De Provinciale Staten

II.

Al zijn de Provinciale Staten, gelijk in ons vorig artikel is aangetoond, niet meer van zodanige betekenis, en al hebben zij niet meer die zeggingschap, welke zij vóór de Franse revolutie hadden, nochtans hebben zij daarom allerminst alle betekenis verloren.

Dit blijkt wel duidelijk hieruit, dat de Provinciale Staten de leden van de Eerste Kamer verkiezen.

Deze Kamer toch is een college, dat ten aanzien van het besturen van heel ons land nog zeer veel in de melk te brokkelen heeft. Zonder haar goedkeuring kan er in ons land geen enkele wet uitgevaardigd worden.

Omdat zij haar goedkeuring er aan heeft onthouden, is in 1927 het voor Nederland zo schadelijke wetsvoorstel van het Antwerpen-Moerdijkkanaal niet aange^ nomen geworden; een feit, waaraan nog wel eens herinnerd mag worden.

Ook heeft het maar een paar stemmen gescheeld, of het wetsvoorstel inzake de overdracht van de souvereiniteit van Indië aan Indonesië was door de Eerste Kamer verworpen geworden.

En dewijl het getal van de leden deï Eerste Kamer slechts vijftig bedraagt, is elke stem daarin nog van grotere waarde dan in de Tweede Kamer met haar honderd leden. Mede daarom is de uitslag van de verkiezingen der Provinciale Staten van betekenis, inzonderheid voor de S.G.P.

Het zou toch stellig voor haar van groot belang zijn, indien de uitslag der aanstaande verkiezingen voor de Provinciale Staten het mogelijk zou maken, dat er een S.G.P.-er in de Eerste Kamer door de Staten verkozen zou kunnen worden. Overeenkomstig het thans geldende kiesstelsel, dat der evenredige vertegenwoordiging, had de S.G.P. al jaren lang een vertegenwoordiger in de Eerste Kamer behoren te hebben. Zij heeft immers bij tal van verkiezingen voor de Tweede Kamer meer dan 2 procent van het aantal der uitgebrachte stemmen op haar lijst verkregen, dientengevolge heeft zij in dat college gedurende acht jaren zelfs drie afgevaardigden gehad.

Dit steekt wel heel schril af tegen het feit, dat zij in de Eerste Kamer nog nooit vertegenwoordigd is geweest.

Dat dit zo is, geschiedt met verkrachting van het beginsel der evenredige vertegenwoordiging. Deze verkrachting is mogelijk gemaakt, doordat de provinciën bij de verkiezingen van de leden der Eerste Kamer zodanig verknipt zijn, dat een evenredige vertegenwoordiging daarbij niet tot haar recht komt en speciaal voor de S.G.P. zo nadelig is, dat zij niet verkrijgt waarop zij krachtens het stelsel der evenredige vertegenwoordiging een onbetwistbaar recht heeft. Zo is dan op een gans onrechtmatige wijze tot op heden voor de S.G.P. de toegang tot de Eerste Kamer geblokkeerd.

Dat is wel een hoogst ernstige onrechtmatigheid, welke met alle recht tegen de huidige verkiezing van de leden der Eerste Kamer aangevoerd kan worden. Doch als men er voor op komt, dat deze onrechtmatigheid zal worden weggenomen, dan krijgt men nul op het request. De andere partijen hebben er belang en winst bij, dat de heden vigerende wetgeging voor de verkiezing van de leden der Eerste Kamer onveranderd blijft bestaan— en dit, hoe zeer het ook met recht en billijkheid en het democratisch beginsel, waarop zij zo prat gaan, in strijd is, bepaalt hun houding.

Mede nu met het oog op de verkiezing van de Eerste Kamerleden zijn de aanstaande verkiezingen voor de S.G.P. van groot gewicht. Het zou niet alleen voor haar, maar ook voor heel ons land van grote betekenis zijn, indien ook in de Eerste Kamer de stem der Dordtse Synode, zoals het getuigenis der S.G.P. is genaamd, gehoord kon worden. Dit getuigenis toch is van gans andere aard dan dat van al de andere partijen, zelfs dan dat van de Christelijk-Historischen en Anti-Revolutionnairen. Als wij dit constateren, komen wij geen

enkele partij in haar eer te na. Algemeen wordt dit thans erkend. De feiten toch wijzen keer op keer uit, dat de S.G.P. geen scheurpartij is, zoals haar eertijds gedurig vooral van A.R. zijde is nagegeven, en haar, hetzij uit onkunde, hetzij met lasterlijke bedoelingen, nog wel wordt nagegeven. Neen, zij leeft uit eigen beginselen, waardoor zij van al de andere partijen onderscheiden is. Haar optreden in de onderscheidene openbare colleges, uit de aard der zaak het meest in de Tweede Kamer, heeft overtuigend uitgewezen, dat zij uit een beginsel leeft, waarvan de andere partijen in de grond der zaak niets moeten hebben. Anders zouden de leiders der Christelijk Historische Unie en der Anti-Revolutionnaire Partij het door de woordvoerders der S.G.P. bij herhaling gedane voorstel op de grondslag van de staatkundige overtuiging onzer Gereformeerde voorouders, welke geheel naar den Woorde Gods is, één grote Protestantse-Christelijke partij te vormen, niet telkens met zulk een stellige beslistheid hebben afgewezen.

Het is niet zonder reden, dat het getuigenis van de S.G.P. de stem van de Dordtse Synode van 1618 en 1619 is genoemd. Deze stem nu, welke onvoorwaardelijk voor de ere Gods opkwam, vindt bij geen enkele partij, dan die van de S.G.P., in ons land instemming, Rome koestert er een onverzoenlijke haat tegen; de Partij van de Arbeid heeft er ook niet van terug; de V.V.D. ligt er evenzeer scherp tegen gekant; en de C.H.U. en de A.R.P. moeten er ook al niets van hebben.

Zo staat dan de S.G.P. krachtens haar beginsel geheel alleen in den lande. Toch is zij geen kerkelijke, maar wel ter dege een interkerkelijke partij. Neen, zij is geen kerkelijke partij, zoals sommigen het lasterlijk en leugenachtig voorstellen, om haar verdacht te maken en om de mensen er van af te schrikken, dat zij zich bij haar zullen aansluiten. De waarheid is, dat elk, die de beginselen der Gereformeerde vaderen aanhangt, om het even van welke kerkelijke gezindheid hij ook moge zijn, in haar midden hartelijk welkom is, en de werkelijkheid is, dat de

S.G.P. leden van verschillende kerkelijke gezindheden telt.

Voor wie nu de stem der Dordtse Synode in de openbare colleges gehoord wil hebben, kan het geen onverschillige zaak zijn, hoe de Provinciale Staten straks na de verkiezingen samengesteld zullen zijn, ook al niet omdat deze de leden van de Eerste Kamer verkiezen, en al evenmin om andere redenen, welke wij voornemens zijn in volgende artikelen aan te geven.

Voor elke kiezer, die de beginselen onzer voorouders lief zijn, is de keuze, als hij straks zijn stem bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten gaat uitbrengen, dan ook niet moeilijk. Zijn levensovertuiging brengt als vanzelf mede, dat hij zijn stem uitbrengt op de eerste candidaat van de lijst van de S.G.P. in zijn provincie. Hij late zich daarvan niet afbrengen door de laster en verdachtmaking, welke nu al zo vele jaren aaneen over de S.G.P. is rondgestrooid en nog wordt rondgestrooid. En dit nu eens op deze, en dan weer op een andere wijze. Op zichzelf is dit zulk een slecht teken niet. Het zijn nu eenmaal de beste vruchten, waaraan de worm bij voorkeur knaagt.

En hierbij is het wel opmerkelijk, dat, als men zich tegen de S.G.P. richt, men niet haar beginselen, welke onaanvechtbaar gebouwd op en geworteld in Gods onfeilbaar Woord zijn, bestrijdt, maar men haar onder het puin van allerlei verdachtmakende en lasterlijke voorstellingen zoekt te begraven.

Eén ding kan de S.G.P. hierbij tot grote bemoediging strekken, namelijk dat zij nog leeft en nog steeds in bloeiende staat verkeert, getuige het feit, dat er nog voortdurend nieuwe kiesverenigingen van de S.G.P. worden opgericht, en dit niettegenstaande het feit, dat zij al zo menigmaal dood verklaard en dood gewenst is, en dat sedert de tu: e harer oprichting een stroom van laster en verdachtmaking over haar gegaan is en gaat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen