De vonnissen der rechtbank inzake het proces Anneke Beekman

Ten aanzien van enkele verdachten heeft de rechtbank swaardere straffen uitgesproken dan de officier had geëist. Zo werd door de Amsterdamse rechtbank de hoofdverdachte, de 52-jarige mevrouw G.M.L.-v.M. tot acht maanden, bij een eis van zes maanden, veroordeeld. Ook de 57-jarige mejuffrouw E.M.v.M., de voortvluchtige zuster van de hoofdverdachte, werd bij verstek tot een zwaardere straf veroordeeld. Zij werd veroordeeld tot twaalf maanden (eis tien maanden). Het verzoek tot onmiddellijke gevangenneming van deze verdachte, die zich waarschijnlijk met Anneke Beekman in België of Noord-Frankrijk bevindt, was 14 dagen geleden reeds toegestaan. Het verzoek van de officier tot onmiddellijke gevangenneming van de hoofdverdachte, dat veertien dagen geleden afgewezen werd, werd nu door de rechtbank ingewilligd, omdat de thans te Maastricht wonende vrouw herhaaldelijk naar België reist en daar dan enige tijd blijft. Toen de politie echter te Maastricht tot haar gevangenneming wilde overgaan, bleek zij daar niet in haar woning te zijn, maar werd de woning ledig bevonden. Tevens zocht men haar tevergeefs in Luik, waar zij aan een bekend adres maanden vertoefd had. Doch ook dit was tevergeefs. De verdachte was spoorloos verdwenen.

Verder werd een hogere straf geëist te- gen de 45-jarige ex-pater Amon. Tegen hem werd vier maanden met aftrek uitgesprdken (eis twee maanden).

De 66-jarige moeder-overste van het klooster te Valmeer (België), mejuffrouw A.V., werd conform de eis tot zes maanden veroordeeld. De rechtbank beval haar onmiddellijke gevangenneming, opdat haar uiüevering plaats kan hebben. De rechtbank gelastte vrijspraak tegen de 71-jarige ex-moeder-overste van het Mariënburgklooster te Bussum, mejuffrouw J.F.W. uit Vianen (eis een maand voorwaardelijk) en tegen de 33-jarige mevrouw E.M.D.V.M., een lucht van de expleegmoeder (eis drie maanden voorwaardeHjk).

De motivering van de vonnissen

In haar motivering der vonnissen zegt de Amsterdamse rechtbank, dat men de indruk heeft, dat geestelijke leidslieden de eigenzinnigheid van de ex-pleegmoeder van Anneke Beekman hebben gevoed met een beroep op de stem van het geweten. Nergens is gebleken, dat degenen, aan wier geestelijke leiding de verdachte zich had toevertrouwd, haar er ooit op gewezen hebben, dat zij zich aan een ernstig misdrijf schuldig maakte door het meisje aan het wettige gezag te onttrekken en onttrokken te houden.

De rechtbank wilde in aanmerking nemen, dat Anneke Beekman in de jaren 1943—1945 door de hoofdverdachte en haar beide zusters met grote liefde en toewijding werd beschermd, opgevoed en verzorgd. Hierdoor ontstonden uiteraard persoonlijk banden tussen pleegmoeder en kind.

In verband hiermede acht de rechtbank het begrijpelijk, dat de verdachte onderhevig was aan sterke gemoedsbewegingen, en in gewetensconflict raakte, toen van haar verlangd werd het meisje over te dragen aan de Ccmimissie voor Oorlogspleegkinderen.

Daartegenover merkt de rechtbank op, dat de verdachte een ernstige inbreuk op de rechtsorde heeft gemaakt, waardoor gedurende enige jaren grote onrust is veroorzaakt. Het meisje moest tussen haar 7e en 13e jaar op telkens weer andere adressen onderduiken en daar onder een valse naam verblijven. Dit kan onmogelijk ten goede zijn gekomen aan de rustige en normale ontwikkeling van haar persoonlijkheid, terwijl de verdachte zelf heeft opgemerkt, dat het meisje reeds uitermate gevoelig en nerveus was. Voorts leg de rechtbank in haar motivering de expater Amon tsn laste, dat hij een ernstige inbreuk op de rechtsorde maakte, tervidjl hij geestelijke was en bovendien als geestelijke was gekleed.

Ten aanzien van de Nederlandse moederoverste van het klooster te Valmeer nam de rechtbank in aanmerking, dat zij als religieuze een verantwoordelijke en leidende positie innam. Op haar rustte wel in bijzondere mate de rechtsplicht om zowel de wetten van het land, waartoe zij volgens nationaliteit behoort, als die van het land, dat haar gastvrijheid verleent, te eerbiedigen. Zij heeft evenwel haar positie als moeder-overste op ernstige wijze misbruikt door het mogelijk te maken, dat Anneke Beekman en Betty Miljado vijf jaren lang heimelijk en onder een valse naam in haar klooster ondergedoken bleven

Van welke kant ook bezien, is de zaak met de Joodse pleegkinderen een sinistere affaire. Er is daarin veel duisters, dat het licht niet kan verdragen. Heel deze historie levert ons een bewijs te meer, dat men maling aan de Nederlandse wetgeving heeft, als men, rooms-katholiek zijnde, een zieltje voor de r.k. kerk kan winnen. In deze is de zinsnede uit de motivering van de Amsterdamse rechtbank wel kenmerkend, die luidt; „Nergens is gebleken, dat degenen, aan wier geestelijke leiding de verdachte zich had toebetrouwd, haar er ooit op gewezen hebben, dat zij zich aan een ernstig misdrijf schuldig maalcte door bet meisje aan het wettig gezag te onttrekken en onttrokken te houden".

Dit geeft te meer aan heel deze aangelegenheid zulk een ernstig karakter, dat zowel geestelijken als leken der r.k. kerk er aan medegewerkt hebben, dat de Ne­ derlandse rechtsorde geschonden werd; de eerstgenoemden door de leken daar niet voor te waarschuwen en door aanwending van hun invloed daarvan af te houden, en de laatsten door de rechtsorde te schenden. Doch het is volstrekt niet de enige keer, dat zulks blijkt. Als er een zieltje voor de r.k. kerk gewonnen kan worden, dan kan er heel wat door de beugel en Hjkt het er op, dat men in de veronderstelling leeft, dat het doel de middelen heiligt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen