Buitenlands OVERZICHT

Op onderscheidene plaatsen verbiedt Gods Woord ons met tweeërlei maten te meten, terwijl het in het Evangelie van Mattbeüs er nog aan toevoegt: „En met welke maat gij meet, zal u wedergemeten worden".

In weerwil van dit verbod en deze waarsohuwing wordt er in de wereld wat met tweeërlei maat gemeten. En dit in tweeerlei zin, bij het gebruik van maten, alsook in figuurlijke zin, bij de beoordeling van onze tnedemensen en van hun daden.

Ons bij het laatste bepalende, hoe veel en hoe zeer worden er bij de oordeelvellingen al t%vee maten gebruikt! Welk een versohn in beoordeling maakt het vaak uit of men een oordeel uitspreekt over vrienden of over vijanden, over eigen kinderen of over die van anderen. Bedrijven vrienden een afkeurenswaardige daad, dan wordt er in de vriendenkring hierover menigwerf gezwegen of allerlei verontschuldigingen worden te hunner verdediging aangevoerd; bedrijven vijanden dezelfde of een soortgehjke afkeurenswaardige daad, dan breken de tongen van degenen, die hen niet mogen hjden, meermalen los en wordt die daad in de schrilste kleuren getekend en met scherpe woorden van afkeuring veroordeeld. Betreft het eigen kinderen, die zich op de één of andere wijzie misgaan, dan sluit menig ouderpaar de ogen daarover toe of heeft daarvoor allerlei verontschuldigingen bij de hand; betreft het de kinderen van anderen, die ook de één of andere afkeurenswaardige daad begingen, dan heeft het zelfde ouderpaar dat zijn eigen kinderen ontzag, somtijds geen woorden genoeg om zich daarover zo scherp mogelijk veroordelend uit te laten. In deze zin komt het meten met twee maten onder de mensen gedurig voor. Vaak meer dan zij zelf - wel weten of wiUen bekennen. Desniettegenstaande is dit een zonde tegen God en Zijn gebod, terwijl daarbij de uitspraak van des Heeren Woord wis en zeker vervuld zal worden, aan een iegelijk mens zal stellig bewaarheid worden: „En met welke maat gij meet, zal u wedergemeten worden". Nochtans komt het meten met twee maten op allerlei manier, op allerlei plaats, onder allerlei omstandigheden en bij allerlei mensen gedurig voor. Men kan het waarnemen bij gewone burgers, alsook niet minder bij de magistraatspersonen; ook door hen wordt wat in landen, welke hun niet welgevallig zijn, aan afkeurenswaardigs geschiedt, met de tong scherp gehekeld, terwijl er door hen het zwijgen over toegedaan wordt of men praat het goed, als in eigen land afkeurenswaardige prEiktijken bedreven worden, waarbij de pot dan menigmaal de ketel verwijt, dat hij zwart is.

Dit was ook wel het geval met de Russische minister-president Chroestsjef, die op een receptie ui het Kremlin in verband met de 41e verjaring van de Russische revolutie een verklaring voorlas, waarin hij onder meer zeide: Wij hopen, dat het resultaat, dat uitdrukking gaf aan de ontrevredenheid van de kiezers over de huidige buitenlandse politiek der Amerikaanse regering, tot belangrijke veranderingen zal leiden, een eind aan de koude oorlog zal maken en de kortzichtige politiek van „tot de rand van de oorlog te gaan", zal beëindigen. De Sovjet-regering — zo voegde hij er aan toe — weast zich niet te bemoeien met de interne aangelegenheden van andere staten, doch is blij dat het Amerikaanse volk de politiek van Eisenhower veroordeeld heeft.

Büer verwijt de pot de ketel wel terdege, dat hij zwart is. De feiten wijzen het toch wel geheel anders uit dan Chroestsjef verklaard heeft, waar hij zeide, dat de Sovjet-regering zich niet wenst te bemoeien met de interne aangelegenheden van andere staten, waar zij naar Oost-Duitsland en Hongarije haar militairen en tanks stuurde om aldaar een opstandige beweging te onderdrukken. Gelijk dit ook al het geval is betreffende de mededeling van radio Moskou, waarbij bekend gemaakt werd, dat de Sovjet-regering er bij de Organisatie van de Verenigde Naties op aangedrongen heeft om de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Zuid- Korea te bewerkstelligen, nu de Chinese kommunistische regering haar strijdkrachten uit Noord-Korea heeft teruggetrokken.

Van de zijde van het Amerikaanse departement van buitenlandse zaken is echter direkt na de mededeling van radio Moskou verklaard, dat de volledige terugtrekking van de Amerikaanse strijdkrachten uit Zuid Korea niet zal plaats vinden, voordat er een regeling van de Koreaanse kwestie is tot stand gekomen, dewijl de terugtrekking van de Amerikaanse troepen de spanning in het verre oosten niet zal doen verminderen, gelijk de Russische regering voorgeeft.

Moge het verzoek van de Russische regering aan de Organisatie der Verenigde Naties al geen direkte bemoeienis met interne aangelegenheden van een ander land zijn, esn indirekte bemoeiing is zij wel, gelijk dat ook zo is ten aanzien van de verklaring van minister-president Chroestsjef betreffende Berlijn. Deze verklaring houdt in, dat zijn regering van plan is het gedeelte van de overeenkomst van Potsdam, dat betrekking heeft op de status van Berlijn en het beheer van deze stad door de vier grote mogendheden, op te eggen, wat feitelijk hierop neerkomt, dat Berlijn in de handen van de kommunistische regering van Oost-Duitsland gespeeld zal worden. Laten de westelijke mogendheden nu het Russische voorbeeld volgen — aldus zeide hij — en zich niet langer bemoeien met de binnenlandse aangelegenheden van de Oostduitse hoofdstad en afzien van hun spoor- en luchtverbindingen over Oostduits grondgebied. Hij voegde daar tot versterking van zijn standpunt nog aan toe, dat de inmenging van Amerika, Engeland en Frankrijk in de kwestie Berlijn het enige is, dat van het verdrag van Potsdam Is overgebleven; en ook herhaalde hij de al zo vaak afgelegde verklaring hierbij voor de zoveelste keer nog eens weer, dat de hereniging van Duitsland 'n zaak is, die door Westen Oost-Duitsland zelf geregeld dient te worden en waarmede de westelijke mogendheden zich niet hadden te bemoeien.

Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken heeft het voorstel van Chroestsjef om de geallieerde bezetting van Berlijn op te heffen uitdrukkelijk van de hand gewezen. Geen van de vier mogendheden, aldus verklaarde men in de kringen van de Amerikaanse regering, kan eenzijdig zijn verplichtingen voortvloeiend uit de overeenkomst van Potsdam, opzeggen. De Amerikaanse regering is ook zeker niet van plan zulks te doen. Hierbij werd bovendien nog herinnerd aan de verklaring, welke minister Dulles, even vóór Chroestsjef zijn voorstel deed, had afgelegd. Hij zeide toen: Wij hebben plechtig beloofd West-Berlijn te houden, indien nodig met gebruikmaking van miUtaire macht.

Een officiële Britse woordvoerder heeft eveneens verklaard, dat noch de westelijke mogendheden, noch Rusland zich eenzijdig kunnen losmaken van de gemeenschappelijke internationale overeenkomsten. De positie van de westehjke mogendheden — zo voegde deze woordvoerder er aan toe — hangt bovendien niet af van de overeenkomst van Potsdam, maar van het bezettingsrecht, voortvloeiend uit de onvoorwaardelijke overgave van Duitsland in 1945.

In de kringen van de Westduitse regering worden de verklaring en het voorstel van Chroestsjef algemeen beschouwd als een middel om de Westberlijnse bevolking de schrik op het lijf te jagen en als een poging om de erkenning van Oost-Duitsland van de westelijke mogendheden te verkrijgen.

Nu, wat dit ook moge zijn en wat de verdere loop van zaken inzake de verklaring van de Russische minister-president ook moge zijn, laten wij verder in het midden, maar in elk geval is de verklaring van Chroestsjef allerminst geschikt ter bevordering van de wereldvrede en tot afneming van de spanning tussen de oostelijke en de westelijke mogendheden. Evenmin is dat de rede, welke de Russische onderminister van buitenlandse zaken hield kort na de opening van de konferentie te Geneve, welke ten doel heeft om verrassingsaanvallen te voorkomen. Op deze konferentie zijn vijf westelijke delegaties aanwezig en één oostelijk blok: Rusland, Polen, Tsjecho- Slowakije, Roemenië en Albanië. De westehjke mogendheden, in 't bijzonder Amerika, staan er op, dat op deze konferentie de technische zijde van het vraagstuk besproken zal worden, omdat deze kwestie er één van zuiver technische aard is en de politiek op de konferentie niet aan het woord zal komen. Koeznetsof, de genoemde Russische onderminister, toonde echter maling te hebben aan het inzicht en verlangen van de westelijke mogendheden, waar hij in zijn rede met veel klem en nadruk vaststelde, dat maatregelen om verrassingsaanvallen te voorkomen alleen maar doeltreffend kunnen worden genomen op voorwaarde, dat alle atoom- en kernwapens worden verboden, deze wapens uit de lijst van militaire uitrustingen van alle staten zullen worden geschrapt, de voorraden er van zullen worden vernietigd, militaire bases op het gebied van andere mogendheden zullen worden opgeheven en belangrijke ontwapeningsmaatregelen zullen worden genomen voor de konventionele wapens en de strijdkrachten. Met dit te steUen, haalde Koeznetsof al de oude Russische koeien weer uit de sloot en bracht hij de Russische verlangens, welke al zo menigmaal geuit zijn, weer op de helling, welke ook nog kort geleden zijn voorgesteld in het ontwerpresolutie van Russische zijde vrijwel in hun geheel vóór het vreedzaam gebruik van de wereldruimte in een vergadering, uitgaande van de Organisatie der Verenigde Naties, zijn neergelegd, zodat zijn rede droop van de politiek.

Vrij algemeen wordt gesteld, dat het begin van deze konferentie weinig hoop geeft, dat de konferentie het tot een geslaagd resultaat van de oplossing van de kwestie der verrassingsaanvallen zal brengen, en ook dat zij lange tijd zal kunnen duren, hetgeen ook al het geval is met de eveneens in Geneve plaats vindende konferentie, welke op 31 oktober is aangevangen, ter oplossing van het vraagstuk tot stopzetting van de proefnemingen met de kernwapens en tot instelhng van een apparaat ter kontrole van de stopzetting van de proefnemingen met de kernwapens, waarop men tot dusver ook zelfs geen schrede nader tot het doel gekomen is, waarvoor de konferentie belegd is, en ook niet tot het vestigen van de wereldvrede en de vermindering van de spanning onder de volken, waarvan de regeringen, in het bijzonder der Russische zo hoog opgeven, dat dit het streven van hun regeringsbeleid is. Bevorderlijk voor de wereldvrede en de afneming van de spanning onder de volken is al evenmin wat er met koning Hoessein van Jordanië op zijn reis naar Zwitserland boven Syrisch grondgebied is voorgevallen. Volgens een verklaring van deze koning was het vhegtuig, waarin hij op zijn reis gezeten was, gelast om op het vliegveld van Damaskus te dalen. Toen hij dit geweigerd had, waren er twee straaljagers van het type Mig van de Verenigde Arabische Repubhek in de lucht verschenen, die zijn vliegtuig tot zesmaal toe hadden aangevallen en zijn vhegtuig tot over de Jordaanse grens gevolgd waren. Door de bekwaamheid van de Schotse piloot was het echter gelukt aan die aanvallers te ontkomen. Van dit voorval heeft koning Hoessein voor de Jordaanse radio verslag gedaan, waarbij zijn stem enkele malen van emotie oversloeg. Hij verklaarde tevens, dat zijn regering de nodige maatregelen zal nemen tegen deze agressie en dat hij voorlopig zijn land niet zal verlaten. Na zijn terugkeer hebben grote demonstraties plaats gehad ten gunste van de koning. De volgende dag is het een feestdag in Jordanië geweest, waarop scholen, kantoren en winkels gesloten waren.

De Jordaanse regering heeft vervolgens een officieel protest ingediend bij de Organisatie der Verenigde Naties en daarbij op een spoedige behandeling van het protest aangedrongen, tegen de aanval van de Syrische Mig-vliegtuigen op het toestel van koning Hoessein. Volgens een later bericht zal het protest echter niet worden ingezonden.

Volgens een kommuniqué van het eerste legerkommando in Syrië, waarvan de inhoud door radio Kairo is bekendgemaakt, is de beschuldiging, dat jachtvliegtuigen van de Verenigde Arabische Republiek het vhegtuig van Hoessein hebben gevolgd om het tot dalen te brengen, onwaar. Hieraan werd toegevoegd, dat een Jordaans militair toestel over de Syrische grens was gevlogen op een tocht van Jeruzalem naar Beiroet, zonder dat tevoren van de bevoegde autoriteiten van de Verenigde Arabische Republiek toestemming was gevraagd; terwijl het voorlichtingsbureau te Kairo voorts medegedeeld heeft, dat het vliegveld van Damaskus er niet van in kennis gesteld was, dat koning Hoessein aan boord van het toestel was.

Wat ook al niet bevorderlijk is voor de vrede, is de gang van zaken in het verre oosten. De Chinese kommunisten toch hebben hun bombardement op de Quemoy-eilanden hervat. Volgens de Chinese nationahsten hebben de Chinese kommunisten bekend gemaakt, de bombardementen op de Quemoy-eilanden op volledige schaal dagelijks te zullen hervatten en dit niet meer om de andere dag te zullen doen. Deze mededeling zou zijn omgeroepen door de luidsprekers van de kommunisten op het vasteland tegenover de Quemoy-eüanden. Ook is het met de rust en de vrede op Cyprus nog allesbehalve gunstig gesteld. In betrekkelijk korte tijd zijn daarop tien Engelse burgers neergeschoten. De mannelijke Engelse bevolking is tevens door het Engelse bestuur op Cyprus van revolvers voorzien om zich tegen een overval te kunnen verdedigen.

Het is ongetwijfeld mede in verband met de heersende onrust, dat er tussen de regeringen van Perzië en Amerika een ekonomisch en defensief akkoord zal gesloten worden. Dit heeft de minister van buitenlandse zaken van Perzië in de senaat aldaar medegedeeld, daaraan toevoegende, dat in het sluiten van het akkoord geen agressieve bedoelingen tegenover Rusland gezien mogen worden. Hierbij is het wel merkwaardig, dat twee dagen voordat de minister deze medede. ling deed, de Perzische regering naar aanleiding van een Russische nota ontkend had, dat zij over een militaire overeenkomst met de Amerikanen onderhandelde. De Russische regering had in haar nota de Perzische er van beschuldigd, dat zij in strijd met de overeenkomst van 1927 handelde door deel te nemen aan een alhantie tegen Rusland.

In het kort nog het navolgende. De vulkaan Aruma ten noorden van Tokio is tot uitbarsting gekomen — het is de ergste uitbarsting sinds 1929. Het geluid van deze uitbarsting werd tot op een afstand van 250 meter gehoord en van de nabij gelegen huizen werden honderden ruiten gebroken. Hete lava stroomde uit de krater en er werden door de vurige stroom vele bosbranden veroorzaakt. Hete as en gesteenten vielen in een groot gebied en een dichte zwarte rookkolom steeg tot een hoogte van enige kilometers.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen