Duitenlands OVERZICHT

Verandering 'van jaar heeft allerminst in aich verandering van omstandigheden, en een nieuw jaar betekent allerminst vernieuwing des harten en des levens.

Wel worden bij de intrede van een nieuw jaar allerlei wensen van heil en zegen •Voor 'het jaar uitgesproken, waaronder er zijn, die van harte gemeend zijn, maar er ook zijn, die luchthartig, uit kracht van gewoonte, en zelfs die allerminst gemeend worden uitgesproken.

Doch hoe het in deze ook zij, een mens tan sledhts goede wensen uitspreken, maar hij is niet in staat er zelfs één van in vervulling te doen gaan. Dit vermag slechts Eén te doen. Die gemeenlijk ge-'heel over het hoofd wordt gezien en van Wie toch alle heil en zegen behoort afgeibeden te worden, èn omdat Hij dat waardig is, èn omdat Hij ze alleen maar kan geven.

Doch de onuitsprekelijke dwaasheid van de mens komt daarin wel heel duidelijk uit, dat hij van nature juist die Ene, van Wie toch alleen maar het welzijn ver-•waoht ikan worden, niet zoekt en aanroept.

Dat is wel de vloeik, welke zijn zonde over de mens gebracht heeft, dat hij geen kracht kent en zoekt dan die van zichzelf en zijn medemensen.

Daarmede komt hij in heel zijn leven teleurgesteld en bedrogen uit. Doch al tomt hij daarmede duizenden malen teleurgesteld en bedrogen uit, nochtans is dat niet bij machte om hem van de dwalingen zijns weegs te genezen en om hem te bewegen, dat hij in geest en waarheid zich wendt tot de God van hemel en aarde, van leven en dood, om bij Hem zijn welzijn te zoeken.

Deze vloek komt in onze donkere dagen zichtbaar tot openbaring. Het is toch ook daarin aldus gesteld, dat men de raad en de sterkte, het heü en de hulp, de goede uitkomst der ziaken van een nietig, sterfelijk en verdwaasd mensenkind verwacht, daarbij versmadende Hem, van Wie alleen een welslagen kan en moet komen.

In dit opzicht is er helaas bij de intrede van dit nieuwe jaar niets ten goeide gewijzigd. Als tevoren wordt ook bij het ibegin van dit jaar weer alles bij de mens gezocht en van hem verwacht.

Door zijn rede, imzi'cht, overieg en kracht verwacht men ook thans vrij algemeen de 'hooggeklommen spanningen onder de volken, zo niet geheel weg te nemen, dan toch te verminderen, en de vrede voor te bereiden.

Doch een goed resultaat laat nog steeds op zich wachten. Dat blijkt wel uit allerlei zaken.

Niet 'het minst uit de strijd om Berlijn. Deze is bij lange na nog niet ten einde. De regeringen der westelijlce mogendheden hebben inmiddels het Russische voorstel, om Berlijn tot een vrijstad te maken, in hun nota's aan de Russische regering met alle beslistheid van de hand gewezen. Zij hebben daarin zich 'bereid verklaard om met haar in nader overleg te treden betreffende de hereniging van Duitsland.

De Westduitse regering heeft eveneens een nota naar de Russische regering gezonden, waarin zij met aUe nadruk het 'Riussische voorstel inzaJke Berlijn verwerpt. Zij merkt daarin tevens op, dat indien Berlijn een vrijstad zou worden, Duitsland nog al meer verdeeld zou worden. Alsdan zouden er in Duitsland drie rijken ontstaan, naast het Oost-en West-Duitsland ook nog het rijk van Berlijn. Tevens heeft zij in deze nota nadrukkehjk de bewering van de Russische regering tegengesproken, dat West-Berlijn een tegen het oosten gericht spionagecentrum zou zijn.

De senaat van Berlijn — het koUege van burgemeester en wethouders — heeft zijn voldoening over het antwoord der Westduitse regering uitgesproken, in het bijzonder ooik over de tegenspraak, dat West-Berlijn esn spionageoentrum tegen het oosten zou zijn. De senaat heeft echter Lippschitn, de senator voor Duitse aangelegenheden, de opdracht gegeven, de aktiviteit van diverse organisaties in het oog te houden.

De Oostduitse radio is echter allesbehalve gesticht over het antwoord van de Westduitse regering. Zij heeft verklaard, dat het Westduitse antwoord een agressief dokument, in de stijl van von Ribbentrop (Hitlers minister van buitenlandse zaken) was en voorts niets nieuws bevatte.

o is er dus bij de intrede van het jaar 1959 niets veranderd in de gespannen toestand tussen de westelijke en de oostelijke mogendheden, hetgeen ook wel bhjkt uit het bezoek, dat de Russische vice-president, de enige overgebleven bolsjewist uit de oude garde van de Russische regeringsautoriteiten, Mikojan, aan Amerika brengt. Hij heeft een zogenaamde vakantiereis naar Amerika ondernomen, doch van vakantie nemen is tot dusverre niets terecht gekomen. Hij is druk in de weer om 'bezoeken af te leggen, waarbij hij de rol van een vredestichter vervult. Zo moet hij bij zijn onderhoud met de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Dulles, verklaard hebben, dat het laatste wat Chroestsjef wil, een oorlog om Berlijn is, waarbij hij tevens verklaard moet hebben, dat Chroestsjef zeer gesteld zou zijn op eten ondeihoud met president Eisenhower onder vier ogen.

In Amerikaanse diplomatieke kringen is men echter van oordeel, dat Eisenhower het gesprek onder vier ogen niet wenst, maar in plaats daarvan begeert, dat er tegen het einde van de zomer een topgesprek, 'bij voorkeur in Amerika, zou plaats hebben, waarbij ook 'Engelse en Franse regeringspersonen aanwezig zouden zijn.

Dit is echter niet hetgeen wat de Russische regering begeert. Zij zou wel gaarne zien, dat er een breuk geslagen werd tussen de Amerikaanse en de Westeuropese bondgenoten. Daarop bestaat, naar men algemeen aanneemt, echter geen kans.

De hereniging van Duitsland, welke de Amerikaanse, Engelse en Franse regeringen met vrije verkiezingen voorstaan, moet daarbij onder meer een groot struikelblok zijn.

Mikojan zeide aan een diner, dat de hereniging niet kon worden doorgevoerd voordat Oost-Duitsland ekonomisch en industrieel even sterk zou zijn als West-Duitsland, en ten aanzien van een topkonferentie merkte 'hij op, dat de Russische regering het houden van een topkonferentie niet afwees, maar weinig gevoelde voor het van tevoren opstellen van een agenda voor een eventuele topkonfersntie, al zou zij dit tenslotte wel aanvaarden als de westelijke mogendheden daar pertinent op stonden.

Bij een ander 'bezoek, ditmaal aön vicepresident Nixon gebracht, was volgens Mikojan ook ter sprake gekomen. Toen hem na afloop gevraagd werd, of de Russische regering op enigerlei wijze haar standpunt ten aanzien van Berlijn had gewijzigd, gaf hij ten antwoord: Waarom wijzigen? Men wijzigt geen goed standpunt.

Bij weer een ander 'bezoek, thans aan de Amerikaanse vakbondleiders gebracht, was Berlijn ook al weer een punt van het gesprek. Hier moet Mikojan gezegd hebben, dat de Russische regering voorstandster was van een internationale kommissie tot verzeikering van. de vrije toegang tot de vrijstad Berlijn.

En alsof deze verklaringen nog niet •voldoende zijn om er van overtuigd te zijn, dat Berlijn en de aanwezigheid van de westeHjke troepen daarin bij de Russische regering hoog zit, kan degene, die daaraan soms nog mocht tjwijfelen, er Van overtuigd worden door een tegenover de demokratische senator Humphrey bij diens onderhoud met Chroestsjef afgelegde verklaring, waarbij deze zeide, dat de aanwezigheid van weste­ Hjke troepen in Berlijn hem „als een graat in zijn keel" was.

Voorlopig zal er, naar men aanneemt, aan de bezoeken van Mikojan een einde gekomen zijn. Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken heeft Mikojan namelijk vergunning gegeven om bepaalde gebieden te 'bezoeken, die gewoonlijk •voor burgers van de So'vjet-Unie verbo­ den zijn. Mikojan is naar Cleveland vertrokken.

Ook in Rusland zelf is de aktie teg«» Boelganin niet ten einde. Ook daarin, bestaat er nog een zekere spanning. D» Russische kommunistische partijleiden hebben de bekentenis van Boelganin iazake medeplichtigheid aan de „tegen d* partij gerichte aktiviteit" verworpen e» deze zaak „onoprecht, onprincipiëed, vals, verraderlijk en dubbelzinnig" genoemd.

De mogeHj'kheid wordt geopperd, d'at d« kwestie van de tegen de partij gerichte groep op het partijkongres, dat op 27 januari a.s. zal beginnen, opnieuw aa» de orde zal worden gesteld.

Zo is 'het bij de intrede van 1959 nog als voorheen: spanningen hier en spanningen daar. Dit blijkt ook wél uit de mededeling van de opperbevelhebber van de strijdkrachten van het Noord-Atlantische pakt, generaal Norstad. Deze mededeling 'houdt in, dat het aantal "vaa dertig tot veertig raketbataljons, dat op het ogenblik onder zijn kommando staat, binnen twee a drie jaar zal verhoogd worden tot 100 bataljons met gronddoelraketten en met aanvullende eenhedea met luohtdoelraketten. De nu in Europa aanwezige raketten zijn, volgens deze mededeling, voor betrekkeHjk korte !afstandsn en voor luchtafweer, maar m Engeland worden bases gebouwd vo< » raketten voor tussenafstanden, en met andere Europese landen worden daarover onderhandelingen gevoerd.

Inmiddels heeft zich bij de 'bestaand» spanningen een nieuwe gevoegd, en wei één in de Belgische Kongo. Aldaar is eea soort van oproer uitgebroken. Deze ontstond tengevolge van de grote werkloosheid onder 'de inheemse bevolking ea omdat een vergadering, die belegd was, verboden werd. Dit oproer heeft bovendien nog een dieper© oorzaak. Enigs vooraanstaande inheem'sen zijn bij president Nasser van Egypte op 'bezoek geweest, die hen stellig wel aangespoord zal hebben om de onafhankelijkheid vaa de Kongo te eisen.

Bovendien hebben de ontvoogding va» het Engelse Ghana en vooral de hei-vormingen in Frans zwart Afrika, waardoor Guinea in staat gesteld werd de onafhankelijkheid te verkrijgen, er sterk toe bijgedragen, dat het Aftikaanse nationalisme ook in de Belgische Kongo optreedt. Hierbij is nog gekomen, dat •van de sterk groeiende 'bevolking van Leopoldsta'd (300.000 'zielen) er 50.000 zonder werk waren. Dit alles heeft veroorzaakt, dat het tot een uitbarsting is gekomen, welke de 80.000 blanken temidden van 'de 15 miljoen negers met geen geringe onrust heeft ver-vuld. De blanken zijn aan het hamsteren geslagen.

De onlusten in Leopoldstad, waarbij de negers zich aan plunderingen vergrepen hebben, zijn van vrij ernstige aard geweest. Zij konden slechts met wapengeweld, waarbij in het bijzonder tanks gebruikt werden, worden onderdrukt, hetgeen tengevolge heeft gehad, dat er tal van personen min of meer ernstig gewond werden en een dertigtal het leven heeft verloren. De rust is thans, althans voor het oog, in de Kongo teruggekeerd. Alleen patrouilleren in de wijken van Leopoldstad, waarin de negers wonen, nog gewapende troepen.

'De onlusten hebben tengevolge gehad, dat de Belgische Tweede Kamer tijdens 'het reces bijeengeroepen is. Daarin zal de regering een verklaring afleggen, waarop allicht debatten zullen volgen.

In het kort nog he> t navolgende. Generaal De Gaulle is op zeer plechtige wijze als eerste president van de Vijfde Republiek van de Frans-Afrikaanse Gemeenschap geïnstalleerd.

Na zijn installatie zeide de president: „In dit geheel van de republiek zijn overzee^ so d^)artementen in de Afrikaanse gebieden van het Algerije van morgen gepacificeerd en 'hervonnd, en is de mogelijkheid geopend, te kiezen welke plaats het nauw verbonden aan Frankrijk wenst in te nemen.

Een uur na de installatie van de presidesat werd de samenstelling van he pianse kabinet, waarin Soustelle met de titel van „gedelegeerd minister" als de tweede man ia Frankrijk fungeert, bekend gemaakt.

Overigens openbaart zich in Frankrijk reeds weer opnieuw de sociale onrust. Na de vakbonden hebben nu ook de boeren van hun ongerustheid en ontevredenheid blijk gegeven. Bij de gas-en elektriciteitsbedrijven, bij de spoorwegen en de Parijse bus-en metrodiensten, bij de sociale verzekeringsorganen en het gemeentepersoneel groeien de agitatie en de onrust met de dag. Reeds is het hierbij zo ver gekomen, dat er gesproken wordt van een 24-of 48-.uursstaking bij de gas-en elektriciteitsbedrijven en de ^worwegen.

In Cuba heeft een opstand plaats gevonden, welke met verdrijving van de voormalige regering is geëindigd. De leider van de opstand, Fidel Castro, en zijn troepen zijn in Havanna, de Cubaanse hoofdstad, met geweldig enthousiasme ontvangen. Castro zeide bij deze gebeurtenis: Cuba staat voor een nieuw tijdperk. Deze keer zal het eiland geregeerd worden door het volk en er zullen geen speciale privélegers voor enkelen meer 7^0; alle diktators zullen eens moeten vwd wijnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen