De verjaardag van Hare Majesteit de Koningin

1909

1959

De dertigste april van dit jaar is voor onze Koningin en heel het Nederlandse volk een dag van buitengewone betekenis. Op deze dag vier Hare Majesteit Haar vijftigste verjaardag en beleeft zij Haar kroonjaar.

Haar levensjaren zijn niet in effen banen verlopen. Er is in Haar leven een tijd geweest, dat Zij ver van Haar familie en ons volk in den vreemde, in Canada, heeft moeten verkeren, door de oorlog daartoe gedwongen. Dit zijn voor Haar en voor heel ons volk uiterst hachelijke jaren geweest.

Zelf was Zij gelvdddg ver 'buiten het be­ reik van Hitler en de zijnen, maar dit neemt niet weg, dat de vijf oorlogsjaren voor Haar ongetwijfeld zwaar zijn geweest, gescheiden als Zij Zich bevond van Haar man. Haar moeder en Haar volk.

Haar moeder verkeerde in die jaren in Engeland, van waaruit Zij met vaste hand, zeer ten verdienste van heel ons volk, de regering gevoerd heeft. Ook voor haar zijn dit jaren van zware beproeving geweest, zoals zij daar, gescheiden van haar doditer en gezin en ons voUc, onder hoogst moeilijke omstandigheden verkeerd heeft.

Ook voor heel het Nederlandse voDc zijn de oorlogsjaren een harde bezoeking geweest. Ettelijken hunner hebben geliefde familieleden te betreuren, die daarin door vnreed geweld om het leven zijn gekomen. Nog al meer personen hebben daarin in gevangenissen en kampementen zowel in het buiten-als in het binnenland opgesloten gezeten, terwijl vrijwel alle Nederlanders in die jaren, de één op deze, de ander op gene wijze, onder een zware druk zijn doorgegaan, niet het minst in de winter van 1944 en in de lente van 1945, toen tal van gezinnen zonder licht en zonder vuur en daarbij zonder voldoende voedsel hebben geleefd en niet weinigen door honger en uitputting zijn gestorven.

Heel ons volk heeft toen nog eens weer kunnen ervaren hoe slecht 't er bij vaart wanneer er geen afstammeling uit het doorluchte Huis van Oranje aan het roer van het bewind is gezeten. Het heeft dit ervaren in de stadhouderloze tijdperken, in de jaren van de Franse overheersing, die lang hebben geduurd en waaronder heel ons volk veel heeft moeten doorstaan en lijden, zodat er een algemene vreugde onder de Nederlanders heerste, ook onder degenen, die de Fransen bij hun komst met gejuich hadden begroet, toen een Oranje als vorst in ons land terugkeerde, en de teugels van het bewind in handen nam.

Het is dan ook een groot voorrecht, dat na het schrikbevidnd van Hitler, al heeft dit bij lange na niet zo lang geduurd als dat van het Franse, de Koninklijke Familie in ons land is teruggekeerd en er weder een Oranjetelg op onze troon gezeten is.

Aan het Oranjehuis is ons volk in de middellijke weg bezien, zeer veel verschuldigd. Om er maar een weinig van in herinnering terug t© roepen: Prins Willem van Oranje heeft in zijn bestuur zelfs zijn tafelzilver verkocht voor het verkrijgen van de vrijheid en het zelfstandig bestaan van ons volk, dat na een zware strijd van tachtig jaren, waarin Prins Maurits en Prins Frederik Hendrik zich er eveneens voor op de bres gesteld hebben, onder en door Gods genadig bestel verkregen werd. En toen ons land werd aangevallen door de viervoudige macht van Groot-Brittannië, Frankrijk, Munster en Keulen, was het het volk, dat om de toenmalige Prins van Oranje riep en hem in zijn voorvaderlijk aanzien herstelde. En ook deze Prins heeft, daarin hersteld, zeer veel verricht, dat deze aanval zegerijk werd afgeslagen, gelijk hij onder en door Gods leiding de protestantse reHgie buitengewoon gediend heeft, waar hij zelfs zijn leven daarvoor op het slagveld heeft ingezet.

En het is dan ook zeer wel te verstaan, dat, waar in 1918 in Europa tal van kronen op de straat rolden, de troon in om land voor Oranje behouden bleef, alsook dat men van versschiïïend© zijden te hoop liep en zich met aUe beslistheid en kracht er tegen verzette, dat de revolutionaire aanslag op de kroon in dat jaar zou gelukken, gelijk deze ook gelukkig op een volledig fiasko is uitgelopen.

Want ook al zijn er dingen, welke wij in het huidige Huis van Oranje gaarne gans anders zagen, nochtans achten wij het een groot voorrecht, dat het koningschap in ons land niet door een presidentschap is vervangen. Zou dit alsnog geschieden, dan vrezen wij, dat ons volk daar slecht bij zou varen, gelijk het er altijd slecht bij gevaren is wanneer Oranje en Nederland gescheiden waren. Het zou dan toch volstrekt niet onmogelijk zijn, dat er benevens een rooms-katholiek als minister-president, zoals dat in het verleden het geval was en ook thans zeer wel mogelijk het geval zal zijn, ook nog een rooms-katlioliek als president in ons land zou fungeren, wat tot gevolg zou hebben, dat het Protestantse karakter van cnze natie nog al meer teloor zou gaan. En ook al zou dit niet het geval zijn, dan is er, gelet op onze tijdgeest en ook op de heersende stemming onder ons volk, niet te verwachten, dat zulks een verbetering voor ons volk, maar wel terdege een verslechtering zou inhouden.

Voorwaar, er bestaat een goede reden voor, dat wij verheugd mogen zijn, dat er nog een telg van het doorluchte Huis van Oranje op de koninklijke troon gezeten is en dat het de revolutie in 1918 niet gelukt is het koningschap in een presidentschap te veranderen, dewijl van een president al evenmin te verwachten is, dat hij in de onderhouding van Gods geboden ons volk ten voorbeeld zou strekken.

Het is bovendien een oorzaak van vreugde, dat onze Koningin thans in de vrij algemene genegenheid van ons volk mag delen. Haar wijze van regeren en medeleven met ons volk in al zijn geledingen heeft daartoe stellig in grote mate bijgedragen.

De grote genegenheid, welke ons volk voor de Koningin gevoelt, blijkt ook wel uit het verjaarsgeschenk, dat de Konin­ gin D.V. op donderdag 30 april ten paleize Soestdijk aangeboden wordt. Daarover is uit betrouwbare bron medegedeeld, dat uit de nog dagelijks toenemende stroom van bijdragen — waarvan vele vergezeld gaan van een vriendelijke groet of gelukwens — wel vastgesteld kan worden, en dat nu reeds vijf dagen voordat de inzendingstermijn van giften voor esn verjaarsgeschenk voor Koningin Juliana gesloten wordt, dat het geschenk een waarhjk vorstelijk karakter zal dragen. Het juiste bedrag blijft echter een verrassing; om dat te kennen, zal er nog enkele dagen geduld geoefend moeten worden.

Deze stroom van giften verheugt cns ten zeerste, en niet minder geeft het reden tot blijdschap, dat het onze Vorstin beschoren zal zijn om op 30 april Haar verjaardag te midden van Haar gezin en met Haar moeder nog in het leven te vieren; een voorrecht wel in het bijzonder, waar ook thans Haar echtgenoot. Haar kinderen en Haar moeder de getuigen van Haar regering mogen zijn en dezen allen met Haar de verjaardag in vreugde kunnen vieren.

Wij hopen en wensen Haar van harte toe, dat Zij nog geruime tijd in dat voorrecht mag delen en als onze Vorstin ons volk mag regeren, en bovenal dat Zij de Heere, Die Haar en Haar Huis zo grote weldadigheid bewezen heeft, daarvoor erkennen en ootmoedig dank betuigen mag, en voorts in dankbare gehoorzaamheid naar Zijn geboden mag leven.

Dit zou Haar en Haar Huis en ons volk tot grote zegen strekken en Haarzelf de ware voldoening en vreugde des levens schenken.

Welk een groot voorrecht zou het zijn, indien Hare Majesteit in de voetstappen wandelde van de edele en godvruchtige Prinses, naar wie Haar koninklijke moeder Haar eertijds genoemd heeft!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen