Uit het eigen land

Wat had het heidendom al niet voor brood en spelen over! Het werd gekenmerkt door de honger naar „panem et cirsenses", naar hrood en spelen.

Deze honger openbaart zich ook thans onder ons volk. Evenals weleer de heidenen, gaat ook thans een zeer groot deel van ons voDc in genot, lichamelijk en zingenot, op. Wat wordt er al opgeofferd aan de sport, welk een voorname plaats neemt deze thans bij velen onder onze landgenoten in! Men behoeft vele bladen maar te lezen, om waar te nemen, dat daarin hele kolommen gewijd worden aan sport, sportwedstrijden en aan personen, die daarin op de voorgrond treden. Men heeft de gesprekken van tal van mensen maar te beluisteren, om te horen hoe hun hart hangt aan de sport, welk een enorme belangstelling zij daarvoor hebben, en hoe degenen, die daarin uitblinken, bij hen als een soort van helden bewonderd worden.

En deze honger, waarbij de mens hoe langer hoe dieper in aardsgezindheid en materialisme verzinkt en de eeuwige belangen geheel op de achtergrond geraken, voedt en kweekt de overheid op allerlei wijze. Zij doet dit door haar subsidies en ook door de sport op andere manier ter wille te zijn.

Het Haagse gemeentebestuur geeft daarvan een tastbaar bewijs. Het is met een grootscheeps tienjarenplan gekomen om in de nodige sportvelden te voorzien, opdat er in de toekomst een rijkdom aan sportterreinen zal zijn.

Dit plan zal maar eens eventjes de royale som van ƒ 30 mülioen — en wat daar allicht nog bij kan komen — vorderen. De belastingbetalers, al kuimen zij de gelden nog zo moeizaam opbrengen, zullen de ƒ 30 millioen hebben op te brengen. Ook al liggen zij in hun hart nog zo zeer gekant tegen dit plan, zij zullen hun belastingpenningen er mede voor moeten storten, als het plan door de gemeenteraad gesanctionneerd wordt; hetgeen wel in de toekomst verwacht mag worden, want de sport en haar beoefening is tot een soort van afgoderij verheven, waarvoor elk zijn knieën heeft te buigen. Al wordt Gods dag daarbij ook op nog zulk een droeve en schromelijke wijze ontheiligd, het telt voor velen niet mede, het vormt bij hen geen bezwaar, zelfs niet bij Anti-Revolutionnairen en Christelijk-Historischen, zoals wij dat bij tal van stemmingen in de Tweede en Eerste Kamer, in de Provinciale Staten en in de Gemeenteraden kunnen waarnemen. Hoe droevig dit ook moge zijn, het is helaas niet anders.

Daarom zal het ook niemand hebben te bevreemden, dat het plan van het Haagse gemeentebestuur volvoerd zal worden. De aanleg van sportterreinen — zo wordt in de bladen medegedeeld — wordt op verschillende punten voorgesteld. Ook voor de paardensport wordt een wijziging in het vooruitzicht gesteld, omdat het paardensportterrein Duindigt zal verdwijnen. Hiervoor zal vermoedelijk in de plaats komen het op Groenendael gelegen kampeerterrein. Tussen Ockenburg en de Noordzee worden nieuwe kampeerterreinen geprojecteerd. In de tererinen van Waldeck en Mariahoeve zullen sporthallen voor basketbal en volleybal komen, voorts tennis-en ijsbanen.

Wordt het plan volvoerd, dan zullen daarvoor in totaal 216 h.a. nodig zijn. 216 hectaren worden alzo aan het gebruik, waarvoor zij eigenlijk moeten dienen, onttrokken. En dat in een tijd, waarin er zulk een schreeuwend gebrek is aan land-en tuinbouwgrond. Hoevele jonge boeren en tuinders snakken toch naar enige grond, waarop zij een bedrijf zullen kunnen vestigen. Tegenover de honger naar sport en spel, lichamelijk en zingenot, staat toch een ware honger naar land. Desniettegenstaande, hoevele hectaren zijn er in ons land al opgeofferd aan terreinen voor sport en spel, en hoevele zullen er in de toekomst nog voor opgeofferd worden, want het heeft er alles van weg, dat voor de zucht naar sport en spel zelfs het nodige en het nuttige zal moeten wijken.

De opoffering van zoveel grond aan sportterreinen heeft, maatschappelijk beschouwd, nog een te ernstiger aanzien, als men rekening houdt met de gestadige, zelfs vrij snelle aanwas der bevolking. De laatste opgave van het aantal inwoners van ons land wijst uit, dat het getal der inwoners op 1 Juli jongstleden 10.747.697 bedroeg. Wij zijn dus al heel wat dichter bij het getal van elf millioen dan bij dat van tien millioen. En dit in weerwil van het feit, dat de regering de emigratie sterk bevordert, zelfs in een tijd, waarin er gebrek aan werkkrachten is. In haar kringen, gelijk uit tal van haar uitingen blijkt, maakt men zich bezorgd, hoe in de toekomst bij de sterke aanwas der bevolking elke inwoner in ons vaderland een behoorlijk bestaan zal hebben. En dit zal g? wis nog al zo veel te moeilijker worden, indien men maar de ene hectare na de andere, waarop velen een bedrijf zouden kunnen opzetten en een bestaan zouden kunnen hebben, en waaruit zo veel gehaald zou kunnen worden, wat wij voor voeding nodig hebben, opoffert aan de uitoefening van sport en spel. Alles bijeengenomen is er aan grond door de bouw van huizen — wat noodzakelijk is — en door aanleg van sportterreinen, naar berekend is, al meer verloren gegaan dan er door de drooglegging van de Zuiderzee aangewonnen is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen