BUITENLANDS OVERZICHT

In Efeze 3 : 20 lezen wij, dat de Heere machtig is overvloedig te doen boven alles, wat wij bidden of denken kunnen. De mensen zijn meermalen mild in het beloven, maar spaarzaam in het volbrengen, ja, gedurig komt er van het volbrengen niets terecht.

Wat al grootse beloften zijn door de mensen al gedaan! Welke koeien met gouden hoornen zijn him al niet beloofd! Wat al heerlijks en begeerlijks is hun al niet in beloften voorgespiegeld!

Men denke er slechts aan, dat bij de oprichting van allerlei instituten, als de Volkenbond en de Organisatie der Verenigde Naties, de mensheid een eeuwige wereldvrede en een ongekende welvaart is toegezegd! En wat al groots en schoons is haar al niet in het vooruitzicht gesteld, als de eenheid van Europa maar eenmaal verwezenlijkt is geworden!

De mannsn van de Franse revolutie beloofden vrijheid, gelijkheid en broederschap aan de wereld deelachtig te doen worden. Doch wat is er in de praktijk geworden van de vrijheid, wat van de gelijkheid, wat van de broederschap?

Zo zijn in het verleden allerlei grootse en schone beloften ter aarde gevallen, en zo zien wij ook in het heden al even veel heerlijks beloofd, waarvan niets in vervulling is gegaan.

Dit heeft een oorzaak.

Degene, Die ruim beloven kan en ook ruim de beloften vervullen kan, wordt niet alleen niet aangelopen, maar zelfs moedwillig voorbijgelopen.

Ziet daar ons de reden aangegeven, waarom er van zo vele rijke beloften niets in vervulling is gegaan en gaat, maar zelfs het tegendeel gekomen is van wat beloofd werd.

Dat dit inderdaad aldus en niet anders is, leert ons de geschiedenis van voorbijgegane eeuwen en leert ons ook de geschiedenis van deze eeuw.

Het is toch met al dé grootste plannen en voornemens, welke de wereldvsajzen beraamd hebben, en met al hun beloften op een jammerlijk failliet uitgelopen. Zo heeft de laatst gehouden conferentie van Berlijn ook al niets anders dan teleurstelling opgeleverd. Het is waar, dat daarop het besluit genomen is tot het houden van een nieuwe conferentie, namelijk die, welke op 26 April van dit jaar in Geneve staat gehouden te worden.

Doch legt men zijn oor te luisteren aan hetgeen daarover zelfs in de kringen der wereldwijzen geschreven en gezegd wordt, dan kan men horen hoe men zelfs daarin het sterk betvsdjfelt, dat deze conferentie enig resultaat zal opleveren. Men is daarin zelfs beducht, dat door haar de verwarring en de spanning onder de volken nog zal toenemen. De autoriteiten van de Sovjet-Unie zijn met deze conferentie zeer ingenomen. Alleen reeds om het feit, dat het rode China daarop vertegenwoordigd zal zijn, en bovendien, al zeggen zij dat niet in zo vele bewoordingen, ook stellig daarom, dat zij op die conferentie een schone gelegenheid zullen krijgen om propaganda te voeren; een propaganda, welke nota bene mede betaald wordt door de Westerse volken. Een conferentie is ijmmers een kolfje naar de hand der Russen geweest. Zij zijn er zelfs belust op. Hoveel te meer conferenties er gehouden worden, hoeveel te liever het hun is. Elke conferentie buiten zij 'keer op keer uit voor het voeren van hun propaganda.

Daarenboven zijn zij bij hen gewild, omdat zij hun een schone gelegenheid bieden om verdeeldheid onder de Westerse geallieerden te stichten. Op de Berlijnse conferentie is dat de Russen niet gelukt, 'hoewel Molotof het er gedurig in 2ijn redevoeringen en voorstellen op aangelegd heeft om die verdeeldheid aan te richten. Het staat wel vast, dat de Russen op de conferentie van Geneve geen gelegenheid voorbij zullen laten gaan om hun doel te bereiken, om de Westelijke gealhëerden te verdelen en dan zodoende te heersen. Gelukt het hun toch dit doel te bereiken, dan zijn zij een heel eind gevorderd om straks geheel de baas te gaan spelen. En — zo oordeelt men zelfs in de kringen der wereldwijzen — daar bestaat thans voor de Russen een schone gelegenheid op de conferentie van Geneve om de splijtzwam onder de Westelijke geallieerden te brengen.

De Amerikaanse regering betoont zich nog immer afkerig om het communistische China als lid tot de Organisatie der Verenigde Naties toe te laten. De Engelse regering is daar een beslist voorstandster van. De Franse ook al; zij zal dit nog te meer worden, waimeer de regeringen der Sovjet-Unie en het rode China aan Frankrijk de toezegging willen geven, dat zij de communistische opstandelingen in Indo-China op generlei wijze meer hulp zullen verlenen. Men verwacht in de wereldpers, dat de toelating van het rode China op de conferentie te Geneve ter sprake zal worden gebracht, en vreest daarin, en stellig niet geheel ten onrechte, dat alsdan er verdeeldheid tussen Amerika enerzijds en Frankrijk en Engeland anderzijds zal ontstaan.

Trouwens, die verdeeldheid is er reeds op een ander terrein, te weten, op het gebied van de handel tussen de Westelijke en de Oostelijke volken. Met het oog op zijn handel heeft Engeland het rode China reeds enige tijd geleden erkend. De handel is Engeland altijd zeer ter harte gegaan en gaat het dit nog. Het wil een grote verruiming in de handel met Rusland en het rode China.

Enige weken geleden had ChurchiU daar reeds blijk van gegeven, toen hij het Lagerhuis deed weten, dat hij besprekingen met de Amerikaanse en Franse regeringen had aangeknoopt om het embargo op de levering van strategisch belangrijke goederen aan de communistische landen te verzachten.

De Britse regering had daarbij aan deze regeringen een lijst van goederen en grondstoffen voorgelegd, die naar haar oordeel van de hjst van goederen, die thans niet aan de communistische landen verkocht mogen worden, behoorden geschrapt te worden.

President Eisenhower is met de omvang van die lijst blijkbaar allesbehalve ingenomen geweest, ja zelfs zodanig verontrust en ontevreden er door geworden, dat hij het nodig geoordeeld heeft ChurchiU persoonlijk van zijn afkeuring in kennis te stellen.

Hij heeft namelijk in een persoonlijke boodschap aan ChurchiU laten weten, dat de Britse voorstellen voor een verruiming van de handel van de Westelijke landen met die der communisten, te ver gaan, en — indien zij zouden worden aangenomen — slechts in het voordeel der communisten zouden zijn.

Hierbij komt nog, dat het op Korea, ondanks de wapenstilstand, nog steeds niet tot het sluiten van een vrede gekomen is, en dat de oorlog in Indo-China nog steeds woedt. Op het ogenblik houdt het Franse bolwerk Dien-Bien-Phoe nog steeds stand. De communisten hebben dit nog steeds niet kimnen nemen. De Amerikaanse regering heeft de Fransen thans hulpverlening toegezegd. Zij heeft reeds een aantal moderne bommenwerpers naar het oorlogstoneel in Indo-China gezonden.

Volgens zeer velen houdt dit een groot gevaar in. Zij vrezen, dat indien de Rus­ sen en de Chinese regering hunnerzijds ook hun hulp aan de opstandelingen zullen gaan vermeerderen, dat in Indo-China een toestand zal ontstaan als op Korea bestaan heeft, zodat het aldaar tot een oorlog zal leiden. Amerika is echter niet voornemens naar Indo-China, gelijk het dat wel naar Korea gedaan heeft, troepen te zenden. Het zal zich tot het zenden van wapens en tot de opleiding van het Indo-Chinese leger bepalen.

Doch hoe het verdere verloop in Indo-China ook moge zijn, de huidige toestand aldaar werkt er naar veler oordeel stellig niet aan mede, dat de conferentie van Geneve een succes zal worden in die zin, dat zij de bestaande spanningen tussen de volkeren zal wegnemen, of zelfs zal doen verminderen.

Daartoe werkt, naar in uitgebreide kringen wordt aangenomen, eveimiin het feit mede, dat de Sovjet-Unie Oost-Duitsland dezer dagen souverein verklaard heeft. Deze souvereiniteit is onder beperkende bepalingen gegeven. Deze houden in, dat de Russische troepen in Oost-Duitsland blijven en dat de Sovjet-Unie een aantal garanties aangaande de veüigheid en haar rechten bekomt. Ook zijn 't de Russen, die met de Amerikanen, Engelsen en Fransen blijven onderhandelen, wanneer het de hereniging van Duitsland en een vredesverdrag met geheel Duitsland betreft, zodat de Russen zonder de Oostduitse regering er in behoeven te erkennen, met de Westelijke mogendheden tot een overeenkomst kunnen komen.

Het ligt voor de hand, dat de volkspolitie de kern van een Oostduitse legermacht zal vormen en dat er straks een 'officieel erkende legermacht in Oost-Duitsland zal bestaan. Dit zal er ongetwijfeld toe bijdragen, dat West-Duitsland nu ook een leger verkrijgt. Met de totstandkoming daarvan heeft het echter tot dusverre niet wdllen vlotten. De Frans-Duitse onderhandelingen over het Saargebied zijn, zoals men dat noemt, op het ogenblik in een impasse geraakt. Aan de andere kant wordt er onder aandrang van de Amerikaanse regering aan gewerkt, dat de Europese Verdedigings Gemeenschap tot stand komt.

De Engelse regering heeft thans aangeboden, dat Engeland met een beperkt aantal eenheden van zijn leger en luchtmacht aan de Europese Verdedigings Gemeenschap zal deelnemen. Dit aanbod dient begrijpelijkerwijs om de tegenzin van tal van Fransen tegen deze gemeenschap weg te nemen. Dit Engelse aanbod, waarvan de nadere bijzonderheden voorlopig nog streng geheim worden gehouden, moet, volgens ingewijden, inhouden, dat Engeland, zij het dan niet formeel, nagenoeg als een volledig lid tot de Europese Verdedigings Gemeenschap toetreedt. Of dit in staat zal zijn om de afkeer van talloze Fransen tegen deze gemeenschap te doen verdrijven, moet afgewacht worden.

In het kort nog het navolgende.

In Amerika, en ook daarbuiten is men nog steeds niet uitgepraat over de ontploffing van de waterstofbom, weUce op 1 Maart in de Stille Oceaan plaats had. In het Amerikaanse Congres heeft een officiële woordvoerder verklaard, dat deze bom 600 maal sterker was dan de atoombom, welke in Augustus 1945 de Japanse stad Hirosjima verwoestte en 60.000 mensen doodde. Hij voegde aan deze verklaring toe, dat de Amerikaanse geleerden zelfs een waterstofbom kunnen vervaardigen, die niet 600, maar 5000 maal zo krachtig is als de bom, welke in 1945 op Hirosjima werd geworpen. Er zijn nu al niet minder dan negen vissersschepen, hoewel ver vervdjderd liggende van de plaats, waarop op 1 Maart de waterstofbom werd geworpen, geteld, welke met radio-activiteit besmet zijn. De Amerikaanse autoriteiten besloten bij een volgende waterstofbomexplosie de gevarenzone uit te breiden tot een cirkelvormig gebied met een straal van minstens 720 küometer. Dit heeft in, dat, wanneer een waterstofbom op Londen, Parijs, Praag, Berlijn of Kopenhagen geworpen zou worden, alsdan heel ons land in de gevarenzone zou lig. gen.

Met het oog op de daar aan verbonden gevaren hebben de Amerikaanse geleerden een tweede proef met een waterstofbom in de Stille Oceaan — welke volgens de plannen reeds had moeten plaats vinden — uitgesteld.

Er zullen eerst nieuwe maatregelen worden genomen om de bevolking van de eilanden, liggende in het proefnemingsgebied, afdoende te beschermen tegen de gevolgen van de explosie.

Dat dit uitstel van de proefneming echter geen afstel betekent, en ook niet dat Amerika met het vervaardigen van de aanmaak van waterstofbommen niet door zal gaan, toont wel heel overtuigend het feit aan, dat de commissie voor toewijzingen van het Amerikaanse huis van afgevaardigden haar goedkeuring heeft gehecht aan jiet record-program van circa 1060 millioen doUar voor de ontwikkeling van nieuwe waterstof-en atoomwapens.

In heel de wereld, niet het minst in Engeland, heeft de schrikkelijke uitwerking van de geworpen waterstofbom grote bezorgdheid verwekt. In Engeland zelfs zo zeer, dat ChurchiU voornemens is spoedig een belangrijke verklaring te dezer zake in het Engelse parlement af te leggen, waarbij hem, naar verwacht wordt, tal van vragen gesteld zullen worden en ook verzocht zal worden om met de leiders van de vijf atoom-mogendheden — Amerika, Rusland, Engeland, Frankrijk en Canada — spoedige besprekingen over een atoom-overeenkomst te gaan houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen