Uit het eigen land

Het verloopt met de Geneefse conferentie tussen de Nederlandse en de Indonesische delegatie zoals velen verwacht hadden. Het is 'n sukkelpartij van je welste. En dit niet alleen. Het is een bron van ergernis en gekrakeel geworden. Dit behoeft niet te verwonderen. Van stonde af aan heeft de conferentie in Indonesië" allerminst in de algemene sympathie van de politieke partijen en hun pers gestaan. Integendeel. Heftig zijn de partij van Soekarno en die der communisten daar tegen te keer gegaan.

En wat de conferentie zelf betreft, een goede stemming heeft daarop nimmer geheerst. De Nederlandse delegatie zon er op om ten gunste van Nederlanders, die reeds jaar en dag in Indonesië gevangen zitten, iets te bereiken. In den beginne moet daar enig uitzicht op bestaan hebben en er van Indonesische zijde enige toezegging in die geest gedaan zijn. De Amsterdamse advocaat Mr. van Empel vertrok naar Indonesië, in de verwachting, dat hem een visum verleend zou worden, waardoor hij Indonesië binnen zou kunnen komen. Hij bevindt zich in de buurt van Indonesië. .. . maar Indonesië blijft voor hem gesloten. Het visum, wat verwacht werd dat verstrekt zou worden, is nog steeds niet verleend. De verstrekking er van moet thans volgens berichten door de Indonesische regering pertinent geweigerd zijn, hetgeen bij de Nederlandse regering de stemming — zacht gezegd — er allerminst beter op heeft gemaakt. Het is ook wel een heel wonderlijke toedracht van zaken, welke volstrekt niet geschikt is om vertrouwen te verwekken, waaraan het op de conferentie bij voortduring heeft ontbroken; te meer, waar van Indonesische zijde daarop herhaaldelijk de souvereiniteit van Nederland over Nieuw-Guinea ter sprake gebracht werd, waarbij men dan in een Cirkel ronddraaide, zodat er een langdur.g vrucüteloos debat plaats had.

Zo gjig de conferentie dan op 7 Januari uiteen zonder dat er een vaststaand accoord — zoals het toen uitgegeven communiqué duidelijk uitwijst — tot stand was gekomen.

Na de afwisselende fases, waar de Indonesische regering eerst haar delegatie terugtrok en daarna weder in Geneve handiiaafde, heeft de Indonesische regering door haar bijzondere ambassadeur in ons land aan de Nederlandse regering doen weten, dat zij ^enst, dat de afgebroken onderhandeLngen te Geneve hervat zullen worden. Onze regering antwoordde op die wens, dat zij de tijd nog nist rijp aöitte om over de al of niet hervatting der onderhandelingen een beslissing te nemen.

Intussen heeft de Nederlandse regering haar hoge commissaris in Indonesië, Mr. W. F. L. graaf van Bylandt, opdracht gegeven een onderzoek in te latsn stellen naar de juistheid der berichten, die in de laatste dagsn uit Djakarta in Nederland zijn binnengekomen; berichten, waarin vermeld werd, dat door de Indonesische minister van voorlichting, Soetan Makmoer, is verklaard, dat de Indonesische regering weigert een visum te verlenen aan de Amsterdamse advocaat Mr. A. C. van Empel, die veertien dagen geleden naar het Verre Oosten vertrok om de verdediging van Jungschlager op zich te nemen, en dat de Indonesische regering niet bereid is bij een hervatting van de Nederlands-Indonesische onderhandelingeii" te Geneve de Nederlandse e's tot vrijlating en/of behoorlijke rechtsgang van de 15 Nederlandse arrestanten nogmaals in het overleg te betrekken.

Het behoeft geen verwondering te wekken, dat het feit, dat de Indonesische regering, in strijd met alle normen van diplomatiek fatsoen, de voor Nederland belangrijke politieke beslissingen officieel aan de deur van de Nederlandse regering '.'norbij laat gaan, onze regering er toe gebracht heeft om aan graaf van Bylandt de opdracht te geven om bij de Indonesische regering het tevoren vermelde onderzoek in te stellen.

Het één en het ander hebben tot gevolg gehad, dat de Nederlandse regering, zoals reeds in een vorig artikel over deze aangelegenheid is medegedeeld, haar delegatie uit Geneve heeft teruggetrokken, terwijl nog een deel van de Indonesische delegatie in Geneve verblijft, waaronder onder meer zich de Indonesische minister Anak Agoeng-bevindt. Deze heeft aan zijn regering te Djakarta het voorstel gericht om de Nederlandse regering een ultimatum te doen toekomen, waarin de dag werd aangegeven, waarop de Indonesische delegatie nog bereid zou zijn om de besprekingen te hervatten. Tot op het ogenblik is het zo ver nog niet gekomen, doch het dreigen van het zenden van een ultimatum moet bij onze regering een grote verontwaardiging gewekt hebben, zodat er thans een zeer gespannen verhouding tussen de Nedeilandse regering en de Indonesische regering Harahap bestaat. En niet snkel tussen de genoemde regeringen, maar ook de Indonesische politieke partijen, welke het kabinet Harahap niet steunen, hebben de huidige situatie aangegrepen om felle aanvallen op Nederland te richten. Daarin wordt gesproken over het beledigend en vernederend optreden van Nederland, waarbij men het mes van twee kanten laat snijden, als daarin tevens verklaard wordt, dat het aan het beleid van het kabinet Harahap te wijten is, dat Indonesië in esn situatie gebracht is, waarin het zich moet laten beledigen en vernederen.

