Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

uit het eigen land

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

uit het eigen land

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In ons land valt thans in menige gemeente een grote onrust waar te nemen in zake de samenvoeging van de gemeenten, zoals die van regeringswege beoogd wordt, bepaaldelijk op het eiland Goeree en Overflakkee en in de Bommelerwaard en ook in andere streken.

Te Middelharnis is dezer dagen een vergadering gehouden, waarop vrijwel alle gemeenteraadsleden van de gemeenten op Goeree en Overflakkee aanwezig waren, ter bespreking van het voorstel tot herziening van de gemeentelijke indeling van het eiland.

In die vergadering bleek, dat de aanwezige gemeenteraadsleden het er allen over eens waren, dat er geen enkele grond is om de dertien bestaande zelfstandige gemeenten tot vier terug te brengen.

Met algemene stemmen beslaten zij de oude commissie, die vroeger een protest had ingediend, en waarin iedere politieke groepering een vertegenwoordiger had, opnieuw te installeren. Van deze commissie zal een brief uitgaan naar alle gemeenteraden van het eiland, houdende het verzoek tot aanvsdjzing van een vertegenwoordiger uit de gemeenteraad om-in deze commissie zitting te nemen, en tevens om vijf cent per inwoner te voteren om de onkosten, aan het onderzoek verbonden, te bekostigen.

Wij kunnen de grote ontstemming en de besliste afwijzing van het regeringsvoorstel, zoals die op genoemde vergadering aan de dag traden, volkomen begrijpen en billijken, alsook de grote afkerigheid, welke er in de Bommelerwaard bij tallozen tegen de samenvoeging van gemeenten aldaar bestaat, zoals die door de regering gewild wordt, alsook de sterke tegenzin, welke er ook in andere gebieden van ons land tegen de door de regering beoogde samenvoeging der gemeenten bestaat.

Wij zullen thans daarover niet in nadere bijzonderheden treden, en ook geen gemeenten met name noemen, maar wij kunnen ten stelligste verzekeren, dat de Kamerleden der S.G.P. het zeer op prijs zouden stellen, indien zij te dezer zake volledig op de hoogte werden gesteld, terwijl wij voornemens zijn op de voor zo vele gemeenten zo gev/ichtige aangelegenheid te gelegener tijd in „De Banier" terug te komen.

In de week van 28 Februari kwam het voorstel der regering, waarin goedkeuring van het te Rome op 4 Nov. 1950 ondertekende verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, alsmede van het te Parijs op 20 Maart 1952 ondertekende protocol bij dat verdrag, in behandeling.

Uit de zo late indiening van het wetsvoorstel valt af te leiden, dat de regering blijkbaar niet al te grote betekenis aan de goedkeuring en het reeds op 4 November 1950 te Rome ondertekende verdrag, alsook aan het op 20 Maart 1952 te Parijs ondertekende protocol bij dat verdrag hechtte, anders had zij de goedkeuring er van wel eerder van de Kamer gevraagd.

Veel waarde valt er dan ook niet aan toe te kennen. Het is in uiterst vage bewoordingen saamgesteld, welke tenslotte voor allerlei uitleg vatbaar zijn. Veel is er dan ook in de Kamer niet over gesproken; te meer niet, omdat de in het verdrag aangeraakte zaken bij andere gelegenheden breedvoerig zijn besproken en het standpunt, dat de onderscheidene fracties te dezen opzichte innemen, overbekend is.

Van de zijde van de S.G.P. is er, gedachtig aan het woord van mr Groen van Prinsterer, dat een kleine fractie de Kamer niet ormodig moet ophouden, bij de behandeling van het wetsontwerp niet gesproken. Nochtans heeft zij niet geheel gezwegen. Zij heeft haar bekende be-2waren tegen het humanistische internationale streven, waarbij de mens op de troon gezet wordt, en alles met miskenning van God en Diens geopenbaard Woord van de mens verwacht wordt, kort weergegeven. Dit deed de voorzitter der S.G.P.-Kameifractie, die vóór de stemming de hier volgende korte verklaring aflegde:

„Mijnheer de Voorzitter! Van oordeel zijnde, dat 't onderhavige wetsontwerp op humanistische grondslag rust en de erkenning van God en Diens geopenbaard Woord er geheel en al in ontbreekt, en bovendien door de goedkeuring van dit verdrag ons land op. nieuw van zijn zelfstandigheid zal opofferen, kuimen wij onze stem er niet aan geven".

Dat het wetsontwerp door de overgrote meerderheid der Kamer, ook de A.R.. en C.H.-Kamerleden hechtten er hun goedkeuring aan, zou worden aanvaaid, stond reeds van tevoren vast.

Uit Indonesië komen thans voor Nederland allerlei ongunstige berichten. Zo werd van regeringswege medegedeeld, dat het Unie-verdrag nog dit jaar door Indonesië zal worden opgezegd, en dat er voorbereidingen getroffen worden, om de Indonesische studenten en scholieren, die in Nederland sttidersn, naar andere landen te zenden.

Ten aanzien van de veiligheid gaat liet er in Indonesië voor de Nederlanders steeds slechter uitzien.

Dinsdag 2 Maart werden aan de stadsrand van Djakarta vier Nederlanders dcoi een gewapende bende ontvoerd.

Te Tello, even ten Noord-Oosten van Makassar, waren vier Nederlanders aan een transformator werkzaam, toen esn groep gewapende Indonesiërs hen aanhield • en wegvoerde naar een gebied, waarin al eerder een aantal Europeanen is weggevoerd.

Tegen de Nederlander V. Barkey, die beschuldigd werd van het in bewaring hebben van patronen voor vuurwapens, is in Djakarta een gevangenisstraf van 3 jaar geëist.

De Indonesische regering heeft in haar aan het hoge commissariaat te Djakarta verzonden antwoord het Nederlandse protest in zake de recente arrestaties van een aantal Nederlanders afgewezen.

Als reden voor haar afwijzing heeft deze regering in haar antwoord aangegeven, dat sinds de overdracht van de souvereiniteit de veiligheid van de Indonesische republiek nog in gevaar werd gebracht door elementen, die de val van de republiek Indonesië wensten, of de binnenlandse veiligheid poogden te verstoren. Onder hen bevindt zich, volgens de verklaring dezer regering, een aantal Nederlanders, die, naar de ondervraging uitwees, direct of indirect aan de ordeverstoringen hebben deelgenomen.

Uit dit alles blijkt wel, dat de veiligheid, rust en orde, welke eenmaal in Indië heersten, toen het met Nederland in één band verbonden was, nog immer verre zoek zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 maart 1954

De Banier | 8 Pagina's

uit het eigen land

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 maart 1954

De Banier | 8 Pagina's