De beginselen

Wanneer wij in dit artikel over beginselen gaan schrijven, moge dit menigeen vreemd in de oren klinken, daar velen toch in de waan verkeren, dat deze in de vergaderingen der Provinciale Staten niet of nagenoeg niet in aanmerking komen. In werkelijkheid is het echter gans anders. Ook in de Staten zijn de beginselen het voornaamste. Zij zijn het, waarnaar de leden zich hoofdzakelijk richten, even goed als dat in het parlement en in de gemeenteraad het geval is.

Dit komt wel heel overtuigend uit bij de Algemene Beschouwingen, welke ook in de Provinciale Staten gehouden worden, en ook bij tal van andere gelegenheden. Menigmaal wordt ook bij het uitbrengen van de stem bij stemmingen daarnaar gehandeld.

Denkt, bij voorbeeld, wat de beginselen betreft, om maar iets te noemen, aan zulk een belangrijk onderwerp als de heiliging van en de nist op des Heeren dag is. Komt dit onderwerp ter sprake, dan kunt gij keer op keer waarnemen, dat de Statenleden van de K.V.P., die van de P.v.d.A., die van de V.V.D. en van de Communistische Partij, van een wezenlijke heiliging van en rust op Gods dag niets moeten hebben. Ja, dan laten zelfs de Statenleden van de C.H.U. en de A.R.P. ook in de vergaderingen der Provinciale Staten, die van de S.G.P. alleen staan, wanneer zij een strikte naleving van het vierde gebod bepleiten. Deze naleving is voor het welzijn van ons volk een geboden eis. De verzaking er van laat de Heere niet onbezocht en ongestraft. Hij is nog immer een grimmig Wreker van de zonde. Hij straft, zoals de ouden reeds opmerkten, nationale zonden met nationale straffen. Reeds de twee wereldoorlogen, welke wij beleefd hebben, leveren ons daar het bewijs van. Ook de tijd, welke wij beleven, waarin het ene wee nog niet weg is, of een ander is alweer gekomen, leert ons dit. Doch daar is zo goed als geen opmerken. Vrij algemeen leeft men in de waan, dat het een volk wel goed kan gaan, ook al schendt het des Heeren dag op het schrikkelijkst, zoals men dat ten onzent heden ten dage kan zien. Leefde men niet vrij algemeen in deze overtuiging, dan zouden de regeringen van ons land en van de provinciën, en de leden van het parlement en van de Provinciale Staten gans anders handelen dan zij thans doen. Doch wij beleven dagen, waarin de zonde niet meer als zonde geteld wordt en op allerlei wijze vergoelijkt wordt. Deswege gedragen de regeringen en zo vele leden van het parlement zich zo allerjammerlijkst op het stuk van de eerbiediging van des Heeren dag, dat zij de S.G.P.-ers alleen laten staan als zij daarvoor opkomen.

En dit beschouwe men toch niet als een luttele zaak. Het geldt hier toch de eer Gods, een gebod des Heeren, dat gebiedt dat zowel hoog als laag, overheid en onderdaan, Zijn dag zal eerbiedigen. De Heere spreekt Zijn vloek uit over allen, die dit niet doen. Hij zegt in Zijn Woord het gestrenge oordeel aan aan allen, overheid en volk, die Zijn dag schenden, gelijk dit in navolging daarvan ook gedaan is door zo menige synode van de oude christelijke kerk en die der Reformatie. Is het dan, daarop lettend, niet van het allergrootste gewicht voor het welzijn van ons volk, dat Gods dag geëerbiedigd wordt en dat er ook in de Provinciale Staten S.G.P.-ers gekozen worden, die bepleiten dat zulks geschiedt? En dit niet alleen te dezer zake, maar ook dat door hen ten aanzien van zo vele andere zaken bepleit wordt, dat door de overheid naar de eis van Gods Woord geregeerd zal worden? En dat dit ook in de vergaderingen der Provinciale Staten gedaan zal worden? Ja, ook in andere zaken. Om nog maai iets te noemen, betreffende zo vele sub. sidies, welke door de Provinciale Staten worden besteed aan allerlei instellingsn en zaken, die ons volk ten verderve strekken, welke bevorderen, dat ons volk nog al meer in brooddronkenheid en zonde op de wijze der heidenen gaat leven, Wat worden er al een gelden door de overheid uitgegeven ter bevordering van sport en spel! Wat ook een sommen gelds aan toneel en opera! Wat ook al ter ondersteuning van lektuur, welke ons voll; aftrekt van God en Zijn dienst! Wat is de overheid nalatig in haar wetgeving en maatregelen ter bestrijding van de zonde, waar er toch niets ter wereld is, dat de bron van welvaart zo toestopt, als de zonde. Hiermede raken wij ook de maatschappelijke belangen van heel ons volk,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen