Buitenlands OVERZICHT

De zonde heeft een stroom van ellende over de wereld gebracht. Men is heden ten dage wel druk bezig om de ellende uit de wereld te bannen. Allerlei welluidende redevoeringen worden daarover uitgesproken, waarin men de miensheid aanspoort om al haar krachten in te spannen om dat doel te bereiken. De rijkste beloften worden afgelegd; indien men maar deze of gene theorie volgt, dat de ellende zo al niet verdwijnt, toch aanmerkelijk zal wijken. Hoe hebben onder meer de kommunistische en revolutionaire leidslieden al geprofeteerd, dat er een paradijs op aarde zou komen indien de mensheid slechts naar hun theorieën ging leven. Ja, wat is er ook van andere zijde al hoog opgegeven, dat wanneer de ouderwetse begrippen over zonde en genade maar eens voorgoed aan kant gezet werden, er dan een o zo schone toekomst voor heel de mensheid zou aanbreken.

Bij al de ijver om de ellende uit de wereld te ibannen, wordt gemeenlijk de oorzaak van alle ellende, de zonde, met geen enkel woord genoemd. En toch, wie de ellende wil bestrijden, wat op zichzelf toe te juichen is, die dient de oorzaak van alle ellende, met name de zonde tegen de Heere, te bestrijden. Het is toch altijd een waar woord: „Waren er geen zonden, er waren geen wonden".

De overtreding van Gods geboden heeft de ellende in de wereld gebracht en zij brengt deze er nog in. Vandaar de haat en de nijd, in het klein onder de mensen, en de haat en nrjd in het groot tussen de volkeren. Vandaar ook het zondige egoisme, dat elk van de ladder trapt om zelf maar een paar sporten hoger op de ladder te komen, desnoods over lijken gaat als men zijn doel maar bereikt. Vandaar, in het kort gezegd, alle misdaad, klein en groot. En ook de onoprechtheid om anderen ten laste te leggen waaraan men zelf schuldig staat.

Zo beschuldigt Chroestsjef in een vraaggesprek met het dagblad „Prawda" president Eisenhower van de Verenigde Staten van Amerika er van mede te doen aan de spanningen in de wereld te verhogen, juist op een ogenblik dat iedereen een onmiskenbare verbetering in het internationale klimaat voelde.

Chroestsjef doelde op de rede, welke Eisenhower kort geleden gehouden heeft, waarin hij waarschuwde tegen toegeven aan de Sovjet-Unie ten aanzien van Berlijn, op grond van het feit, dat dit de Russische regering slechts zou aanmoedigen om haar druk te vergroten.

Chroestsjef verklaarde voorts, dat de Amerikaanse president in zijn rede bijna alle denkbeelden over Rusland had herhaald, welke tevoren herhaaldelijk door hem naar voren waren gebracht. Als dit metterdaad zo is, dan zou men kunnen zeggen, dat Eisenhower bij de Russische autoriteiten ter school was geweest, want hoe doorlopend vertonen zij het niet, dat zij bij wijze van spreken oude koeien uit de sloot halen door nog eens en nog eens weer te herhalen hun overbekende eisen.

Voorts wordt Eisenhower door Chroest­ sjef genoemd te zijn een dolle voorstander van een politiek, welke langs de rand van de afgrond voert; een uitspraak waar met recht tegen aangevoerd kan worden, dat Chroestsjef met zijn Russische tanks de Hongaarse bevolking in esn afgrond van ellende gestort heeft.

De Russische regering, aldus vervolgde Chroestsjef, was niet van plan om West-Berlijn aan iemand, wie dan ook, te ontworstelen Zij wilde alleen maar een gevaarlijke haard van spanningen en mogelijk gevaarlijke konflikten verwijderen. Eisenhowers rede kon slechts verrassing wekken, nadat de mensen over de gehele wereld hadden vernomen, dat er een overeenkomst was bereikt over een bijeenkomst van regeringsleiders.

De toestand niet verergeren, de meningsverschillen tussen de staten niet vergroten, maar mogelijkheden zoeken om de standpunten dichter bij elkaar te brengen, de nodige gemeenschappelijke beslissingen te vinden, dat is waar het op aan komt — zeide Chroestsjef.

Inderdaad schoonklinkende woorden zijn het, welke Chroestsjef sprak, waar hij op het laatst zeide, dat de goede verstandhouding en de vrede onder de volken bevorderd diende te worden, doch de praktijk van de kommunisten is daarmede wel in flagrante strijd.

Wat thans in Tibet geschied is en geschiedt, heeft er geen schijn of schaduw van, dat de kommunisten de goede verstandhouding en de vrede onder de volken willen dienen, maar integendeel, de oorlog gaan voeren en met schrikkelijk wapengeweld optreden wanneer dit in hun kraam te pas komt en hun macht kan bevorderen. Ook stemt wat in Irak plaats gevonden heeft en er nog plaats vindt, waar een koning en een deel van zijn familie zijn vermoord en waar thans de regering met behulp van de kommunisten zich staande houdt, allerminst overeen met wat Chroestsjef in het laatst van zijn rede zo aanprees.

Merkwaardig genoeg is het de Verenigde Arabische regering, welke fel tegen het kommunisme zich uit. Dat komt ook daarin uit, dat geïllustreerde boekjes over de onderdrukking van de Hongaarse opstand in 1956 in Egypte thans overal te verkrijgen is. Het boekje, getiteld: „Wanneer het kommunisme in een land komt", is uitgegeven door de voorlichtingsdienst van de Verenigde Arabische Republiek (Egypte, Syrië en Jemen).

Volgens waarnemers is het boekje bedoeld als een waarschuwing aan Irak, dat dit land onder een kommunistisch regiem hetzelfde lot wacht.

Het bevat 90 foto's, waarin het verzet van de Hongaren tegen de Russische overheersing in beeld wordt gebracht, alsmede de wreedheden tegen de verzetstrijders.

„Dit is het leven onder het kommunisme en de rode terreur. Dit is het lot van een land, dat bedrogen wordt door de rode vlag. Dit verhaal van een afgeslacht volk geeft ons het ware beeld van wat in Irak zal gebeuren onder rode overheersing" — zo staat in het inleidend woord van het boekje te lezen.

Gedurende de Hongaarse opstand evenwel, die op dezelfde tijd plaats vond als de Engels-Frans-Israëlische aktie tegen Egypte, werd de Hongaarse opstand vrij. wel doodgezwegen in de Egyptische pers omdat de regering van Nasser toen de steun van de Sovjet-Unie van node had en de Russische regering niet wilde ontstemmen door uitvoerige berichten over het wrede optreden der Russen in de Egyptische pers op te nemen. Wij kunnen in deze ook zien hoe de oprechtheid onder de mensen vaak geheel zoek is en hoe een zondig egoïsme bij hen hoogtij viert.

Onder omstandigheden, die voor het welslagen van de bijeenkomst van de ministers van buitenlandse zaken allesbehalve gunstig zijn, heeft dan op II mei a.s. te Geneve deze bijeenkomst plaats. Er wordt ondersteld, dat deze van lange duur zal zijn. Met onderbreking, omdat de ministers niet altijd vanwege hun werkzaamheden in het eigen land gemist kunnen worden, wel tot diep in de zomer kan duren.

Dat deze bijeenkomst weinig kans biedt op een gunstig resultaat, komt ook al uit in een toespraak, welke Allen Dulles, het hoofd van de Centrale Amerikaanse Inlichtingendienst, hield tijdens een bijeenkomst van de leden van het Edison Electric Institute. Daarin wees de heer Dulles er op, dat de Sovjet-Unie tweemaal zo veel van haar nationaal inkomen besteedt voor militaire doeleinden als de Verenigde Staten van Amerika. De militaire kracht van de Sovjet-Unie dient dan ook nimmer onderschat te worden. De heer Dulles geloofde echter niet, dat de Sovjet-Unie in de eerste jaren een oorlog met Amerika of de westelijke wereld zou durven uitlokken. Chroestsjef weet zeer goed, dat Amerika over een alles vernietigende kracht beschikt.

Rusland en ook kommunistisch China zullen in de eerste plaats trachten de achtergebleven gebieden in hun invloedssfeer te trekken. Terwijl de Russische regering tracht onze aandacht af te leiden en de grote moeilijkheden over de kwestie Berlijn — zo vervolgde de heer Dulles — te veroorzaken, is zij bezig kommunisten in Irak te bewapenen en zendt zij onder het mom van ekonomische hulp haar agenten en technici naar Afrika, India en Indonesië en overal waar zij dat maar kan om haar invloed te versterken.

De kommunistische regeringen — aldus de heer Dulles — begaan hierbij grote blunders. De kommunistische akties in Irak en Tibet hebben de mohammedanen en de boedhisten wakker geschud. Deze grote groepen van de wereldbevolking zijn nu zeer wantrouwend geworden ten opzichte van het internationale kommunisme.

Zo lang als de regeringen in Moskou en Peking — zo verklaarde de heer Dulles verder — de principes van het internationale kommunisme zijn toegedaan, zullen zij streven naar de vernietiging van de maatschappelijke vorm, waarin de niet-kommunistische wereld leeft. Daarom is het de plicht van Amerika zich zo sterk mogelijk te maken, daar het grotendeels van de sterkte en de vastbeslotenheid van Amerika afhangt of de nietkommunistische wereld als overwinnaar in het enorme gevecht, dat nog tegen het internationale kommunisme geleverd moet worden, te voorschijn zal treden.

Deze toespraak, waarin het oordeel van zeer vele Amerikanen vertolkt is, wijst er op, dat de konferentie der ministers van buitenlandse zaken te Geneve zal mislukken.

Wat de houding van de West-Europese regeringen aangaande deze konferentie betreft, daarin zijn deze nog niet tot overeenstemming kunnen komen. Vooral de Westduitse en de Engelse regering verschillen daarover van mening. De En­ irelse pers is daarin scherp tegen de VVestduitse bondskanselier Dr. Adenauer opcretreden. Dr. Adenauer zal over kortere of langere tijd als bondskanselier aftreden, daar hij de kandidatuur voor het presidentschap van West-Duitsland aanvaard heeft en naar vrij stellige zekerheid wel als president gekozen zal worden. Van zijn zijde is echter verzekerd, dat dit in de politieke gedragslijn van West-Duitsland generlei verandering zal brengen. Het is dan ook aan te nemen, dat de nog niet opgeloste geschillen met Engeland en ook zelfs met Frankrijk nog zullen büjven bestaan. Deze geschillen zijn van die aard, dat ons daarover betrouwbare mededelingen ontbreken, zodat wij het het beste oordelen om daarover niet nader te schrijven, maar daarmede in elk geval zullen wachten totdat ons meer berichten geworden zijn, waarop wij staat kunnen maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen