Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Al degenen, zo leert ons de Heere in Zijn Woord, die Hem en Zijn geboden versmaden, hebben geen vrede.

Het heeft er meermalen de schijn van, dat deze uitspraak niet juist is. Wij treffen hen toch meermalen in grot© voorspoed aan. Asaf werd door hun voorspoed zo getroffen, dat hij in de 73ste Psalm getuigt: „Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten. Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede. Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris. Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd".

Toen hij echter in Gods heiligdom inging, ontwaarde hij, dat zij geen vrede hadden. En zo is het metterdaad. Al degenen, die Gods inzettingen versmaden, hebben geen vrede. Niet in dit leven en niet na dit leven. Geld en goed, een overvloed van bezittingen, zijn niet bij machte de mens vrede te geven.

Het is bekend, dat Alexander de Grote, nadat hij heel de toenrnalige wereld veroverd had, daarmede niet bevredigd was, doch een tweede wereld begeerde om haar ook te kunnen veroveren.

Voorwaar, de wereld met al haar begeerlijkheden vermag niemand de vrede te schenken; niet in het particuliere leven van een iegelijk mens, niet in het leven der volkeren, niet in het staatkundig bestel.

Dit geeft ons onze tijd wel heel klaar en helder te aanschouwen.

De wapens zijn thans gestrekt; de oorlogen op Korea en in Indo-China zijn heden beëindigd — en nochtans is het geen vrede. De koude oorlog woedt nog in alle hevigheid. Amerika en de Sovjet-Unie zijn er nog rusteloos op uit om hun machtssfeer te versterken, en wedijveren wat zij kunnen — hetgeen zo licht tot een werkelijke oorlog kan leiden — om elkander in sterkte te overtreffen. Zij hebben het er beide op gezet om vooral in Azië en in Europa, en ook daarbuiten, hun macht en invloed te vergroten.

Amerika zint er met alle bet ten dienste staande middelen op om in Zuid-Oost-Azië een defensieverdrag tussen de zogenaamde Colombo-mogendheden, India, Pakistan, Ceylon, Birma en Indonesië, tot stand te brengen. Het wil aan deze landen niet alleen militaire hulp, maar ook economische bijstand verlenen. Het wordt daarin door Engeland gesteund. Churchül moet reeds een jaar lang zich gewijd hebben aan de bestudering van plannen voor eoonomdsche hulp aan Azië.

Amerikaanse schepen — zo wordt in de wereldpers vermeld — spoeden zich naar Aziatische havens, om daar ten behoeve van de bevolking goederen en landbouwwerktuigen te ontschepen.

President Eisenhower heeft door een vrij forse aanval op de Amerikaanse senaat dit college er toe kunnen overhalen om de reeds aanvaarde ingrijpende bezuiniging in het program van buitenlandse hulp grotendeels te herroepen. Drie milliard dollar zal daarvoor uitgegeven worden. Het grootste deel daarvan is bestemd voor Zuid-Oost-Azië en de West-Pacific — voor militaire hulp alleen reeds ruim 0.7 milhard dollar.

De grote vraag is echter of de vertegenwoordigende Amerikaanse lichamen op den duur bereid gevonden zullen worden om deze steun te blijven geven en — wil zij werkelijk effect uitoefenen — te vergroten.

Het is toch kennelijk, dat de geboden steun tot op dit ogenbHk toe niet de gewenste uitwerking heeft gehad om het zo genoemde Colombo-verdrag te sluiten.

India schijnt iets meer genegen geworden te zijn om tot dit verdrag toe te treden, maar een bepaalde definitieve toezegging van toetreding heeft het niet gedaan. Ceylon heeft al een evenzeer erg twijfelachtige houding aangenomen. Indonesië heeft pertinent geweigerd tot het verdrag toe te treden. Het enige rijk, dat een vurige voorstander van het verdrag is, is Pakistan. Ook Australië, benevens Nieuw-Zeeland, kiest met beshstheid voor de Westelijke mogendheden.

Hierbij is het opmerkelijk, dat Nederland niet aangezocht is om in enig pact betreffende Zuid-Oost-Azië te treden, wat, gelet op de strijd, welke Indonesië om het bezit van Nieuw-Guinea voert, allerminst als een gunstig teken voor Nederland beschouwd kan worden; evenmin als het een gunstig teken voor Nederland is, dat Amerika de candidatuur van de Siamese prins Wan voor het presidentschap van de aanstaande Algemene Vergadering der Verenigde Naties steunt, en niet die van de door de Nederlandse regering gestelde candidaat Mr van Kleffens.

Van hun kant zijn de communistische regeringen ijverig in de weer om hun macht en invloed allerwege te vermeerderen. Het is niet zonder betekenis, dat de afgevaardigden van de Labourpartij in Moskou, dat zij op hun doorreis naar China bezochten, zo vriendelijk en vorstelijk zijn ontvangen door de Russische regering. Hun werd een klinkend diner aangeboden, waarbij het aan keur van spijzen en dranken niet ontbroken heeft. De minister-president Malenkof aanvaardde zelfs de uitnodiging van de Engelse ambassadeur te Moskou om met hem en de Engelse arbeiderafgevaardigden in het Engelse ambassadegebouw aan een diner aan te zitten. Het was de eerste keer, dat een Russisch regeringspersoon aan tafel in een vreemd ambassadegebouw aanzat. Daarbij stelde bij een dronk in op de gezondheid van de Engelse koningin, terwijl hij een dag tevoren eigenhandig bloemen geplukt had om deze in een bouquet aan de vrouwelijke Engelse arbeidersafgevaardigde aan te bieden. Bovendien zijn nog door de Russische regering uitnodigingen gezonden aan vooraanstaande Engelsen van onderscheidene partijen om in September Moskou te komen bezoeken.

Het ligt er dik boven op, dat deze zo buitengewone attentie aan de Engelsen moet dienen om hen van Amerika los te maken en de alliantie van Engeland met Amerika te verbreken. Dit is één van de voornaamste bedoelingen der communistische regeringen. Dit blijkt keer op keer weder. Dit blijkt ook uit de scherpe aanval, welke de premier van het rode China op Amerika deed. Volgens hem zijn het de agressieve Amerikaanse kringen, wej. ke meer dan ooit aandringen op hulp aa» de nationalistische Chinese generaal Tsjiang Kai Sjek, om deze in staat te stel. len om vanuit het eiland Formosa eej vernietigende aanval op het rode Chinese vasteland uit te voeren.

De Chinese premier Tsjoe En Lai heeft nu aangekondigd, dat tegen Formosa handelend moet opgetreden worden om de souvereiniteit en de territoriale inte. griteit van het communistische China veilig te stellen.

De premier stelt namelijk een resolute actie voor de bevrijding van het eüan4 Formosa voor in een rapport over de conferentie van Geneve en de Chinese buitenlandse politiek. Dit rapport bracht iijj in een zitting ter kennis van de Chinese ministerraad, welke het rapport heeft goedgekeurd. Bij deze zitting waren ooli de Chinese president Mao Tse Toeng en de opperbevelhebber van het rode Chinese leger, generaal Tsjoe Tek, aanwezig, Een tweede aanval werd er in het rapport gedaan op het defensiepact voor Zuid-Oost-Azië, en de pogingen van de Amerikaanse regering om de Colomhomogendheden India, Pakistan, Ceylon, Birma en Indonesië tot aansluiting bij dit pact te bewegen. De minister-president waarschuwde, dat als één van deze mogendheden zich tot aansluiting zou laten overhalen, de vrede in Indo-Ohina in gevaar zou worden gebracht.

„China", zo sprak de minister-president bij deze gelegenheid, „heeft steeds getuigd van zijn bereidwilligheid met ieder land diplomatieke betrekkingen aan te knopen op grondslag van gehjkheid en eerbied voor elkanders souvereiniteit en territoriale integriteit. Doch", aldus vervolgde hij, „de agressieve kringen in Amerika hebben zich nimmer kunnen neerleggen bij het feit, dat de reactionnaire regering van Tjiang Kai Sjek door het Chinese volk omver geworpen is. Zij hebben steeds een vijandige houding aangenomen tegen de 600 mülioen bevrijde Chinezen en dezen steeds bedreigd met gewapende interventie en oorlog. Als men de vrede en de veiligheid in Azië en in de gehele wereld beveiligd wil zien, dan moeten de plannen van deze Amerikaanse kringen worden vernietigd".

