Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Brief uit Zeeland

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Brief uit Zeeland

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

CCXLIV.

Als een gebied door een ramp is getroffen, schijnen wel alle mensen met het lot daarvan begaan. Dat is wel gebleken toen spontaan hulp is verleend na de nood.

Indien het nu daarbij bleef, dan zou er reden zijn tot verheuging, want dan blijken er nog gevoelens te zijn tegenover de naasten, en is er trachten om elkanders lasten te dragen.

Ook is het nodig om te helpen bij de wederopbouw van zo'n verwoest gebied, want er is niet veel van overgebleven. Nodig zijn woningen om weer te wonen, wegen om langs te rijden, bomen om weer wat schaduw te geven en ook tot verfraaiing van het landschap. Ja, wat is er al niet nodig?

Het blijkt ook wel, dat onderscheidene mensen zich met die vraag hebben bezig gehouden en dat er reeds conclusies zijn getrokken.

Het eiland Schouwen is door een reconstructiecommissie bekeken en het resultaat is in een groot verslag met onderscheidene conclusies neergelegd.

Niet mag ontkend worden, dat voor het herstel van zo'n eiland plannen nodig zijn. Immers, men bouwt geen huis ook zonder een plan. Ook de tempel is niet zonder plan gebouwd.

Toch is er veel in die conclusies, dat tot voorzichtigheid noopt.

De centralisatiegedachte is naar voren gekomen, of was er al alvorens aan het werk is begonnen.

De commissie was samengesteld uit vele deskundigen, maar er waren slechts enkele mensen bij van het eiland zelf, die daar woonden en daar leefden, die daar de samenleving door en door kenden.

Is het misschien daarom, dat op de voorgestelde wijze een aantal gemeenten moet worden bijeengevoegd?

Is het misschien daarom, dat de mensen geen vrijheid meer moeten hebben om zich te vestigen waar zij willen?

Het is nu een schone kans. De lei is wat schoongemaakt en nu zal men daar eens een model gemeenschap van maken.

Niet alleen wil men gemeenten samenvoegen, maar er moeten ook dorpsker­ nen niet herbouwd worden. Die mensen moeten maar elders gaan wonen. Er is reeds veel veranderd en men wil nog veel veranderen, en dan is ook wel te berekenen, dat de mensen maar bijeen moeten wonen en toch wel elders kunnen werken.

Ook moet er meer cultureel leven komen. Het gemeenschapsleven moet hechter, beter worden. Daarom moeten er dorpshuizen komen, moet er muziek en zang zijn, en dan nog toneel.

Daarvoor moeten de gemeenschappen ook groter zijn, want anders kunnen ze dergelijke dingen niet betalen.

Uit alles blijkt, dat de reconstructie uit materieel oogpunt is bezien, en dat, al mag men dan nog denken aan geestelijke waarden, men geen oog heeft gehad voor wat geestelijk is.

Getracht wordt een gemeenschap op te bouwen, waarin geen plaats meer is voor het heenwijzen naar de zondeval en de noodzakelijkheid om tot God bekeerd te worden.

Neen, de mens zal het zelf wel maken. Hij zal een gemeenschap vormen. Maar vergeten wordt, dat wij geworden zijn haters van God en haters van onze naasten. Getracht wordt de mensen wat te geven, waardoor zij de moeiten zullen vergeten.

Maar waar zal een mens rust kunnen vinden anders dan in het teruggeleid worden in de rust, die er in God is?

Och, dat we wat kwijt zijn, daaraan is blijkbaar weinig gedacht. Brood en spelen zullen er voor in de plaats gesteld worden. De jeugd heeft nu door evacuatie en alles wat er is gebeurd de zaak met andere ogen leren zien en nu moet die jeugd een bevrediging worden geschonken.

Hoe langer hoe meer moet ons volk worden losgemaakt van God en Zijn Woord. Dat is te ouderwets, dat is te naargeestig. Pret moet er zijn. Laat ons eten en drinken, want morgen sterven wij.

In de diepe val in het Paradijs hebben wij God naar kroon en troon gestoken. Niet naast God, maar boven God wollen wij staan. Zelf ons lot in handen nemen. Zelf de lijn uitstippelen. Dromen van een paradijs op aarde.

Het is zo nodig, dat reeds terstond stelling genomen wordt tegen het streven, in het rapport van de reconstructiecommissie tot uiting komende.

Het lijkt wel onmogelijk, dat er nog veel verandering komt, maar als ieder zwijgt, dan wordt zeker gerekend, dat ieder toestemt.

Uw Zeeuwse Briefschrijver

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 februari 1954

De Banier | 8 Pagina's

Brief uit Zeeland

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 februari 1954

De Banier | 8 Pagina's