BUITENLANDS OVERZICHT

Nimmer valt er van des Heeren getuigenis een woord ter aarde. Het wordt immer bevestigd, zowel in het leven van particuliere personen als in dat der volkeren. En dit in klein en groot.

Hoe menigwerf is de uitspraak, welke de Heilige Schriftuur over de wereld doet, waar zij verklaart, dat zij in het boze ligt en haar werken boos zijn, in de loop der eeuwen al niet bestreden! Gedurig is er door geleerden en wijsgeren, die vanwege hun geleerdheid en wijsgerige beschouwingen zich grote vermaardheid verworven hebben, ovez de wereld als een heerlijke geschreven en gesproken, en de uitspraak, welke de Bijbel over haar gedaan heeft, is als een zwartgallige beschouwing afgewezen. Wel erkennen de loftedenaars over de wereld, dat er daarin nog heel wat te verbeteren valt, doch dat zij in het boze ligt en door de zonde de vloek op haar rust, neen, daar hebben zij niet van terug. Zij geven daarentegen maar al te zeer voor, dat menselijk vermogen de bestaande misstanden wel op kan heffen en het boze van de aarde kan verbannen. Geen Goddelijke macht achten zij daartoe nodig. De mens, diens rede en initiatief, is naar hun schatting daartoe opperbest in staat. Op welk een jammerlijke wijze het echter verloopt als de mens de redding zal brengen, van wie dit in onze donkere dagen vrij algemeen verwacht wordt, tonen ons onwederlegbaar de feiten. Men heeft voorspeld, dat onze eeuw de eeuw van het kind zou worden, waarin diens belangen bij alles op de voorgrond zouden staan, maar zij is geworden de eeuw van bloed en tranen, van ijzer en van staal.

Twee wereldoorlogen en daar benevens nog vele andere zijn er reeds in gevoerd en nog is het ijzer en staal, dat men met onnoemUjke massa's smeedt tot oorlogswapens, en nog is er niet de minste zekerheid, dat een derde wereldoorlog opnieuw geen stromen van bloed en tranen zal doen vloeien.

Zo wordt van verschillende zijden verzekerd, dat Oost-Duitsland, als weleer heel Duitsland onder Hitler, tot de tanden gewapend is. Het heeft de beschikking over zeven, zeer modern uitgeruste divisies. Zijn leger wordt onder nauwlettend toezicht van voormalige officieren van de Wehrmacht en instructeurs van het Russische rode leger intensief geoefend. Het heeft een duizendtal tanks van recente Russische makelij, alsook kanonnen met zelfaandrijving, die als anti-tankwapens dienen. Daarbij zijn de infanteriedivisies geheel gemotoriseerd en uitgerust met gestandaardiseerde Russische wapens, welke van de beste kwaliteit zijn. Bovendien hebben de Oostduitse luchtmacht en marine de beschikking elk over 10.000 man personeel. Ook kunnen de Oostduitse gemechaniseerde divisies, die naar Russisch model zijn ingericht, zich gemakkelijk en vlug verplaatsen. Zij zijn er op geoefend bij eventuele aanvallen met atoomwapens zich in kleine, sterke groepen te verspreiden, om op bepaalde punten krachtig toe te kunnen slaan.

Dat de stroom van bloed en tranen weer kan vloeien, blijkt niet alleen uit de geduchte Oostduitse bewapening, maar ook uit de conferentie te Moskou, waarop de Sovjet-Unie en de zeven communistische landen van Oost-Europa bijeen zijn geweest om over de veihgheid van Europa en de militaire maatregelen daartoe te beraadslagen.

Het is bekend, dat de Westelijke geallieerden, die ook voor deze conferentie waren uitgenodigd, de uitnodiging om daar aan deel te nemen niet hebben aanvaard. Wel was op de conferentie een afgevaardigde van het rode China aanwezig, die het overeengekomene niet me^ de heeft ondertekend, maar nochtans verklaard heeft, dat hij zich met de strekking er van kon verenigen.

De communistische gedelegeerden hebben op die conferentie besloten te voorzien in gemeenschappelijke maatregelen voor de organisatie van hun strijdkrachten en hun opperbevel, alsmede ter vergroting van het defensieve vermogen der betrokken landen, voor het geval de overeenkomsten van Londen en Parijs worden bekrachtigd.

Voorts is in het desbetreffend communiqué een uitnodiging gericht aan alle volken van Europa om gemeenschappelijk de mogelijkheden te bezien voor het scheppen van een stelsel van algemene vrede in Europa. Dit stelsel zou de grondslagen moeten leggen voor een hechte en duurzame vrede in Europa.

Verder werd in het communiqué een schikking geëist tussen de Westelijke en de Oostelijke mogendheden inzake vrije verkiezingen in geheel Duitsland. Op de grondslag van de uitslag der verkiezingen zou dan een centrale regering voor geheel Duitsland kunnen worden gevormd en zou aan de voorwaarden voor het sluiten van een vredesverdrag met Duitsland zijn voldaan.

Vervolgens werd in het communiqué gewezen op de noodzakelijkheid van het terugtrekken van de bezettingstroepen; welk terugtrekken de toenadering van Oost-en West-Duitsland zou bevorderen. Een toenadering, welke uitgesloten zou zijn bij een politiek, welke West-Duitsland zou herbewapenen en in een militair blok zou brengen.

Tenslotte werd er in het communiqué ernstig gewaarschuwd tegen de goedkeuring van de Londense en Parijse besluiten, dewijl deze gericht zijn tegen het behoud van de vrede en een nieuwe oorlog in Europa voorbereiden.

Het kan voor ieder wel duidelijk zijn, dat de besluiten van de Moskouse conferentie geheel naar de wens en het hart van de Russische autoriteiten zijn.

Met volkomen zekerheid kan echter wel gezegd worden, dat zij door de Westelijke mogendheden niet aanvaard zullen worden. Alleen reeds daarom niet, omdat in die besluiten de noodzakelijkheid van het terugtrekken van de bezettingstroepen, de Amerikaanse en de Engelse, gesteld werd.

Gebeurde dit, dan zou de Sovjet-Unie vrij spel in Europa hebben, en heel het Westen van Europa, naar de mens gesproken, in betrekkelijk zeer korte tijd onder de voet kunnen lopen.

Dragen de Moskouse besluiten er allerminst toe bij om de hachelijke toestand te verbeteren en de sparmingen onder de volkeren te verminderen, hetgeen in de voorbijgegane week in de politieke commissie van de Organisatie der Verenigde Naties is voorgevallen, doet dit evenmin.

De Russische gedelegeerde, Mahk, had in deze commissie een voorstel ingediend om in Februari 1955 een nieuwe internationale conferentie over Korea te beleggen. Dit voorstel werd, nadat het met een amendement van India was aangevuld, verworpen. Slechts de communistische afgevaardigde met vijf ' anderen, waaronder die van India, stemden er voor.

De Amerikaanse vertegenwoordiger sprak zich in zeer krasse bewoordingen tegen het uitnodigen van Noord-Korea en het communistische China uit. Deze landen hadden bij voortduring de aanvaarde normen voor internationaal gedrag geschonden. Hij herinnerde er aan, dat deze landen de oorlog op Korea ontketend hadden en dat zij deswege als aanvallers door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties gebrandmerkt waren. Hij zeide, dat het communistische China bovendien nog honderden personen van de Westelijke geallieerde strijdkrachten, die tijdens de oorlog in handen van het rode China gevallen waren, in flagrante strijd met de bepalingen van het Koreaanse wapenstilstandsverdrag gevangen hield.

De Russische vertegenwoordiger Malik trad ter bestrijding van de Amerikaans© gedelegeerde in het strijdperk. Hij wierp hem daarbij niets meer of minder voor de voeten, dan dat deze kwestie naar behoren al lang opgelost zou ajn, als Amerika zich niet zo weerbarstig gedragen had. Volgens hem zou op de Geneefse conferentie allicht een oplossing van het Koreaanse vraagstuk gevonden zijn, als Amerika dit destijds niet zo had tegengewerkt. Bovendien verweet hij de zestien geallieerde landen, die in Korea gestreden hadden, dat zij bij de Organisatie der Verenigde Naties een rapport, dat volkomen onnauwkeurig en tendentieus was, hadden ingediend.

Tevens had de Amerikaanse afgevaardigde ter sprake gebracht, dat het communistische China dertien Amerikanen op geheel verzonnen beschuldigingen van spionnagg had veroordeeld, waarop Malik ten antwoord gaf, dat die gevangenneming hier heel niet ter sprake had behoren te komen, en dat Amerika onder de gegeven omstandigheden precies eender gehandeld zou hebben. Geven de genoemde zaken al genoeg­

zaam aan, dat het op de wereld nog ver van pais en vrede is, en dat ook in dit opzicht de wereld in het boze ligt, dit toont het feit evenzeer aan, dat het aantal verdedigrngspacten weer met één vermeerderd is geworden. Amerika en het nationalistisch China

hebben namelijk dezer dagen een verdedigend veiligheidsverdrag gesloten, waarbij Amerika aan het nationalistisch China plechtig beloofd heeft, Formosa, alsook de daarbij gelegen Visserseilanden en de in het Westelijk deel van de Stille Oceaan gelegen eilanden, welke onder Amerikaans bewind staan, tegen aanvallen te zullen verdedigen. Dit heeft volgens de Amerikaanse mi­

nister Dulles in, dat een mogelijk gevolg van een communistische aanval op Formosa oorlog tussen Amerika en het rode China zou betekenen, gepaard gaande met een aanval op het vasteland van China. Hierbij heeft Dulles er op gewezen, dat dit nieuwe veiligheidsverdrag dezelfde strekking heeft als de andere veiligheidspacten voor het Westelijk deel van de Stille Oceaan. In enig verband met dit pact staat de

gevangenneming van 13 Amerikanen door het rode China; een gevangenneming, welke in Amerika nogal veel stof heeft doen opwaaien en grote beroering in sommige kringen verwekt heeft, waarin men op een krachtig optreden tegen het rode China aandringt, zelfs op het voeren van oorlog is aangedrongen, nu Amerika nog het sterkst is, en daarmede niet te wachten totdat de communisten even sterk zullen zijn als Amerika. Dulles heeft naar aanleiding van deze gevangenneming verklaard, dat Amerika misschien tot een blokkade van het commrmistische China zal besluiten, als de vreedzame pogingen om vrijlating van de dertien Amerikanen te verkrijgen, die onder betichting van spionnage in de gevangenis vertoeven, mislukken.

Churchill heeft de vorige week onder overstelpende blijken van belangstelling, overladen met felicitaties en cadeaus, zijn tachtigste verjaardag gevierd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen