BUITENLANDS OVERZICHT

Wat is er naar de uitspraak van Gods Woord, indien daarmede niet te rade gegaan en niet naar gehandeld wordt, anders te verwachten dan bittere teleurstelling en ellende? Wat wijsheid 2nillen de wijzen alsdan hebben, waar de Heere zegt, dat Hij alsdan het verstand der verstandigen en de wijsheid der wijzen te niet zal doen?

Het ontbreekt 'de wereld thans niet aan bekwame staatslieden. Onder hen zijn er stellig mensen, die met een groot natuurlijk verstand begiftigd zijn en die ook met een groot doorzettingsvermogen bedeeld zijn.

Maar goed en wel beschouwd, hoe wordt hun verstand slag op slag beschaamd, hoe blijkt hun wijsheid gedurig dwaasheid te zijn, en hoe worden hun plannen en overleggingen verijdeld!

Er gaat geen week voorbij, of dat kan op de één of andere wijze waargenomen worden.

Op het ogenblik zitten de machtigen der aarde in Geneve in conferentie bijeen, en dit al weder bijna gedurende een hele maand, en dat gepaard gaande met hoge onkosten; maar wat is er nu door hen bereikt betreffende het doel, waarvoor zij tezamen zijn gekomen, namelijk om de oorlog te beëindigen en om de spaiming onder de volken te verminderen?

Zeker, aan een stroom van woorden heeft h^t op die conferentie niet ontbroken. Als het alleen met een veelheid van woorden goed te maken geweest zou zijn, dan zouden de onderhandelaars een goed eind op weg naar het welslagen der conferentie gevorderd zijn. Maar de vaak bitste en menigwerf zo scherp verwijtende en grievende woorden, welke er in menigte gesproken zijn, hebben de weg naar het welslagen der conferentie veel meer toegemuurd dan geopend.

En letten wij op de daden, dan zijn deze wel in flagrante strijd met het doel der conferentie. Men is er toch bijeengekomen om de vrede te dienen. Doch terwdjl men over de vrede sprak, woedde de oorlog in Indo-China met al zijn verschrikkelijkheid. Tenvijl de onderhandelaars op de conferentie de mond vol hadden over de vrede, of in hun gehuurde villa's genoeglijk bijeen zaten, is de vesting Dien Bien Phoe gevallen, zijn er tallozen onder de communisten bij de aanval verwond en gesneuveld, en hebben degenen, die de vesting hardnekkig verdedigd hebben, ook al eenzelfde lot ondergaan. Stromen bloeds heeft de aarde daarbij ingedronken en ontzaggelijk veel leed is er over de naastbestaanden der gesneuvelden gebracht. En daarmede zijn de verschrikking en de ellende van de oorlog zelfs nog niet eens ten einde. Nog steeds, terwijl men in Geneve over de vrede delibereert, wordt er in Indo-China gevochten en staan daar somtijds soldaten met de wapens man tegenover man, waarbij alweer velen hunner het leven zullen inboeten, of als gewond terneer zullen vallen. Dit is wel heel vreselijk! Doch het is zo en niet anders.

Volgens een Frans legerbericht, uit Indo-China afkomstig, zijn de Fransen genoodzaakt geweest om de weg, geiiaamd route 41, te bombarderen, omdat het hun gebleken was, dat de communisten daarover troepen naar de Delta van de Rode Rivier vervoerden, hetwelk er op wijst, dat de communisten ook aldaar van zins zijn de oorlog voort te zetten.

Een andere bekendmaking van het Franse opperbevel vermeldt in verband hiermede, dat een communistisch leger van 30.000 man naar de delta van de Rode Rivier, het laatste Franse bastion in Noord'Indo-China oprukt. In deze delta bevinden zich slechts 80 Franse bataljons. Deze zijn daar ver in de minderheid tegenover 70.000 communistische verzetslieden en 30.000 man geregelde troe­ pen, die in dit gebied opereren. In tegenstelling met Dien Bien Phoe zijn de Fransen hier echter niet omringd door een gebied, dat onder controle staat van de opstandelingen. De Franse troepen, die in de delta hebben te strijden, kunnen zowel over zee als over land versterkingen krijgen, welke zij wel hard nodig hebben, maar waarvan het te vrezen staat, dat zij óf niet in voldoende mate gezonden worden, óf dat zij te laat zullen gezonden worden om een wezenlijke en daadwerkelijke hulp te bieden.

Dat de toestand voor de Fransen in de delta van de Rode Rivier ernstig is, blijkt wel uit de berichten, welke daaruit komen. Zo wordt er bericht, dat het zakenleven daarin zo goed als tot stilstand is gekomen en dat de grote bedrijven hun machines naar veiliger plaatsen zoeken over te brengen, terwijl de verzoeken om gelden over te maken naar het buitenland verdrievoudigd zijn en de lucht-en scheepvaartmaatschappijen belegerd worden door mensen, die de delta willen verlaten.

De Franse opperbevelhebber in Indo-China, generaal Navarre, verwacht, dat de communistische troepen binnenkort zullen overgaan tot een aanval op de delta, waarbij men dan aanneemt, dat als zelfs maar één van de vier communistische divisies, die Dien Bien Phoe hebben ingenomen, de Franse posities in de delta zou aanvallen, er een zeer ernstige toestand voor de Fransen zou ontstaan.

In deze heeft het heel wat te zeggen, dat de koning van Laos in een telegram aan president Eisenhower geseind heeft, dat de strijd tegen de communisten slechts met belangrijke hulp van de Verenigde Staten van Amerika en van de morele en materiële steun van de vrije wereld, met succes kan worden voortgezet. Dit telegram was een antwoord op een boodschap van Eisenhower ter gelegenheid van de verjaardag van de grondwet van Laos, waarin de president als zijn overtuiging had uitgesproken, dat de strijdkrachten van de vrijheid gezamenlijk het communistische imperialisme zouden terugdringen, dat het koninkrijk en het volk van Laos tot slavernij wilde brengen.

Dat de toestand van de Fransen in Indo-China hachelijk is, en dat spoedige hulp ook van Amerika dringend nodig is, blijkt ook wel uit verschillende officiële berichten.

Zo maakte de stafchef van het Vietnamese leger bekend, dat er zich ernstige gevallen van desertie bij dit leger hebben voorgedaan. En voorts is ook officieel bekend gemaakt, dat de communistische troepen in het Zuidelijk gedeelte van 'de delta al twee Franse posten hebben omsingeld en dat een derde post daarin reeds gevallen is.

De Fransen zoeken de aanvallen der communistische troepen nu wel te verbreken met bombardementen uit de lucht, waardoor er grote gaten in de wegen geslagen worden, maar de koelies van de communisten zijn dag en nacht bezig óm deze weer te dichten, en het heeft er alles van weg, dat het de Fransen ook nu niet zal gelukken de aanvalskracht der communisten te breken, evenmin als het hun gelukt is dit bij de aanval op Dien Bien I^hoe te doen.

Nu heeft de Amerikaanse regering aan de Fransen wel toegezegd, dat zij hun meer en sterkere financiële en miHtaire hulp zal bieden in hun strijd in Indo-China en dat zij niet van plan is om de uitslag van de conferentie af te wachten, gelijk de Engelse regering nog altijd vsdl doen alvorens zij tot een verdrag van landen in Zuid-Oost-Azië tegen de commimisten wil toetreden, maar dat zij nu reeds actief in de strijd van de Fransen wil gaan handelen. Een toezegging, welke in Engeland verwondering en ontstemming heeft verwekt, maar in deze dient afgewacht te worden of de Amerikaanse steun — zo zij al geboden wordt — wel afdoende is om de Fransen voor een nederlaag te bewaren.

Op het ogenbhk hebben er dan ook weer besprekingen tussen de Franse en de Amerikaanse autoriteiten plaats, maar wat deze besprekingen ten aanzien van de Amerikaanse hulp zullen brengen staat nog allerminst vast. Het is een kenmerkend verschijnsel bij de geallieerden, dat zij steeds besprekingen en nog eens besprekingen voeren, maar terwijl dezen aan het praten en bespreken zijn gaan de communisten door met daden te verrichten. Zij zetten hun strijd maar onafgebroken voort en stellen tegenover de besprekingen der geallieerden succesvolle aanvallen. Ook nu, terwijl men in Geneve maar steeds praat, treden de communisten handelend op. Geen besprekingen houden hen daar van af. Ja, in Geneve is men op de conferentie nog maar steeds aan het praten; nu in geheime bijeenkomsten. Het gaat daarbij als bij de Koreaanse kwestie, waarbij men ook al zo lang in het geheim vergaderd heeft, waarbij men nu eens gunstige berichten en dan weer minder gunstige berichten over het verloop der besprekingen gepubliceerd werden, maar waarbij de uiteindelijke uitslag op een bittere teleurstelling is uitgelopen.

En wat de Fransen zelf betreft, dezen zitten momenteel met de handen in het haar. Hun regering heeft een mihtair driemanschap van drie generaals tot nader onderzoek naar Indo-China gezonden.

Dezen zullen straks bij hun terugkomst een rapport aan de regering overleggen, waarin haar een overzicht geboden wordt over de toestand in Indo-China. Men verwacht, dat daarin voorgesteld zal worden om de opperbevelhebber, generaal Navarre, te vervangen, tegen wie in Frankrijk wordt aangevoerd, dat hij de feitelijke schuld van de val van Dien Bien Phoe draagt, daar hij veel te weinig rekening gehouden heeft met de hulp van het communistische China, waarvan hij door spionnagediensten nauwkeurig op de hoogte was gesteld, en dat hij de krachten van het Franse en van het hem ten dienste staande Vietnamese leger ver overschat heeft.

Voorts moet er in het rapport aangedrongen worden op het zenden uit Frankrijk van tientallen bataljons ter versterking van de Franse troepen in Indo-China, en op wijziging van de strategie, zodat de Franse strijdkrachten zich meer van de moderne middelen van oorlogvoering zullen kunnen bedienen, en op wijziging in het beleid van het staatshoofd van Vietnam, Bao Dai.

Ten aanzien van het laatste is er al een wijziging aangebracht. Bao Dai vertoefde tot heden aan de Franse Rivièra, dat hij als verblijf scheen te prefeferen boven dat in zijn eigen land. Hem is nu door Amerikaanse en Franse autoriteiten, alsook door nationalistische afgezanten uit zijn eigen land aangezegd, dat, wilde hij zijn positie als staatshoofd behouden, hij dan subiet naar Indo-China had terug te keren. Deze aanzegging heeft zijn uitwerking niet gemist. Bao Dai is subiet op reis naar zijn land gegaan en heeft bovendien nog een aantal besluiten getekend, welke tengevolge zullen hebben, dat het Vietnamese nationale leger 300.000 man sterk zal worden, terwijl één van deze besluiten inhoudt, dat binnenkort de mannen, die tussen 1921 en 1929 geboren zijn, gemobiliseerd zullen worden, en een ander besluit inhoudt, dat 1050 reserve-officieren van de landmacht onder de wapens 2aillen geroepen worden. Of dit en de andere te nemen maatregelen de Fransen de overwinning zullen kunnen brengen, kan stelHg wel aan twijfel onderhevig gesteld worden.

In het kort nog het navolgende.

In Zuid-Korea zijn verkiezingen gehouden voor de nationale vergadering, waarbij de partij van president Rhee als over- winnares uit de stembus is te voorschijn gekomen.

Xen opzichte van de Saarkwestie circuleerde op de ene dag in de pers het bericht, dat bij de onderhandelingen te Straatsburg de Westduitse bondskanselier dr Adenauer en de Franse vice-premier Teitgen het eens geworden waren over een ontwerp-accoord; de volgende dag echter stond er te lezen, dat er van een totstandkoming van een ontwerp-accoord geen sprake was.

In Ierland is bij de laatst gehouden verkiezingen de partij van Valera, die slechts met korte onderbreking premier van Ierland is geweest, ten val gebracht. In West-Engeland heeft een wilde staking, welke door de machinisten van de Britse spoorwegen in het Westelijk deel van Engeland is uitgeroepen, tot gevolg, dat in het gewone verkeer Wales en het Westen van het land van de rest van het land dreigen afgesneden te worden, terwijl eveneens de aanvoer van levensmiddelen naar Londen in het gedrang komt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen