ver ons dienaangaande de berichten-ingelicht hebben, moet er echter niet tot stemming zijn overgegaan over de kwestie, welke heel het Franse volk zo zeer beroert.

Spanning heerst er al niet minder in Indonesië, waar het communisme er op uit is om de spanning nog te vergroten, om alzo doende er zijn slag te kunnen slaan. Deze wordt er zelfs in die mate aangetroffen, de achteruitgang en de verwarring zijn er zelfs zó groot, dat landen als Amerika en Engeland, die er in sterke mate het hunne toe hebben bijgedragen, dat-de eeuwenoude band tussen Nederland en Indië verbroken werd en Indonesië souverein verklaard werd, zich daarover grotelijks gaan verontrusten.

De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dulles, verklaarde jongstleden, dat er enige landen, daarbij klaarblijkelijk mede op Indonesië doelende, zijn, welke eerst kort geleden hun onafhankelijkheid verkregen hebben, doch die reeds thans weder dreigen te verliezen, en wel op een wijze, zoals de communisten deze hebben bepaald.

Die ongerustheid over de groeiende communistische dreiging in Indonesië heeft er aanleiding toe gegeven, dat de toestand in Indonesië één van de voornaamste onderwerpen zal uitmaken, waarover president Eisenhower, premier Churchill en de Franse minister-president op de conferentie, welker aanvang op 10 December op de Bermuda's bepaald is, zullen behandelen.

Daarbij is de Britse bezorgdheid over de gang van zaken in Indonesië al ^ven groot als die van Amerika. De Britse commissaris-generaal in Zuid-Oost-Azië, Sir Malcolm Mac Donald, die op het ogenblik een bezoek brengt aan Indonesië, zal een rapport over de toestand aldaar uitbrengen op de conferentie van Britse diplomatieke vertegenwoordigers in de landen van het Verre Oosten.

OD deze conferentie, die op 3 December te Singapore staat gehouden te worden, zal de communistische dreiging worden besproken, waarvan een rapport zal worden uitgebracht, dat mede als grondslag voor de besprekingen op de Bermuda's zal dienen.

Het grootste gevaar, dat Indonesië in de handen van de communisten zal vallen, bestaat volgens de Britse inzichten daar-v m, aat ae aenteruitgang op economisch gebied van Indonesië de positie van de huidige Indonesische regering geleidelijk zal ondermijnen.

Onder de andere moeilijkheden, waarmede de Indonesische regering heeft te kampen, welke ook wel op de Bermuda's zullen besproken worden, bevinden zich het gebrek aan politieke zelfstandigheid en de tegenstand in verschillende Indonesische gebieden tegen de centraliseringspohtiek, welke de Indonesische regering gevoerd heeft en nog voert.

In het kort nog het navolgende. Slechts enkele weken nadat de staking van de tankautochauffeurs in Londen zulk een grote chaos heeft verwekt, dreigt er in Engeland alweer een nieuwe staking uit te breken.

Niet minder dan drie millioen arbeiders uit de machine en scheepsbouwindustrie hebben besloten om op 2 December een staking van 24 uur te houden.

De aanleiding tot deze grote staking bestaat daarin, dat de eis der arbeiders tot 15 % loonsverhoging niet is ingewilligd. Deze eis was al verscheidene malen gesteld aan de werkgevers in de machineen scheepsbouwindustrie. Doch dezen hebben steeds deze eis van de hand gewezen, daar de inwilliging er van met zich mede zou brengen, dat er door de onderscheidene bedrijven IV4 milliard gulden meer aan loon uitgegeven zou moeten worden. Een dergehjke uitgave zouden volgens hen de bedrijven niet alleen niet kunnen dragen, maar zou er bovendien toe moeten leiden, dat de door hen vervaardigde artikelen in prijs verhoogd zouden moeten worden, met gevolg, dat Engeland het nog al zwaarder dan het dit thans heeft, in de strijd tegen het concurrerende buitenland te verduren zou krijgen.

In de maatschappelijke commissie der Verenigde Naties heeft in één der laatst gehouden vergaderingen de Amerikaanse afgevaardigde de Sovjet-Unie en haar bondgenoten er van beschuldigd een meedogenloos stelsel van dwangarbeid toe te passen. De afgevaardigde der Sovjet-Unie ontkende dit begrijpelijkerwijs. Hij noemde het rapport van de commissie voor het vraagstuk van de dwangarbeid een schandelijk, leugenachtig document, dat de Sovjet-Unie en de volksdemocratieën belasterde. Volgens hem werd in de Sovjet-Unie geen slavenarbeid aangetroffen, maar in wat hij noemde de kapitalistische landen. De dwangarbeid in de Sovjet-Unie was geen slavenarbeid maar werd in de verbeteringskampen uitgevoerd, met het doel om de aldaar geïnterneerden voor een vak of beroep op te leiden, opdat zij nuttige leden van de maatschappij zouden kunnen worden. Zij zijn in werkelijkheid echter van die aard, dat er duizenden bij duizenden onder de harde opgelegde arbeid bezwijken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen