Wijlen professor Wisse

Bij de vorige verkiezing in 1956 heeft professor G. Wisse nog een stichtelijke overdenking onder de titel „Hoe zou de profeet Hosea gestemd hebben? " in „De Banier" van 7 juni geschreven met bespreking over Hosea 14 : 4; „Assur zal ons niet behouden, wij zullen niet rijden op paarden, en tot het werk onzer handen niet meer zeggen: ij zijt onze God".

Dit artikel zou het waard zijn, dat het ook thans in zijn geheel werd opgenomen, doch de beperkte ruimte in „De Banier" laat zulks niet toe.

Wij zullen ons moeten bepalen tot weergeving van enkele gedeelten uit deze stichtelijke overdenking. Het begint aldus: „Waarde lezers, gij weet wat er in het geding is aanstaande week: de verkiezing. Het gaat hierbij om de erve onzer vaderen, die in hun regeringsbeleid in het openbare leven de geboden Gods wensten gehandhaafd en nageleefd te zien.

En dat niet slechts met mooie woorden, maar met betrachting in de praktijk, ook in staat en maatschappij".

Om dan even verder te vervolgen; „O, wat was dat Israël allengs meer afgevallen en verder verdord. Net als met Nederland; behalve publiek ongeloof en afval, ook nog een schijngeloof en schijngodsdienst, waardoor men over zichzelf nog wonder te vreden was, maar wat voor Gods heihgheid de zaak nogal verderfelijker en verfoeüijker maakte.

Onder deze omstandigheden is er maar één uitkomst te wachten en dat niet, zoals dat in ons land heden ten dage maar al te zeer het geval is, van zogenaamde kuituur, moderne kultuur, genotskultuur, zelfverlossing in eigen kracht, met enorme zondige zelfoverschatting, opgeluisterd met muziek en dans en toneel, applaus en hoerah's enz. enz.; absoluut niet. Dit alles is juist een gruwel te meer in de ogen Gods, als de ware enige v/eg niet wordt gezocht; en die weg is: De weg terug naar God!" Nog iets verder staat in de stichtelijke overdenking te lezen: „Israël hield er bij het missen van God nu een ongeloofspolitiek op na; dat was hulp bij Assyrië zoeken. Immers, dat rijk was zeer machtig. Zonder God zouden ze het nu maar eens daarmede wagen. Een echte ongeloofspolitiek, welke in onze dagen, zowel bij „links" als bij „rechts" zozeer opgeld doet, maar die in het eind Israël tot verderf en ondergang strekken. . .. Assyrië heeft straks Samaria verwoest".

Voorts treffen wij in de stichtelijke overdenking aan: „Op paarden rijden, ja, dat wordt dan gezocht in de plaats van Gods hulp. Op paarden, waarmede men zich dan overal gemakkelijk kan bewegen. Men zou kunnen zeggen: de politiek van , , elck wat wils". En waarbij soms een pracht van een schoonklinkende taal kan gehoord worden, maar welker woorden telkens niet worden toegepast in de praktijk".

Handelende over de woorden: „En tot het werk onzer handen niet meer zeggen: Gij zijt onze God", schreef prof. Wisse: „Dat zag op de beeldendienst, waarbij Israël hout en steen tot afgoden stelde; de Baals in plaats van Jehova, en waarvan ze dan hun koren en most verwachten; ja, waaraan zij de schrikkelijkste offers brachten.

Mede valt Rome hier ook onder te rangsdiikken; en kortom alle mensen en beeldendienst, waar onze tijd zo vol van is".

Op het slot beval prof. Wisse om de stem uit te brengen op de kandidaten der S.G.P. Hij deed dit met de volgende woorden: „Deze onze mannen in de Tweede Kamer zijn er toe verwaardigd geworden, dat zij ons volk teruggeroepen hebben tot de eis van Gods Woord. Zorgt er voor, dat gij aan de avond van die dag (de verkiezingsdag) u niets zult te verwijten hebben".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen