BUITENLANDS OVERZICHT

De ouden hebben terecht gesteld, dat, wanneer de Heere in Zijn genade en goedgunstigheid een mens met een gift bedeelt, deze immer groot is. Groot in macht en majesteit als de Heere is, kan er uit Zijn hand — zo stelden zij — geen kleine gift komen. Zijn hand is een Goddelijke hand en dientengevolge komen er uit Zijn hand slechts Goddelijke giften. Doch het is de vloek, welke de zonde over de mens gebracht heeft, dat hij liever in eigen wijsheid en krachten henen wandelt, dan in nederigheid en ootmoed een gift van de Heere te verlangen. Gevallen als hij is in ongeloof en hoogmoed, zoekt hij met versmading van de steeds overvloeiende Fontein van de goedheid des Heeren, steeds zijn heil bij gebroken bakken, die geen water bevatten. De rivier Gods is vol water, maar de mens weigert te bukken en te buigen om daaruit te drinken. Hij is te trots van statuur en te hoog van ogen om zich tot die rivier in nederigheid te wenden. De apostel Johaimes werd een zuivere rivier van het water des levens, klaar als kristal, voortkomende uit de troon van God en van het Lam, getoond, welke, hoe veel er ook uit gedronken wordt, nog altijd ruimschoots water des levens voor anderen overlaat, want zij is een onuitputtelijke rivier.

Doch waarop de mens van nature ook gesteld moge zijn, op dat water niet; vandaar, dat de wereld — zoals de ouden haar noemden — ons een huis van ellende vertoont.

Onze donkere dagen geven ons dit wel op een overtuigende wijze te aanschouwen, zowel in het klein als in het groot. Het is nu al ettelijke jaren geleden, dat bij de beëindiging van de tweede wereldoorlog de wapens gestrekt zijn, maai nog altijd woedt in sommige delen der wereld de oorlog, en over het geheel dezer wereld de zogenaamde koude oorlog. Om deze nu te beëindigen en aan de heersende spanningen onder de volken een einde te maken, is men voor de zoveelste maal in conferentie te Geneve bijeen.

De problemen, welke men er op te lossen heeft, zijn voorwaar geen kleine, en de moelijkheden, welke zich daarbij voordoen, zijn vele.

De Russische afgevaardigde, Molotof, heeft daarop een rede gehouden, waarin hij naar het hart der Aziaten heeft gesproken, dewijl hij weder de leuze „Azië voor de Aziaten" aanhief, terdege op Amerüca afgaf, de belangen van het rode China bepleitte, de staat India flink in de hoogte stak, en ook Indonesië en Birma een pluim op de hoed stak, zeggende, dat het belang van deze landen van dag tot dag toeneemt. Wel bevatte zijn rede geen nieuwe gezichtspunten, maar zij was bestemd om de Aziatische volken voor Rusland te winnen, en weder werd ook deze conferentie door Molotof gebruikt om de Aziatische volken van Amerika af te trekken en naar de Sovjetunie toe te trekken. Zo buitte hij ook deze conferentie uit voor de Russische propaganda, gelijk hij dat op iedere conferentie steeds gedaan heeft. De conferenties, mede door de Westehjke mogendheden betaald, zijn steeds gebleken de Russen zeer welgevallig te zijn, daai zij hun een prachtmiddel bieden om daarop voor het forum van de hele wereld hun propaganda te voeren. En dat zij daarbij succes gehad hebben, valt niet te ontkennen. Ook heeft het er op het ogenblik alles van weg, dat het de Russen gelukken zal op deze conferentie succes, zelfs geen gering succes, te behalen.

Zoals bekend is, heeft Amerika aan de Westelijke mogendheden voorgesteld om een anti-communistisch blok in Zuid-Oost-Azië te vormen. Dit voorstel heeft echter bij de Engelse regering geen bijval gevonden. Om daarover te beraadslagen, is de Engelse regering in een extravergadering bijeengeroepen. Over hetgeen, dat daarop besloten werd, is men niet afdoende ingelicht, doch uit hetgeen er thans op de conferentie van Geneve voorvalt, kan met volledige zekerheid worden vastgesteld, dat de Engelse regering het Amerikaanse voorstel heeft afgewezen, en dat zij althans de resultaten van deze conferentie wenst af te wachten, alvorens daaraan haar goedkeuring te verlenen.

Op de conferentie nu gaan Amerika's bondgenoten Engeland en Frankrijk hun eigen gang, zonder zich althans tot dusverre veel aan Amerika te storen. Het gevolg daarvan is geweest, dat het tol op dit ogenblik daarop precies anders verlopen is dan Amerika het daarop had willen zien verlopen. Het is een conferentie geworden, waarop het rode China niet op papier, maar wel in werkelijkheid, een groot woord mee gaat spreken. Het treedt daar op als de vijfde grote mogendheid, waarmede terdege rekening wordt gehouden. Zelfs zullen allicht de communistische opstandelingen uit Indo-China daarop straks een woord mee gaan spreken. Hun vertegenwoordigers 2üjn nog wel niet in Geneve aangekomen, maar hun komst wordt daai toch elke dag verwacht.

Dat dit alles zo verlopen is, is mede te danken aan het feit, dat de Russische regering maandenlang een houding heeft aangenomen, welke de Engelse regering welgevalhg was, haar tot de overtuiging heeft gebracht, dat de conferentie van Geneve goede resultaten zou kunnen opleveren, en dat zij het Amerikaanse voorstel om een anti-communistisch blok in Zuid-Oost-Azië te vormen, heeft afgewezen. Zo is er thans een zekere verkoeling in de verstandhouding tussen Amerika en Engeland ontstaan, omdat het eerste rijk krachtig tegen de communisten wilde optreden, en het laatste niet. Dat de Engelse regering dit niet wil, blijkt ook al uit het feit, dat de Engelse minister van buitenlandse zaken. Eden, heeft aangezeten met zijn collega van het rode Chinese rijk aan een lunch, welke Molotof aan deze beide ministers had aangeboden.

Door Molotof is zelfs — naar het wel schijnt — aan Engeland de rol toegekend, begrijpelijk alleen om het commurustisch belang te dienen, om als bemiddelaar tussen de Westelijke en de Oostelijke mogendheden op te treden, en dit uit oorzaak, dat Engeland het communistisch bewind in China reeds geruime tijd geleden als wettig erkend heeft.

leden als wettig erkend heeft. Heel deze gang van zaken op de conferentie heeft er mede toe geleid, dat de Amerikaanse minister Dulles Maandag 3 Mei naar Washington terugkeert. Op zichzelf heeft deze terugkeer niets sensationeels in zich, dewijl het min of meer 'vast stond, dat hij de conferentie niet tot het einde zou bijwonen; maar toch treedt die spoedige terugkeer van Dulles wel in een apart licht, als men acht geeft op hetgeen er in de eerste week te Geneve op de conferentie gebeurd is.

Dulles heeft in een boodschap, die niet gepubliceerd is, aan zijn mede-delegatieleiders zijn vertrek bekend gemaakt. Men kan gerust aannemen, dat wat in die boodschap voorts geschreven is, verre van mals geweest zal zijn, want de vertegenwoordigers van de Westelijke mogendheden zijn hem afgevallen en hebben hem geheel alleen laten staan. Dit is zelfs van zodanige betekenis, dat alle delegaties van oordeel zijn, dat, zo de eenheid van het Westen al niet finaal gebroken is, haar toch een geweldige slag is toegebracht.

In sommige Amerikaanse kringen oordeelt men, dat de Engelse minister Eden in Geneve is opgetreden als een koopman, dat Engeland per sé met de communistische rijken handel wil drijven, en dat het bereid is daarvoor een politiek van een tweede „München" te voeren. Ook beschouwt men in die kringen het als een geraffineerde zet van Molotof, dat hij Eden het bemiddelaarsschap tussen de Westelijke en de Oostelijke mogendheden heeft opgedragen. Molotof heeft ook wel bemerkt uit de gedragingen van de Engelse regering, dat zij niet ongenegen is een politiek van concessies te voeren, en dat, als zij in de rol van bemiddelares optreedt, het er toe zal bijdragen, dat er een breuk tussen Amerika en Engeland komt, en dat de Amerikanen, die begeren, dat Amerika zich geheel uit Europa zal terugtrekken, in hun agitatie daarvoor aanmerkelijk gesterkt zullen worden. Echter dient afgewacht te worden, of Eden in de rol van bemiddelaar zal optreden en zich zal laten vangen in de strik, die Molotof voor hem gespannen heeft.

Dit zal blijken in het verdere verloop van de conferentie van Geneve, waarin in de plaats van Dulles de Amerikaanse onderminister Walter Bedell Smith, Eisenhowers stafchef tijdens de geallieerde opmars in West-Europa, en na de oorlog enige jaren Amerikaans ambassadeur in de Sovjet-Unie, voor Amerika als leider harer delegatie zal optreden.

Ongetwijfeld zal de taak, welke hij daarin te vervullen heeft, uiterst zwaar zijn. Want de eerste week der conferentie heeft voor Amerika een nederlaag opgeleverd. Het is dan ook te verstaan, dat niet alleen Dulles, maar heel de Amerikaanse delegatie ontevreden is over de wijze, waarop de situatie op de conferentie zich ontwikkelt. Of Bedell Smith daarin enige wijziging zal kunnen aanbrengen, valt te betwijfelen. Ook verkeert men enigermate in het onzekere ten aanzien van de instructies, welke Eisenhower de nieuwe leider heeft medegegeven. Hierbij dient gezegd te worden, dat niet alleen de Amerikanen, maar ook de Fransen zich teleurgesteld gevoelen over de houding, welke de Engelse delegatie op de conferentie heeft aangenomen. Door deze houding schijnt de Amerikaanse regering sterk geneigd te zijn om de bespreking van de Indo-Chinese kwestie geheel aan de Fransen over te laten. Daar de Fransen thans in Indo-China aan de verliezende hand zijn, bevinden zij zich wel in een heel moeilijke positie. Wat de Koreaanse kwestie betreft, is men op de conferentie wel vrij algemeen van oordeel, dat de 38ste breedtegraad als grens tussen de Noordelijke en Zuide­ lijke staat gehandhaafd zal blijven. Zo eindigt dan mogelijk deze oorlog, waarin geen overwinnaar en geen verliezer aan te wijzen valt, op een wijze, welke geen der beide oorlogvoerende partijen bij de aanvang van de oorlog gewild heeft, maar waar beide partijen zich misschien noodgedwongen bij neer zullen moeten leggen, al bevredigt zij geen der partijen en al kan zij o zo gemakkelijk aanleiding geven tot nieuwe verwikkelingen, zelfs tot een nieuwe oorlog.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen