Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Buitenlands OVERZICH

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Buitenlands OVERZICH

12 minuten leestijd Arcering uitzetten

Luther schrijft in één van zijn geschriften: Neem Gods Woord weg, en gij neemt de zon weg! Dit is een waar getuigenis. Niet alleen waar en waardevol voor een bepaalde tijd, maar voor alle eeuwen. De opening van Gods Woord geeft licht, het enige en ook het waarachtige licht.

Dit is te allen tijde wel betwist. Ook in de dagen van Luther. Toen waren het de wederdopers, die hoog opgaven van hun inwendig licht, en voor het licht der Heilige Schrift niets dan de grootste minachting over hadden. Hun lijfspreuk was: „Bibel, Babel, Bubel".

En voorwaar, de wederdopers zijn in de loop der eeuwen niet de enigen geweest, die laag neerzagen op het licht, dat de Heilige Schrift biedt, en hoog opzagen tegen het licht van hun verduisterd verstand.

Bij dit dwaallicht hebben er al wat mensen geleefd en gezworen, en daarvan alle heil verwacht. Niet alleen in vroegere eeuwen, maar ook in de onze. En dit altijd met één en dezelfde uitslag, en wel met deze, dat zij misslag op misslag begmgen en met hun werken der duisternis de duisternis op de aarde nog vermeerderden. Zich uitgevende en aandienende als kinderen des lichts, zijn zij degenen, van wie de apostel Paulus getuigt: Zich uitgevende voor wijzen, zijn zij dwazen, en: want velen wandelen anders, van dewelken ik dikmaals gezegd heb en nu ook wenende zeg, dat zij vijanden des kruises van Christus zijn; welker einde is het verderf, welker God is de buik, en welker heerlijkheid is in hun schande, dewelke aardse dingen bedenken. Uit de aarde aards zijnde, kennen en erkennen de zodanigen geen andere dan aardse wijsheid, wandelende bij het licht van hun ongelovig en hoogmoedig bestaan.

Nochtans is en zal Luthers uitspraak te allen tijde bewaarheid worden: „Neem Gods Woord weg, en gij neemt de zon weg". Gods gerechtigheid tocb is gerechtigheid in eeuwigheid, en Zijn Woord is de waarheid. En slechts de opening van Gods Woord geeft licht, en alleen in dat licht zien wij het licht. En wie dat licht verwerpt, veracht of van geringe betekenis acht, en daardoor niet geleid wordt. wandelt in de duisternis, ook al is hij een vermaarde wereldwijze, of met Simon de Tovenaar een gedoopte, of met Saulus van Tarsen in zijn eertijds een alleszins godsdienstig mens, of zelfs met Judas een prediker.

En juist dewijl in onze dagen de oprechte bede zo zoek is: „Zend Uw licht en Uw waarheid, dat die mij leiden", en bij zo velen, zelfs onder de belijders, de Bijbel, 'Gods Woord, een dood boek is, daarom verwondere het niemand, dat wij thans zulke bij uitstek donkere dagen beleven. Alsook behoeft het geen verwondering te baren, dat trots alle pogingen om de duisternis op te klaren, het in allerlei opzicht donker blijft zodat het woord: „de duisternis bedekt de aarde", op onze dagen ten volle van toepassing is. Dit valt op te merken uit de oordelen, welke in onze dagen als openbaring van Gods toorn zo zichtbaar aan de dag treden. Doch hoe weinig wordt de rechte, kinderlijke vreze \? oor die toorn onder de mensen aangetroffen. Tallozen zijn vol vrees voor de machtigen der aarde, voor het wee, dat zij door middel van het uitbreken van een oorlog over de mensheid kunnen brengen, doch waar is de vreze voor Hem, Die de Heere aller heren is. Die alle macht in hemel en op aarde heeft? „En vreest gijlieden hun vrees niet, maar de Heere der heirscharen zij uw vreze" — zo getuigt de Heilige Geest bij monde van de profeet Jesaja. Doch bij al de vrees en angst, waarmede in onze dagen zo velen vervuld zijn — waar is de vreze voor de Heere der heirscharen? Hoe wordt er al niet opgezien tegen en uitgezien naar de machtigen der aarde, waarbij ook in onze dagen bevestigd wordt het Woord des Heeren: „Vertrouwt niet op prinsen, op des mensen kind, bij hetwelk geen heil is".

Wij kunnen toch waarnemen, hoe al de pogingen van de machtigen der aarde, buiten God en Zijn Woord aangewend, keer op keer met vruchteloosheid geslagen worden. Het heet vrede te zijn, doch in werkelijkheid wordt er oorlog gevoerd, zij het dan een koude oorlog. Ook is de wedloop in bewapening, in weerwil van ontwapeningsconferenties en besprekingen, in volle gang, waarbij onze dagen ons het beeld van die van Noach verto­ nen, waarin de wereld vervuld was met wrevel, en waarin men at en dronk, huwde en ten huwelijk gaf, zonder acht te geven op en geloof te slaan aan het door Noach aangekondigde Godsgericht. De Westelijke mogendheden hebben wat water in hun wijn gedaan, door Rusland voor te stellen en aan te bieden om de proeven op de kernwapens voor de tijd van twee jaar te staken. Zo werd gehoopt een stap nader tot de ontwapening te komen. Doch eilieve, nauwelijks was het voorstel gedaan, of de Russische regering maakte door radio Moskou wereldkundig, dat zij in het nieuwe westelijke ontwapeningsvoorstel niet het minste heil zag en daarmede onmogelijk accoord kon gaan, omdat volgens haar oordeel deze hoegenaamd niets veranderen aan de niet-opbouwende houding van de westelijke mogendheden inzake de ontwapening. Hierbij werd het westelijk voorstel geheel van de baan geschoven en om hals gebracht met de opmerking, dat dit voorstel niets om het lijf had, gelet op het feit, dat de westelijken bereid waren de proeven met atoomwapens voor de tijd van twee jaar te staken, maar dat zij in het geheel niet van zins waren om onvoorwaardelijk een einde te maken aan de proeven.

Zo werden dan de westelijke mogendheden voor de zoveelste keer als de zondebokken, die beletten dat er van de door de Russische regering voorgestane en begeerde ontwapening iets terecht kwam, de woestijn ingezonden. Zo werd ook de Londense ontwapeningsconferentie, gelijk als zo vele andere, door de Russische regering uitgebuit om de westelijke mogendheden als het zwarte schaap voor t© stellen, terwijl van hun kant de westelijke mogendheden de conferentie gebruiken om in de wereld de indruk te vestigen, dat het eigenlijk de Russen zijn, die niets van de ontwapening moeten hebben, en de westelijke mogendheden in hun pogingen om tot ontwapening te komen, niets anders dan dwarsbomen. De oorlog met pen en pers en radio is alzo weer in volle gang. Gelijk deze met pen, pers en radio wordt voortgezet, zo ook wordt hij voortgezet met ophitsing en wapenleveringen.

Dat het niet tot het uitbreken van een oorlog met wapens gekomen is, is niet daaraan gelegen, dat de westelijke en de oostelijke mogendheden zo vredelievend zijn, maar, naar de mens gesproken, daaraan, dat zij, vrijwel van gelijke krachten zijnde, niet tegen elkander ten oorlog durven trekken, en ook daarvan weerhouden worden uit vrees voor de vernieling van hun land door het gebruik van kernwapens. Ondanks al het gepraat over de afschaffing van het gebruik van de kernwapens en over een stopzetting van de atoomproeven, bracht de Soyjet-Unie vrijdag 23 augustus in het hartje van Siberië opnieuw een kernwapen tot ontploffing, terwijl een uur nadien de Amerikanen in de woestijn van Nevada hetzelfde deden, waar een atoombom, aan een ballon gehangen, 500 meter boven de grond tot ontploffing werd gebracht. Hierbij blijkt het wel overtuigend, hoe de oprechtheid geheel zoek is bij het geredeneer over ontwapening. De woorden zijn hierbij in flagrante strijd met de daden. Daarop maakte de Engelse gedelegeerde bij de onderhandelingen aan de Londense conferentietaf el attent, toen hij tot de Russische gedelegeerde zeide, dat de Russische aandrang om tot een spoedige ontwapening te komen, nu juist gepaard gaat met een nieuwe proefexplosie van de Russen in Siberië. Hieraan voegde de Engelse gedelegeerde toe, dat Zorins beschuldiging, op een vorige bijeenkomst geuit, namelijk dat de westelijke mogendheden zelfs niet tot het sluiten van een minimaal akkoord over het stopzetten van de kernwapenwedloop bereid waren, geen steek hield, en dat het juist de Sovjet-Unie was, welke niet tot h sluiten van een minimaal akkoord be reid was. Het laatste voorstel van d westelijke mogendheden toonde aan A deze mogendheden daar wel toe bereid waren, dewijl zij de Russen aanmerke lijk tegemoet gekomen waren, omdat zich in hun nieuwe voorstel bereid ver klaard hadden de atoomproeven twee ren op te schorten, in plaats van tien maanden, zoals zij het eerst hadden voorgesteld. Dit gaf Zorin aanleiding om zonder verder op het betoog van de westelijke gedelegeerden in te gaan, nog eens het bekende Russische standpunt te herhalen en te zeggen, dat de westeli mogendheden een ontwapeningsakkoi blokkeerden door voorstellen met onaa» vaardbare voorv/aarden in te dienen Zo werd en wordt de koude oorlog met woord en pen in al zijn bitterheid en hevigheid, gepaard gaande met verregaande onoprechtheid, zoals deze nu al sinds jaren gevoerd is, weder voortgezet waar bij de beide partijen er naai- streven om hun macht en invloedssfeer overal vooral in het Midden-Oosten, te vergroten, met het doel dat de ene partij andere straks in sterkte zal overtreffen In deze strijd zijn de Russen in het Mid den-Oosten thans aan de winnende hand Het is hun namelijk gelukt in Syrië hui macht aanmerkelijk uit te breiden er zó zeer te vergroten, dat het er alles vai weg heeft, dat Syrië een satelietstaat van Rusland geworden is. Dit is geschiö doordat tot opperbevelhebber van het Ie ger een pro-Russische militair is noemd, hetgeen kon plaats hebben nadal anti-Russische vooraanstaande militairei uit het leger verwijderd waren, waarii de Sovjet-Unie stellig de hand heeft ge had. Zodoende probeert de Russische re gering al de volken van het Midden Oosten achter zich te krijgen en alle wes telijke invloed in het Midden-Oosten ui te bannen door van de Arabische statei te verkrijgen, dat zij, evenals Syrië, taire en economische overeenkomstei met haar zullen sluiten. Daarvoor heet zij grote geldelijke bijdragen over, waar mede zij ook de andere Arabische staten evenals iSyrië, aan zich wil verbinden, is het met deze geldelijke bijdragen, naa van Syrische zijde beweerd wordt, zo steld, dat daar op het ogenblik noch lui litaire, noch economische verplichtinga voor Syrië aan verbonden zijn, nochtan staat het wel vast, dat de Russische rege ring deze bijdragen allerminst geheel baatzuchtig geeft, maar wel terdege me het doel maar machtssf eer daarin te ves tigen en te bevestigen, gelijk dit thans al grotendeels geulkt is, waar be opperbvel over het leger in handen vai 'n haar zo welgezinde en met haar sterk bevriende militair gelegd is. heeft tot gevolg, dat de Russische wa pens van allerlei soort het land binnen stromen, en Russische instruceurs in vrij groten getale aanweizg zijn ei nog wel in veel groteren getale in Sjfl zullen komen,

Velen zijn in Europa en in Amerika vai oordeel, dat Syrië thans al een vazalstaa van Rusland geworden is. Van de zij* van de Syrische regering is dit met gwti verontwaardiging en zelfs op heftige wj ze tegengesproken, waarbij dan ver klaard werd, dat de Syrische regeri ' hoewel van westelijke gezindheid en vloed afkerig, nochtans haar neutraBtfl zowel ten aanzien van de grote v/esfl^ lijke als van de grote oostelijke mogew heden handhaaft. Een aantal Syriscln politici heeft zich geroepen geacht oJ scherp te reageren op de uitleg, welke« Amerika 'en in West-Europa aan de » cente wijzigingen in de legerleiding gegeven. De secretaris-generaal van ' Syrische ministerie van buitenlandse i ken verklaarde, dat president Eise» hower valse voorlichting geeft over Sj rië, en de situatie in het Midden-Oost» niet heeft begrepen. Het nieuws van de 'ongste gebeurtenissen in Syrië moet de Amerikaanse autoriteiten langs omwegen vervormd hebben bereikt — zo drukte hij zich uit. De Syrische regering voert vobens hem een politiek van niet-aansluiting, hetgeen inheeft, dat zij zich bij seen enkele grote staat aansluit tegen len andere grote staat. Een bijeenkomst van de leden van het Bagdad-pact over [Ie toestand in Syrië zou als een onvriendelüke daad worden beschouwd. De wcretaris-generaal leverde tevens kritiek ^p de verklaring van president Eisenhower, die verklaarde dat het noodzakelijk was om de ontwikkeling in Syrië te bestuderen, waarbij hij v&orts opmerkte, dat op grond van het handvest van de Organisatie der Verenigde Naties zich ''een enkel land mag mengen in de binnenlandse aangelegenheden van een ander land. \iet minder scherp en heftig liet de juist van de besperkingen in Moskou teruggekeerde Syrische minister van defensie zich uit. Syrië staat, zei hij, aan de rand van positieve neutraliteit, zoals deze door Syrië en de Arabische landen onder Egyptische leiding wordt voorgestaan. Dwing ons niet over die rand heen; dvring ons niet die grens te overschrijden. Hij deelde mede de Russische autoriteiten onofficieel tot een bezoek aan Syrië te hebben uitgenodigd. Amerika en andere imperialistische landen haten ons niet, aldus deze minister, maar willen ons financieel en defensief zwak maken, opdat wij gedwongen zijn als bedelaar tot hen te komen. Voorts heeft de Syrische minister van voorlichting ontkend, dat regering en legerleiding communistische neigingen hebben, waaraan door de ambassadeur van Saoedie-Arabië in Washington is toegevoegd, dat Syrië beslist niet door het communisme overheerst wordt. De strijd in Oman is beëindigd. De opstand is onderdrukt. De hulp, welke Engeland bij die onderdrukking geboden heeft, heeft ettelijke Arabische regeringen aanleiding gegeven om tot de Veiligheidsraad het verzoek te richten om de Engelse houding bij die opstand te bespreken. Dit verzoek is echter niet ingewilligd. 'Nu zijn de Arabische landen voornemens om deze aangelegenheid in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties ter sprake te brengen. In deze vergadering staat ook de opstand in Hongarije en het Russische optreden daarbij behandeld te worden, hetgeen allesbehalve naar de zin van de Hongaarse regering van Kadar is, die daartegen geprotesteerd heeft, voorgevende, dat dit niet tot de competentie van deze organisatie behoort, omdat het naar haar oordeel een zuiver binnenlandse Hongaarse aangelegenheid is. Ook dit overzicht, dat ditmaal over twee weken gaat, bevestigt Luthers uitspraak, dat wie Gods Woord wegneemt, de zon wegneemt. Van welke kant ook beschouwd, zijn onze dagen donkere dagen, en dit omdat niet bij het licht van Gods Woord gewandeld en gehandeld wordt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 augustus 1957

De Banier | 8 Pagina's

Buitenlands OVERZICH

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 augustus 1957

De Banier | 8 Pagina's