Daarbij heeft zich de regeringspers aangesloten, welke ook al de schuld van het mislukken der conferentie geheel op Nederland schuift, zodat Nederland op het ogenblik de aanvallen van heel de Indonesische pers heeft te verduren, wat oiis op zichzelf genomen niet zo zeer vet. wondert, daar Nederland niet alleen nu, maar bij voortduring als een soort zond» bok de woestijn door de Indonesiërs i| ingezonden, hetgeen bij de overdracla van de souvereiniteit te voorzien was, waardoor mede die overdracht zo onvaantwoord was.

Dat de Indonesische regeringspers thanj zich ook scherp tegen Nederland richt, laat zich verstaan. Het laat zich toe! voorzien, dat het kabinet Harahap zicli niet zal kunnen handhaven, indien zijn delegatie uit Geneve met lege handet terugkeert. Daarbij doet het zich voor, dat, indien er enige overeenkomsten g^ sloten worden, dit spoedig moet gescliie. den, dewijl de goedkeuring er van dooi het thans zittende Indonesische park. ment, waarin het kabinet Harahap ovei een meerderheid beschikt, moet geschie. - den, dat in Maart door het thans geko. zen parlement zal worden vervangen, dat de goedkeuring stellig niet zal verlenen, Zoals de zaken feitelijk gedurende heel de Gsneefse conferentie hebben gestaan, en thans wel in het bijzonder staan, heefi het er alles van weg, dat het kabinet Ha. rahap er meer op uit is om zijn positie te versterken, dan de verhouding met N* derland door een overeenkomst te verbeteren, waarin het door de partij van Soekarno sterk wordt tegengewerkt. Dooi één der vrienden van Soekarno werd d« minister Anak Agoeng ten laste gelegd, dat hij de kwestie Nieuw-Guinea op de Geneefse conferentie tot een secondaire zaak had gemaakt.

Telkens en telkens weer, ook allicht om haar prestigs? in Indonesië te handhaven en te versterken, verandert de regering Harahap van standpunt. Zo is zij nu teruggekomen van haar voornemen om de Nederlandse regering een ultimatum te stellen over de uiterste datum, waarop de bespreking te Geneve hervat moet zijn. In een onderhoud over deze kwestie mei de minister-president Dr. W. Dr-ees heeft de buitengewoon en gevolmachtigd ambassadeur van Indonesië in Nederland, Mr. Ortogo - Randan, de overweging vai het ultimatum voorgesteld als een misverstand. Ook heeft deze ambassadeur niet minder dan vier bezoeken gebracht bij de Nederlandse regeringsoommissaiis voor Indonesische aangelegenheden. Mr. N. S, Blom, om ook bij deze het misverstand over het ultimatum weg te nemen. Hierbij doet zich nog het eigenaardige geval voor, dat de Indonesische premier Harahap heeft ontkend, dat de voorzitter van de Indonesische delegatie op de conferentie van Geneve, Anak Agoeng, hem telefonisch had verzocht esn tijdlimiet vast te stellen, inzake het Nederlandse antwoord op het Indonesische aide-memoire. Minister Harahap zei, dat hem van zulk een verzoek niets bekend was Hij had wel een gesprek gevoerd met Anak Agoeng, maar het stellen van een tijdhmiet was daarbij niet ter sprake ge komen.

Bij dit alles blijft, volgens de berichten ii de pers, de Nederlandse regering op haai standpunt staan. Zij wenst eerst ophel dering over de kwestie van Mr. van Empel en de Nederlandse arrestanten in In' donesië, alvorens zij het laatste woorJ over de conferentie te Gsnève zal spreken. Daar schijnt zij niet lang op behoe ven te wachten. Het Indonesische kabinet heeft het antwoord op de Nederlands nota, welke graaf van Bylandt haar overhandigd heeft, gereed gemaakt.

Inmiddels moet — zo wordt in de peü vermeld — bij de regering de ontstem' ming van de vorige dagen geweken zijn-Het snelle bijeenkomen van het kabinel Harahap, om de Nederlandse nota te b» spreken, en de opheldering van het mit verstand over het ultimatum, moeten niet nagelaten hebben daarin een aanmerkelijke wijziging te brengen.

Zo kunnen wij dan waarnemen, dat « ten aanzien van de Geneefse conferentie al heel wat veranderingen, omkeringen ^i-nwendingen hebben plaats gevonden; logelijk dat het antwoord van de Indonesi-sche regering op de Nederlandse nota noo' weer - een nieuwe verrassende omzwenking teweeg brengt, wat stellig bij al de veranderingen en onzekerheden betreffende de Geneefse conferentie niet tot het onmogelijke behoort.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen