BUITENLANDS OVERZICHT

„Want wij hebben tevoren beschuldigd beiden Joden en Grieken, dat zij allen onder de zonde zijn" — zo getuigt de Heilige Geest bij monde van de apostel Paulus in diens zendbrief aan de Romeinen.

Deze uitspraak is te allen tijde met vijandschap en ongeloof bejegend. Ook onze tijdgeest verwerpt haar. Hij wil wel erkennen, dat de mens gebreken heeft, maar zonden, neen, dat is een woord, dat niet gehoord wil worden. Gebreken erkent men van anderen en van zichzelf, maar het woord zonde als overtreding tegen en belediging van God is in de woordenboeken der hedendaagse beschaving geschrapt. En dit laat zich zeer goed begrijpen. Het woord „gebreken" betekent iets onbeduidends, iets gerings, dat zich aan de oppervlakte bevindt en dat met enige inspanning met eigen kracht te verwijderen is. Zij zijn gelijk een pluisje op een overigens mooi gewaad, dat met een borstel afgeveegd kan worden, gelijk enig vuil op een prachtige schotel, dat met spons en water weg te nemen is. Al zijn er stellig gebreken, welke men zo gemakkelijk niet te boven komt, nochtans grijpt de uitdrukking „onder de zonde zijn" daarentegen zeer diep in, waar zij ons van een scheiding tussen God en mens, van de heilige God en de onreine mens, spreekt, en getuigt van een macht, waardoor het verstand des mensen verduisterd, diens hart verhard en diens wil verdorven is, waardoor hij onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad is, Gode dood en de zonde levend geworden is. Deze uitdrukking gewaagt van vergelding, straf en vloek en houdt de noodzakelijkheid van wedergeboorte, bekering, geloof, verzoening met God en vergeving der zonden door Hem in.

Het getuigenis des HeiBgen Geestes, dat heel het menselijk geslacht onder de zonde is, leert ons, dat van al de mensen, die geleefd hebben, leven en nog zullen leven, er niemand is, die rechtvaardig is, ook niet één, niemand is, die verstandig is, niemand is, die God zoekt; dat zij allen afgeweken zijn tezamen onnut geworden zijn en er niemand is, die goed doet, ook niet tot één toe, en dat des­ wege de ganse wereld voor God verdoemelijk is.

Het zegt ons daarenboven, dat elke overtreding van Gods gebod, ook de kleinste, de dood verdient. Elke zonde plaatst zich, naar zijn uitspraak, beslissend en scheidend tussen God en de zondaar en is niet minder dan een aanranding van Gods majesteit en brengt deswege het rechtvaardig en welverdiende oordeel, tijdelijke en eeuwige straf over hem. Ja, zo is het met de ernst der zonde gesteld, dat er slechts vergeving der zonde door de aangebrachte gerechtigheid van Gods Zoon is en dat alleen Diens bloed ons reinigt van alle zonde.

Doch wat geeft onze tijdgeest om het getuigenis Gods? Hij schat de waarde er van meermalen al even hoog als een vodje papier, dat men in de prulleiunand werpt. Hij houdt het er voor, dat de mens slechts gebreken aankleven, abnormale afwijkingen kan hebben, welke men moet zoeken te verbeteren. Zo wil men in onze dagen a-sociale mensen door opvoeding en anderszins verbeteren tot nuttige leden der burgerlijke maatschappij, onontwikkelde volken verbeteren tot beschaafde. In één woord, de mens op allerlei manier van zijn gebreken verbeteren, afkerig als men zich daarbij betoont, dat een mens wederomgeboren, van dood levend, van blind ziende, van doof horende, van verloren door de kracht der Goddelijke genade behouden moet worden. Neen, neen, dat van de natuurlijke mens geen Gode welgevallige vruchten in der eeuwigheid te verwachten zijn en diens gerechtigheden voor God niet dan wegwerpelijke klederen zijn, daar wil men niet aan, zelfs niet van horen spreken. Hierbij is het de vader der leugenen gelukt met zijn leuzen van verbetering duizenden bij duizenden in onze dagen in zijn strikken te verstrikken.

Verbetering van de mens — waartegen op zichzelf niets kan worden ingebracht — is echter, zo het, gelijk thans het geval is, met louter menselijke middelen en krachten geschiedt, tot een totale mislukking gedoemd. Dit toont ons het grote verval, dat all wege valt waar te nemen, en wel on i lerlei terrein. Op dat der misdrijven mi ke nog steeds toenemen; op dat der ? den, de zedendelicten vermeerderen jf, »! gestadig; op dat der religie, het getj dergenen, die openlijk met God en Zi' dienst gebroken hebben, is ook in onJ land tot een schrikbarende hooirte klommen en stijgt nog steeds; " ter^jl ook het getal dergenen, die er een eiuen willige godsdienst op na houden, met de dag nog groeit. Hele volken leven thans in een staat van slavernij, en wanneer onder hen zijn, die proberen het tyran. nieke juk af te schudden, worden deie met wreed geweld door tanks en mj, chinegeweren weder in een staat van slavernij teruggevoerd.

Verbetering, wat is er van geworc Als men let op hetgeen in Oost-Duitsland en Hongarije is voorgevallen als men let op de zo ernstige en gevaarlijke spanningen, welke er onder de volken bestaan; als men let op het feit, dat de koude oorlog in al zijn hevigheiii woedt; als men let op de wedloop in wapening, op de vervaardiging van de moderne wapens, waarmede in een ommezien van tijd gehele streken en steden verwoest en duizenden om het leven gebracht kunnen worden. De feiten bespotten al degenen, die hoog opgeven van de cultuur en de beschavingen van onze tijd. Ook de beha; deling van de Hongaarse kwestie in de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties spreekt in ( boekdelen. Alleen het feit, dat er zo gruwelijks bedreven is als in Hongarije bedreven werd, vormt een aanklacht tegen de cultuur en de beschaving van onze tijd. Zeer terecht is deze gruweldaad in deze Algemene Vergadering der Vereningde Naties scherp afgekeurd; echtei niet door alle gedelgeerden. Zestig g legeerden stemden voor de resolutie, waarin een scherp veroordelend vonnis over het Russische optreden werd uitgesproken en waarin het door vijf get geerden samengestelde rapport weii goedgekeurd, tien (Rusland en zijn satelietenlanden) stemden er tegen, teiwij 10 gedelegeerden, meest van Aziatische landen, zich van stemming onthielden,

Bij de beraadslagingen heeft het niet ontbroken aan bittere woorden en verwijten, waardoor de Algemene Vergadeiiaj het karakter van een debatingclub vertoonde, zoals dat gedurig het geval is et ook het geval was toen het voorstel gedaan werd en aangenomen is om de Hongaarse kwestie op de agenda te plaatsen van de pas geopende Algemene Verj dering, waarin een Nieuw-Zeelander tof president werd gekozen. Bij deze j genheid verklaarde de Hongaarse g legeerde, dat het uitgebrachte rapport een verwrongen rapport was, waarin commissie van vijf gedelegeerden, die het had samengesteld, een valse voorstelling van zaken gegeven en bewuste leugens gedebiteerd had en dat het weder op de agenda plaatsen in volkomi strijd met het handvest der Verenigi Naties was. Daarop gaf de Amerikaans» afgevaardigde hem ten antwoord: Efe dag worden in Hongarije nog mannen e" vrouwen in de gevangenis geworpen doodgeschoten, alleen omdat zij er naat streefden hun land vrij en onafhanlceKjS te doen worden. In een dergelijke situatie is het duidelijk de plicht der Verenigde Naties alles in het werk te stellen om het Hongaars© volk te hulp te komen- Van het. verlenen van werkelijke daadkrachtige hulp is echter tot dusver niets gekomen. Daarbij bleek voor de zoveel' ste maal welk een machteloos institum de Organisatie der Verenigde Naties wel is, alsook hoe het gedurig in twee kaffl' pen verdeeld is, die elkander daarin meestal heftig en ook op een niet heft' ge wijze bestrijden, maar toch altijd W •net elkander aan de stok hebben, zodat tleze Organisatie, als vredesinstituut opgericht bij voortduring de oorlog voedt JU voert. t (jg2e Organisatie wordt de koude oorw gevoerd. De Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dulles, zeide ijezer dagen in de Algemene Vergadenng der Verenigde Naties, dat de Sovjei-Unie daden begaat, welke gericht zijn op de aantasting van de vrijheid en onafhankelijkheid van bepaalde landen jn het Midden-Oosten. Hij drong er vanuit dat oogpunt op aan, dat de toestand in 't Midden-Oosten in de Algemene Vergadering besproken zou worden, «aarbij hij voorts zeide, dat de Amerikaanse regering klaar staat om op edeljioedige wijze bij te dragen tot de economische ontwikkeling van het Midden- Oosten onder voorwaarden, welke de vrijheid en onafhankelijkheid van het Midden-Oosten zullen bevorderen en versterken.

Hij zei tevens, dat een consequentie van ie Russische wapenleveranties aan Syrië is, dat Turkije op het ogenblik rekening moet houden met een steeds groter wordende dreiging van de kant van Syrië aan zijn zuidgrens, een dreiging, welke samenvalt met die van de Kussen aan zijn noordgrens. 'Dulles deed een beroep op de Russische regering om de Canada ingediende ontwapeningsvoorstellen alsnog te aanvaarden. Als de oorlogsdreiging niet afgewend zou worden, aldus Dulles, zouden de mensen, om een eventuele oorlog te overleven, als holbewoners moeten leven om rich tegen de dood te beschermen. Hieraan voegde Dulles toe, dat niet aan te nemen is, dat het negatieve 'Russische antwoord op de Londense conferentie hun laatste woord is. Amerika tracht bij de explosie van kernwapens het gevaarlijke radio-actieve materiaal te verwijderen. Doch de Russische regering wil het karakter der kernwapens niet veranderen, zo verklaarde Dulles.

In de verhouding tussen de westelijke en ie oostelijke mogendheden en in JS' de toestand in het Midden-Oosten is van verbetering nog geen sprake. Dit blijkt ook uit het Jordaanse antwoord op de Syiische nota. Daarin wordt Syrië bescMdigt haar belofte niet nagekomen te zijn financiële steun aan Jordanië ten bedrage van ƒ 25 miljoen te verlenen. Saoedie-Arabië bestelde twaalf batterijen van elk zestien stuks luchtdoelgeschut in Spanje.

Ook hetgeen koning Ibn Saoed van Arabia tegen de Zoheir Kabani, de vertegenwoordiger van de Arabische Liga te Geneve, verklaard heeft getuigt niet van een vredelievende stemming. Hij legde de westelijke mogendheden ten laste, dat zij verdeeldheid pogen te zaaien onder de Arabische broedervolken, en voegde daaraan toe: Ik zou een verrader zijn als ik Egypte en Syrië in de steek liet. Mijn zonen en ik zelf zijn bereid om de laatste drappel bloed te geven voor de verdediging van Syrië. Na een kortstondig verblijf in Zwitser- Iffld is de koning voornemens om naar Damaskus te gaan. Aldaar zal hij met de Syrische premier besprekingen voeren, waarbij ook president Nasser van Egypte aanwezig zal zijn.

Hierbij komt nog, dat de Amerikaanse minister Dulles in een artikel geschreven heeft, dat de nieuwe leiders in Rusland niet essentieel verschillen van de stalinistische, ondanks hun verwerping van de meedogenloosheid van het stahnistische tijdperk. In al de veertig jaren 'to het bolsjewistisch regime heeft zich geen brutere episode voorgedaan dan de •^derdrukking van de Hongaarse volksmand van 1956 door het rode leger, «TOS Dulles, waaraan hij nog toevoegde: ™k de recente Sovjet-poütiek in het Midden-Oosten is onvergeeflijk boosaar­ dig. Maar er is geen reden tot wanhoop. Het internationale communisme is onderhevig aan veranderingen, ook tegen zijn vvil, aldus Dulles, die daarbij de aandacht vestigde op de Russische en Chinese regimes, die te kampen hebben met ernstige binnenlandse druk en problemen.

In dit overzicht komt al heel duidelijk en onwedersprekelijk uit, dat het menselijk geslacht heel wat erger dingen aankleven dan gebreken, welke met eigen kracht en inspanning te verbeteren zijn. In West-Duitsland brachten de laatste verkieangen een succes voor de partij van Dr. Adenauer, zó zelfs, dat zonder ooahtie een regering gevormd kan worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen