Ingezonden Stukken

POLITICA.

Het valt niet te ontkennen, dat onze Partij haar aantal zetels wel heeft behouden, maar toch in stemmenaantal achteruit liep, wat anders had gemoeten, en ook bij wat meer actie had gekund. Ik bepaal mij nu maar bij eigen omgeving. Mijlen in de omtrek was nergens iets van de S.G.P. te bemerken; noch aanplakbiljet, noch strooibiljet was te vinden. Dit is een onverantwoordelijke houding en zoiets dient niet meer en nergens te gebeuren. Het zal goed zijn terdege na te gaan in welke plaatsen we stemmen verloren, om dan daar ter plaatse van nu aan de actie aan te vangen om het weer op peil en verder te brengen. Die Jan Saliegeest moet verdwijnen De beginselen der S.G.P. eisen onze volle toewijding met ons hart, en derhalve ook met de daad in energieke actie!

Vervolgens nog een nalezing. Het heeft mij getroffen, dat er in sommige kringen of bladen werd gesproken van de afloop der Statenverkiezing als zou er een belangrijke „verschuiving naar rechts" hebben plaats gevonden.

Waar dan toch? De Partij van de Arbeid kreeg veel meer zetels, maar die is tocli niet rechts? En de K.V.P., ja, die boekte goede winst in stemmenaantal, maar is deze in haar linkse coalitie met de P.v.d.A. rechts geworden? Rome streeft ook politiek naar de opperheerschappij, en dat kan toch moeilijk in dankbare steijnming geaccepteerd worden.

De zogenaamde rechtse partijen (zonder Rome) hebben ook al het tegendeel van winst behaald, en zullen we ons nu valselijk er mede troosten, dat Rome weer de grootste partij geworden is? Dat is toch wel een allerbedenkelijkste troost! Het is een doekje voor het bloeden, maar door welk doekje het bloed heensijpelt Nóg vreemder wordt die vreugde, als men dan zegt: de confessionele Christelijke partijen boekten tezamen winst. Nog eens: alleen Rome! Maar daar kunnen en mogen de Prot. Chr. confessionele partijen zich toch moeilijk in verheugen. Confessioneel, ja juist. En Rome heeft zulk een confessie. Maar een confessie (belijdenis), die hun, die zeggen van Gereformeerde confessie te zijn (b.v. de „zonen" van Calvijn), toch wel zal verbieden om er zich in te verheugen. De (r.k.) confessie over de Paapse mis, als een vervloekte afgoderij (zie de Heidelb. Catechismus), de ten hemel opneming van Maria, de middelares Maria bij Je-2US, de onfeilbaarheid van de paus, etc, etc. Nu, als de winst voor deze confessiemannen is, dan dienen we ons daarover wel allerminst te verheugen; of zij moeten het maar zeggen: „Wij hebben weer zin om met Rome te vrijen"!

Is Rome dan links? Och Rome is noch rechts, noch links te noemen, maar. . . . scheef!

De aloude, door de apostelen geplante Evangelieboom is bij Rome in de loop der eeuwen scheef (al schever) gegroeid. ' En dat komt ook uit in het hedendaagse politieke Rome

Men deed beter zich voor God te verootmoedigen en de aloude beproefde paden op te zoeken en te bewandelen, dan te trachten ons overeind te houden met een valse troost, en zich te verbergen achter een met loze kalk gepleisterde wand.

Doorn

G. WISSE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen