De langdurige droogte

In talrijke streken van ons land wordt sterk naar regen verlangd. Lange tijd heeft er in ons land voor de tijd van het jaar een ongewone koude geheerst. Nu is het in de laatste dagen wel veel warmer geworden, zelfs op enkele dagen abnormaal warm geweest, maar doordat de regen achterwege blijft, groeit het gras toch niet in afdoende mate. In bepaalde streken van ons land treft men dan ook al een nijpend gebrek aan gras, veevoeder en water aan.

Door de droge, koude periode staan de gewassen veertien dagen tot drie vinken in hun groei bij andere jaren ten achter. Nu is het in de laatste dagen wel veel warmer geworden, maar daar de regen uitblijft, stagneert het groeiproces opnieuw.

In sommige gebieden merkt men dit niet ten onrechte aan als een nieuw oordeel bij de vele, welke reeds ter waarschuwing en ter verootmoediginig en bekering over ons volk gekomen zijn. Hierbij is duidelijk te zien, dat het de Heere is. Die de wasdom heeft te geven, en dat Hij alle menselijke wijsheid en maatregelen, welke tegen Zijn Woord en wet worden genomen, bespot.

Er is toch al vee, dat wel ingeënt en ingespoten zal zijn, naar de dagbladen melden, uit gebrek aan gras gestorven. In Oostmm bij Roermond zijn tien melkkoeien gestorven aan kopziekte, omdat de dieren, zoals in het gehele Peelland, te weinig gras krijgen en gevoederd worden met groenvoer.

En niet alleen op het platteland wordt hard naar regen verlangd, ook de drinkwaterleidingen in Amsterdam, Den Haag en Utrecht slaan de dalende stand van het waterreservoir met bezorgdheid gade. En dit zelfs in zulk een mate, dat de directeur van de Amsterdamse waterleiding dezer dagen verklaard heeft, dat het wel een maand lang mocht regenen, wilde de waterstand in zijn waterleiding weer op peil komen.

Zo ziet men dan, dat er weder een grote beproeving op een groot deel van ons volk gelegd is, waardoor grote schade aan land-en tuinbouw is aangebracht, en waardoor het er in vele delen van ons land bepaald benauwend is gaan uitzien. Daarbij komen nog de vele heide-en bosbranden. De in deze dagen zo licht ontvlambare heide vatte Donderdag 13 Mei op twee plaatsen op de Veluwe en bij Doetinchem vlam.

Bij Terlet brak op genoemde dag een heide-en bosbrand uit. Deze was van die aard, dat brandweergroepen van de vliegbasis Deelen, van Loenen, Apeldoorn, Arnhem en Ede opgeroepen werden om de brand te bestrijden, hetgeen tenslotte met inspanning van alle krachten na geruime tijd gelukte.

Bij Hoederloo woedde op dezelfde dag een brand van nog al veel grotere omvang. Zelfs het garnizoen in Arnhem werd gealarmeerd, dat terstond met grote colonne's in vrachtauto's zich naar de plaats des onheils begaf. Na uren van brandblussing, waaraan benevens het Arnhemse garnizoen vele andere brandafweergroepen deelnamen, kon men nog niet zeggen of de brand minder dan wel erger werd. Het vuur woedde met zodanige kracht, dat tal van militairen soms plotseling de vlucht moesten nemen om niet door de vuurzee te worden ingesloten. Twee leegstaande houten huisjes en een cantine werden verbrand, terwijl ook enige zomerhuisjes en, zo ver men uit de berichten kan opmaken, een aantal boerderijen een zelfde lot ondergingen.

Het zijn volgens de pers de grootste branden, welke sinds mensenheugenis ooit op de Veluwe zijn voorgekomen, waarbij ettelijke hectaren verwoest werden.

In de buurt van Doetinchem, tussen Halle en Varseveld, waren twee met vuur spelende jongens er de oorzaak van, dat aldaar ongeveer 5 hectaren op dezelfde dag in vlammen opgingen, terwijl ook reeds eerder op sommige plaatsen in ons land kleinere en grotere heide-en bosbranden hadden plaats gevonden, en het gevaar bestaat, dat er bij aanhoudende droogte nog meer heide-en bosbranden zullen ontstaan.

Aan dringende en dreigende roepstemmen des Heeren ontbreekt het ons volk niet. Doch het is zeer te vrezen, dat zij niet ter harte genomen zullen worden, ofschoon zij duidelijk hoorbaar zijn.

De nood in de landbouw is immers in onderscheidene streken hoog geklommen. Hier en daar hebben zandstormpjes gewoed, waarbij de jonge haver-en roggeplanten de mensen om de oren vlogen. In het Peelland is men overgegaan tot het afmaaien van de opschietende rogge, om de koeien in het leven te kunnen houden, hetwelk niet heeft kunnen voorkomen, dat er aldaar een abnormale sterfte onder het rundvee intrad.

Wat de hooibouw aangaat, vormt de droogte ook al een tegenslag. De eerste snede zal in het algemeen later dan anders plaats hebben, terwijl de droogte in het tuingebied rondom Beverwijk, en ook wel elders, waarover ons echter geen nadere berichten, gelijk wat de landbouw betreft in andere streken van ons land ook het geval is, ter kennis staan, geleid heeft tot een achterstand in menige groente.

Ook in de weidegebieden gaat het over het algemeen niet al te best. Ook daarin lijdt de groei van het gras onder de droogte.

En dit alles kan nog zo veel te erger worden als de droogte blijft aanhouden. Dan toch zullen de weiden en de akkers nog al meer uitgedroogd worden.

Zo is ons dan hierbij weder een nieuw bewijs geleverd, hoe zeer de mens toch in alles van de Heere afhankelijk is, en hoe bij de voortdurende verharding en onbekeerlijkheid der mensen het ene wee nog niet weg is, of er is al weder een ander gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen