Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

BUITENLANDS OVERZICHT

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Er heeft in de afgelopen week een gebeurtenis plaats gehad, welke de belangstelling voor alle andere gebeurtenissen vrijwel geheel op zijde gedrongen heeft. De Russische minister-president Malenkof is afgetreden. Zijn aftreden heeft al bijzonder sterk de algemene aandacht tot zich getrokken. Hele kolommen zijn daaraan in de dagbladen gewijd. Het is ook wel een gebeurtenis, die heel wat te zeggen heeft. Zij leert ons in de eerste plaats wel hoe vergankelijk 's werelds eer en aanzien zijn, hoe snel het rad van 's werelds avontuur kan draaien en omwentelen.

Na de dood van Stalin, welke in Maart 1953 plaats vond, was hij in een driemanschap, dat toen de teugels van het bewind in handen nam, de man, die daarin de hoogste rang bekleedde. Van dit driemanschap is Beria er al niet meer. Als een verrader des volks is hij ter dood verwezen en ter dood gebracht. Malenkof heeft dit lot wel niet getroffen, doch hij heeft zich een openlijke vernedering van niet geringe aard moeten laten wel- gevallen. Hij heeft zich voor heel de wereld zelf als incompetent moeten verklaren voor de hoge rang, welke hij bekleedde. Het schortte hem, volgens zijn eigen verklaring, aan gebrek aan regeringservaring.

Dit is een verklaring, welke moeilijk, ja niet te aanvaarden is. Jarenlang is hij toch de rechterhand van Stalin geweest en was als zodanig stellig wel op de hoogte van regeringszaken. Wat de verklaring, welke Malenkof voor zijn aftreden verder gaf, nog al ongelooflijker maakt, is, dat hij de mislukking van de landbouwpolitiek ook op zich nam, als hij de schuld van deze mislukking aan zichzelf toeschreef, terwijl hij daaraan niet schuldig stond^ dewijl de leiding daarvan berustte in de handen van de huidige secretaris-generaal, Kioetsjef, die thans naar veler oordeel de lakens in Rusland uitdeelt. Naar vrij algemeen oordeel is hij de man, die Malenkof deed vallen en een stroman van hem, met name maarschalk Boelganin, op diens zetel plaatste. Men beschouwt dit als een gevolg van de strijd, welke om de macht gevoerd is. En dat daarover een strijd heerst tussen de vooraanstaande Russische autoriteiten, tonen allerlei feiten wel aan, ofschoon het hoogst moeilijk is om daarvan het rechte en juiste te weten te komen. Zo men daar achter komt, dan geschiedt dit ten aanzien van wat er in Rusland voorvalt, gewoonlijk pas eerst later. Op het ogenblik worden daarover in de wereldpers allerlei inzichten ten beste gegeven^ waarbij het merkwaardig is, dat onder degenen, die met de Russische toestanden nog het best op de hoogte zijn, zo groot verschil van inzicht bestaat, dat wat de één als oorzaak van de huidige gebeurtenissen in Rusland aangeeft, door esn ander als reden van de omwentelingen beslist verworpen wordt. Zo zijn deze personen het er ook volstrekt niet over eens wat het aftreden van Malenkof voor de toekomst tengevolge zal hebben. De één onder hen zegt, dat dit tengevolge zal hebben, dat er in de Sovjet-Unie een radicaler koers zal worden ingeslagen, en dat de thans gevormde regering straffer tegsn het Westen zal optreden; een ander ontkent dit en verklaart, dat in deze alles vrijwel bij het oude zal blijven; terwijl de Duitse bondskanselier Adenauer tegenover buitenlandse correspondenten te Bonn heeft verklaard, dat, dewijl de nieuwe Russische regering uit realisten bestaat, de onderhandelingen met haar gemakkelijker zullen zijn dan met het vorige bewind. Voor zo ver wij daar thans over kunnen oordelen^ schijnt dit wel zeker, dat de bewapening steviger en intenser zal worden ingezet, doordat de zware industrie weer in voller omvang zal gaan werken dan tevoren, en dat het leger in Rusland groter invloed zal gaan uitoefenen, getuige ook a! de benoeming van maarschalk Zhoekof tot minister van defensie.

Overigens blijft het, wat de toekomst betreft, raden en gissen, waarin wij ons niet verder zullen verdiepen; ook niet ten aanzien van de positie van Malenkof, die een andere ministerportefeuille is toegekend. Hiermede zullen wij ditmaal ons overzicht moeten beëindigen, te meer ook al omdat de beperkte plaatsruimte in „De Banier" ons daartoe noopt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 februari 1955

De Banier | 8 Pagina's

BUITENLANDS OVERZICHT

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 februari 1955

De Banier | 8 Pagina's