En daarbij liet de Chinese rode premier het nog niet eens. Hij verklaarde voorts, dat de taak, waarvoor het communistische China zich geplaatst ziet, benevens de bevrijding van Formosa bestaat in samenwerking met de landen, welke betrokken zijn bi) de regeling van het Indo-Chinese bestand, en verder bestaat in het zoeken naar een vreedzame regeling van de Koreaanse kwestie. Verder — aldus de premier — moet China de betrekkingen met andere landen versterken. Deze betrekkingen moeten gebaseerd zijn op vijf principes: eerbied voor elkanders souvereiniteit en territoriale integriteit, niet-inmenging in elkanders binnenlandse aangelegenheden, gelijkheid en wederzijds voordeel en een vreedzaam naast elkander voortbestaan.

Bij deze poging om verdeeldheid onder de Westerse mogendheden te zaaien, welke Molotof op de Berlijnse conferentie ook al poogde te stichten, waar hij op zulk een in het oog springende wijze de Fransen herirmerde aan het vroegere Frans-Russische verdrag om Duitsland in toom te houden, komt nog, dat er over het lot van het Europese Verdedigingsverdrag, waardoor al zoveel onenigheid en getwist onder de geallieerden, bepaaldelijk met Frankrijk, ontstaan is, nog steeds geen zekerheid 'bestaat.

Mendès-France moet, afgaande op de berichten in de pers, thans bereid zijn dit verdrag te aanvaarden, mits daarin ingrijpende veranderingen door middel van protocollen worden aangebracht. En dan nog onder de voorwaarde, dat het verdrag eerst in werking zal treden als op een nieuwe conferentie te Geneve ge­ bleken zou zijn, dat de Sovjet-Unie niet wil medewerken tot de hereniging van Duitsland op de basis van vrije verkiezüiffen. Daarmede beoogt Mendès-France dan de Russische regering te nopen tot inschikkelijkheid ten opzichte van de hereniging van Duitsland.

Het is wel zeker, dat, indien wat Mendès-France beoogt werkelijkheid wordt, de Sovjet-Unie op de door hem verlangde conferentie een schone gelegenheid treboden zal worden om de eensgezindheid onder de Westerse mogendheden, welke thans al zo wankel geworden is, geheel om hals te brengen.

Het voorstel aangaande het Europese Verdedigingsverdrag heeft Mendès-France in de ministerraad gebracht, waar het werd aanvaard, echter niet door alle ministers. Drie Gaullistische ministers hebben ontslag genomen uit protest tegen het voorstel van Mendès-France. Het voorstel zelf zal, naar een officiële woordvoerder der regering mededeelde, ter kennis worden gebracht van de regeringen van de overige landen van het Europese Verdedigingsverdrag, namelijk aan die van West-Duitsland, Italië, Nederland, België en Luxemburg.

Vastgesteld en goedgekeurd is thans, dat de debatten over het Europese Verdedigingsverdi-ag in de Franse Nationale Vergadering van 28 tot 31 Augustus zullen worden gehouden, waarbij Mendès-France de vertrouwensmotie zal stellen. De stemming over het verdrag zal overeenkomstig de grondwettehjk voorgeschreven bepaling eerst na twee dagen, dus op 2 September, plaats vinden.

In het kort nog het navolgende. De Amerikaanse senaat heeft het voortbestaan van de communistische partij verboden.

Zijn er in de laatste tijd onderscheidene Russen, die bij de spionnagedienst betrokken waren, naar het Westen overgelopen, in West-Duitsland heeft zich het geval voorgedaan, dat het hoofd van de anti^spionnagedienst, dr John, naar de Russen is overgelopen. Begrijpelijk heeft dit in West-Duitsland veel opzien gebaard. Zó zelfs, dat deze aangelegenheid in de bondsdag een onderwerp van besprekingen uit zal maken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 augustus 1954

De Banier | 9 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 augustus 1954

De Banier | 9 Pagina's