Gruwelijke daden

Wat lezen wij in de laatste tijd toch er gedm'ig van, dat de één of andere vroegere verloofde bij het beëindigen van de verloving of de veii;ering een aanslag met het één of andere wapen op het leven pleegt van degene, die de verloving of verkering verbrak. En ook al is het in . onze tijd niets zeldzaams te lezen-, dat een zoon of schoonzoon zich aan het leven van zijn vader of schoonvader vergreep, of dat bij een hevige twist de ene broeder tegen de andere broeder met de wapens in de hand optrad. Deze dagen stond voor de rechtbank te Leeuwarden een moeder terecht, beschuldigd van het feit, dat zij haar zoon ophitste tot het begaan van een wrede moord. Welke tijden, welke zeden beleven wij toch! Hoe weinig wordt het leven van een mens thans geteld en geëerbiedigd! Hoe roekeloos gaat het er thans naar toe! En dit op allerlei wijze. Niet hel minst bij het openbaar verkeer. Daarbij nemen de ongevallen met dodelijke afloop nog steeds toe. Elke dag weer opnieuw maken de dagbladen er melding van. Men kan geen courant lezen of men leest er in, dat zich weer op één enkele dag twee of drie of zelfs meer gevallen van ongelukken, waarbij slachtoffers het leven verloren, zich hebben voorgedaan. Hoe droevig is het heden ten dage tr^h gesteld met het verantwoordelijkheidsgevoel! Hoe slijt toch onder ons volk zelfs de gedachte weg, dat een iegelijk mens eenmaal van al hetgeen hij gdaan en gelaten heeft voor Gods rechterstoel rekenschap heeft af te leggen!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen