Meditatie

Ja allen, die U verwachten, zullen nht beschaamd warden.

Psalm 25 S

III.

En al wordt dit op aarde slechts ten dele vervuld en slechts ten dele ervaren, eens zal Hij, Die nu reeds gekroond is, al de Zijnen volkomen doen leven onder Zijn gezegende heerschappij. Daarvan vidl Hij spreken tot moedgeving van Zijn Sion, dat op Zijn Naam mag hopen. De strijd zal niet altijd duren, de zonden zullen niet altijd kwellen. David mag zo spreken.

Het is altijd zijn ervaring geweest. Hij is van zijn jeugd af verdrukt geweest. In zijns vaders huis had hij al veel tegen en laiter is het er niet bet'er op geworden. Maar de nood heeft hem wel doen vrezen en bijna tot wankelen gebracht, doch bij heeft steeds weer zijn toevlucht bij de Heere mogen zoeken en vinden. Hij is met Zijn God nooit beschaamd uitgekomen. De Heere heeft hem gered van al zijn vijanden en hem steeds uitgeholpen. Hij heeft het telkens voor David opgenomen en hem gered van allen, die zijn dood zochten. Het was zijn voortdurende ervaring geweest, dat hij met de Heere niet beschaamd uitkwam.

Ohristus mag nog meer zo spreken. Hij kwam wel in de uiterste engten en riep zonder dat iHij antwoord kreeg. Hij moest wel uitroepen: „Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? " Maar toch is ook Hij niet beschaamd uitgekomen. De ondersteuningen tijdens Zijn leven op aarde, het scheuren van het voorhangsel en andere tekenen. Zijn opwekking uit de doden en Zijn verhoging aan de rechterhand Gods zeggen ons genoeg. Hem is gegeven alle macht in hemel en op aarde. In Hem ligt het vast, dat de Heere de Zijnen gedenkt tot in eeuwigheid. In Hem ziet Hij hen aan en dan kan Hij niet op hen toornen, noch schelden.

David heeft Gods Woord mee.

De Heere heeft gedachten des vredes gehad en Zich vrijwillig aan Zijn volk verbonden. Hij heeft daartoe Zijn eigen Zoon gegeven. En Deze gaf Zichzelf vrijwillig in alle nood en dood om hen te verlossen.

De Heere houdt hen vast. Zijn eigen werk is in hen en dat ziet Hij aan; dat kan Hij niet in de steek laten, want dan zou Hij Zichzelf verloochenen. En hun ontrouw doet Zijn getrouwheid niet teniet. Hij is het. Die onder alle omstandigheden, hoe donker de weg ook is, toch aan hen gedenkt. En het is door Hem, dat zij aan de Heere mogen vastnouden. Daarom ligt het voor hen veel vaster dan heuvelen en bergen vaststaan. David mag hier spreken in de Naam van Hem, met Wiens Geest hij gezalfd is. Hij is hier een getuige van Zijn Naam en van Zijn trouw. Hij mag hier goed van de Heere en van Zijn Gezalfde spreken, opdat de ganse kerk haar hoop op de Heere zou stellen. Zijn woord spreekt nog, want het is des Heeren Woord. „Zou Hij het zeggen en niet doen, spreken en niet bestendig m'aken? " Dit moet het hart raken van alle bekommerden en verslagenen.

Het is het rechte woord, dat David spreekt, juist geschikt voor de omstandigheden, waarin zij verkeren. Het richt zich op Gods almacht en Zijn trouw. Het is een beroep op hetgeen de Heere voorheen gedaan heeft. Het brengt in herinnering Wie de Heere vroeger voor hen geweest is. Het is een beroep op het hart van allen, die hem volgen. Het is het middel om Inm verwachting te doen herleven, om het weer van Da\'id te verwachten, om hem verder te volgen. Het doet de moeite en vrees een ogenblik wijken en doet amen zeggen op hetgeen David spreekt: „Ja allen, die de Heere verwachten, zuUsn niet beschaamd worden". Het geeft in de druk en moeite nog blijdschap en vertrouwen in het hart. En zo hebben we weer kracht om verder te gaan.

Zo is het Woord des Heeren nog tot moedgeving, tot sterkte en tot kracht van hen, die op de weg dreigen te bezwijken. De Heere houdt er Zijn werk door in stand. Geeft door de toepassing van Zijn Geest licht over Zijn werk in het hart, doet op Hem zien, Die de Zijnen voorgegaan is in het lijden en Die niet gerust heeft vóór Hij alles volbracht heeft, en Die thans nog werkzaam voor hen is. De Heere lost alle bezwaren op en maakt werkzaam om zich meer en geheel aan Hem over te geven. En dat doet getuigen:

Hij zal Zijn werk Voor mij volenden.

Davids volgelingen zijn niet beschaamd uitgekomen. Het is met Absalom en diens leger slecht afgelopen.

De Heere heeft David de overwinning gegeven en we zien hem later weer optrekken naar Jeruzalem om opnieuw als koning geëerd, te regeren over het volk, dat hem toebehoorde. Het is een dag van vreugde en blijdschap geweest voor allen, die hem die eer gunden en zo weer de zegen van zijn heerschappij mochten ervaren.

Alle vijanden van Christus en Zijn volk zijn beschaamd, want Hij heeft hen allen overwonnen en zo is Hij door de diepste vernedering en smaad ten hoogste verhoogd om te heersen over Zijn ganse kerk, die Hij gekocht heeft met Zijn dierbaar bloed. Hij heeft er al velen ingezameld, die Zijn troon mogen omringen, en Hij gaat nog voort om onderdanen voor Zijn Koninkrijk te winnen en na lijden en strijd op te nemen in heerlijkheid. En Fcraks zal Hij regeren over Zijn ganse Sion tot in eeuwigheid.

Behoren wij nog bij de massa, die Absaloim \'C'ligt, die satan, wereld, zonde en eigen vlees dient? Dan zal het slecht met ons aflopen, want Hij zal al Zijn vijanden verpletteren. Het is nu nog de tijd om de heerschappij van de Heere en van Christus te verkiezen. 'Hoe noodzakelijk is het toch om dit te leren inzien en Gods genade in te roepen, om nog bijtijds ontferming te vinden.

Hier kan de strijd wel eens zwaar zijn, voor het oog alles tegen wezen, maar dit woord zij u tot steun en kracht, dat de Heere getrouw is, dat Christus' werk volkomen is en dat gij zeker zult zalig worden, die Hem hebt leren verwachten tot zaligheid.

Meerkerk

Ds. G. Blom

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen