Buitenlands OVERZICHT

In Jeremia 6 : 19 staat ons beschreven betreffende Jeruzalem en. Israels volk, dat de Heere getuigt: Hoor toe, gij aarde! Zie, Ik zal een kwaad brengen over dit volk, de vrucht hunner gedachten; want zij merken niet op Mijn woorden, en Mijn wet verwerpen zij".

Dit getuigenis geldt niet alleen voor Jeruzalem en Israël, maar voor ieder mens en ieder volk. Het kwaad, waarvan bij de profeet Jeremia gesproken wordt, zal gewis en zeker over elk mens en over elk volk gebracht worden, wanneer zij niet merken op Gods woorden en Zijn wet verwerpen, levende naar eigen inzicht en gedachten. In ongeloof en ongehoorzaamheid daarhenen levende, erkent hij geen God en geen meester dan zichzelf en wil hij als God zijn.

Dit is door alle eeuwen heen bij de natuurlijke mens wel het geval geweest maar dit is het wel in het bijzonder in onze donkere dagen van ongeloof, bijgeloof, verharding des harten en van grove onkunde.

Onze tijdgeest had voorspeld, dat er door wetenschap, ontwrikkeling en beschaving een gouden tijdperk voor de mensheid zou aanbreken. De Franse minister Briand verklaarde bij de oprichting van de Volkenbond, dat door die bond vrede en ongekende welvaart op aarde zouden gebracht worden.

Doch het is gans anders verlopen dan voorspeld was. Door de wetenschap zijn wij het atoomtijdperk ingetreden.

Generaal Smuts sprak naar aanleiding daarvan: Deze volkerenbotsing heeft ons gewaarschuwd wat de nieuwe strijdvormen betekenen. En in een latere toespraak zeide hij: Er kan geen twijfel bestaan, dat de mensheid is gekomen aan de krisis van haar bestaan. Een derde wereldoorlog kan verder gaan dan dat de maatschappij kan dragen en zal wellicht de grenzen van ons bestaan als mens en wereld overschrijden.

Bij de opening van de konferentie der Verenigde Volkeren te Londen in 1946 verklaarde de toenmalige premier van Groot-Brittannië, Clement Attlee: De komst van de atoombom is de laatste van een serie waarschuwingen, aan de mensheid gericht. Tenzij de machten der vernieling overwonnen kunnen worden, zal een bijna algehele uitroeiing het lot zijn van de hoogst beschaafde gedeelten der mensheid.

De Japanse stad Hiroshima geeft ons een beeld van de vernielende kracht van een atoombom, iwaar bij de ontploffing er van in minder dan één sekonde tachtigduizend mensen zijn gedood.

In weerwil daarvan is bij de herdenking van Lenins geboortedag, negentig jaar geleden, door de officiële Chinese spreker esn zeer oorlogszuchtige redevoering gehouden. Terwijl in Moskou, waar van regeringswege een feestrede werd gehouden, waarin voornamelijk een vreedzaam bestaan tussen de kommunisten en de zogenaamde kapitalistische landen, en de daaruit voortvloeiende verbanning van de oorlog werd verheerlijkt — een redevoering, welke geheel past in de politiek van Chroestsjef — zeide de Chinese spreker, dat het kommunisme en het kapitalisme niet met elkaar te ver-Eoenen zijn, en dat het proletariaat ook niet-vreedzame middelen moet gebruiken om de macht te veroveren.

Hij ging daarbij zelfs zó ver, dat hij verklaarde, dat men het imperialisme met alle middelen, wettig en onwettig, bloedig of vreedzaam, ekonomisch en poli­ tiek, militair en ideologisch, moet vernietigen.

Dat de Chinezen inderdaad niet tegen het voeren van een oorlog opzien, blijkt ook uit een artikel in het Chinese volksdagblad, dat aan de premier Mao Tse Tosng wordt toegeschreven, waarin geschreven is, dat een derde wereldoorlog slechts kan leiden tot de definitieve verdwijning van het imperialisme en het kapitalisme. 'Deze wereldoorlog is waarschijnlijk door de aard van het imperialistische kapitalisme. Vandaar dat er geen werkelijke internationale ontspanning tussen de volkeren kan komen, zo lang het kapitalisme niet is uitgeroeid.

De Russische spreker verklaarde daarentegen, dat er in het westen nuchtere leiders zijn, die er zich van bewust zijn, dat elke oorlog, uitgevochten met de moderne middelen van massale vernietiging, waanzin zou zijn, en dat de tijd zal komen, dat de oorlog zó vernietigend zal zijn, dat hij geheel onmogelijk zal worden; zoals hij met een apokriefe uitspraak van Lenüi aantoonde.

Deze opvatting heeft de Bussische regering niet altijd gehad, gelijk uit de redevoering, welke Chroestsjef op het laatste partijkcngres hield, wel aan te tonen is. Men schijnt echter in Rusland thans in te zien, dat elk volk bij een derde wereldoorlog de vernietiging wacht, behalve misschien de Chinezen, die zich naar hun eigen zeggen wel 300 miljoen doden kunnen permitteren.

Overigens dient men hierbij wel terdege te bedenken, dat de Russische regering o zo gemakkelijk van taktiek zal kunnen veranderen wanneer zij daarin meer heil ziet, want zij is wel meer van taktiek veranderd. 'Het is bij haar maar al te zeer waar, dat de middelen het doel heiligen, en haar doel is tot een wereldrevolutie te komen, waarin het kommunisme tot een overwinning komt.

Ondanks de verschrikkelijkheid van de oorlog, vooral met moderne wapens, betoont president Nasser van de Verenigde Arabische Republiek zich nog altijd onverzoenlijk tegenover de staat Israël, zodat in het middenoosten de oorlog weer kan uitbreken. Hij verklaarde in een rede: Wij beschouwen de Israëlische eigendommen als eigendom van de Arabieren, die van hun land en be2dttingen werden beroofd; alsmede dat er nimmer tussen hem en de sekretaris-generaal van de Organisatie der Verenigde Naties een afspraak inzake schepen met Israëlische lading had bestaan; alsook dat hij nooit toe zou staan dat er schepen met Israëlische lading door de Nijl zouden varen.

Hij zeide ook tevens van mening te zijn, dat de Algerijnen met alle middelen moeten proberen hun onafhankelijkheid te verkrijgen, met inbegrip van de hulp van Chinese vrijwilligers, terwijl hij in een dergelijke hulp geen gevaar zag voor kommunistische infiltratie.

De Russische premier Chroestsjef heeft dezer dagen in Bakoe voor de opperste sovjet in Adserbeidsjan een rede gehouden, waarin de dreigementen van de Russische regering weder opnieuw tot uiting zijn gekomen. Hij heeft daar verklaard, dat de Russische regering een vi'edesverdrag met die van Oost-Duitsland zal sluiten, als de regeringen der westelijke mogendheden niet samen met zijn regering zoeken naar een aanvaardbare oplossing voor het probleem van een Duits vredesverdrag.

Na een dergelijk Russisch-Oostduits ver­ drag, zo herhaalde hij nogmaals zijn oude dreigementen, zal Oost-Duitsland soeverein zijn over het gehele grondgebied, de stad Berlijn inbegrepen. De bezettingsrechten der westelijke mogendheden in West-Berlijn zuUsn vervallen, evenals hun toegang tot Berlijn te land, te water en in de lucht, terwijl alleen een vredesverdrag tussen de westelijke mogendheden en Oost-Duitsland het mogeUjk zou kunnen maken dat de westelijke mogendheden hun bezettingsrechten zouden kunnen verlengen.

Chroestsjef achtte de algemene internationale toestand goed. Vooral het kommuniqué na afloop van de besprekingen tussen president Eisenhower en premier Macmillan gaf reden tot hoop op een verdrag inzake het stopzetten van kemproeven. Overigens waarschuwde hij de regeringen der westelijke mogendheden voor een gebrek aan bereidwilligheid tot het bereiken van overeenkomsten inzake belangrijke problemen, wat hij bij sommige westelijke staatslieden meende te hebben waargenomen.

Volgens de Russische premier had de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Herter, een zeer groot gebrek aan wezenlijk begrip voor de Duitse situatie aan de dag gelegd door opnieuw te spreken over volksstemmingen in Duitsland. Volgens hem was dat een zaak van de Duitsers zelf, die de grote vier niet aangaat.

Als eerste taak voor de topkonferentie noemde hij het doorbreken van de impasse in de ontwapeningsbesprekingen, terwijl hij als tweede taak noemde het sluiten van een vredesverdrag met de beide Duitse staten en een normalisering van de Berlijnse situatie.

Bij de besprekingen, welke de presidenten Eisenhower en De Gaulle hebben gehouden, is de rede van Chroestsjef ook ter sprake gekomen.

Volgens zowel Franse als Amerikaanse woordvoerders kan men thans wel aannemen, dat op de besprekingen, welke de presidenten hebben gevoerd, zij zijn overeengekomen, dat op de topkonferentie de ontwapeningskwestie de voorrang moet hebben. Dit duidt er op, dat president Eisenhower heeft ingestemd met de opvatting van De GauUe, dat aangaande Berlijn en het Duitse vraagstuk op de topkonferentie niet naar een definitieve oplossing gestreefd dient te worden. President De GauUe laat zich bij deze opvatting leiden door zijn mening dat Chroestsjef geen ernstige krisis inzake Berlijn wenst uit te lokken en niet van plan is zijn dreigementen uit te voeren.

Over de vraag of, gezien Chroestsjefs rede in Bakoe, De Gaulles mening juist is, hebben de woordvoerders zich niet uitgelaten. Nochtans hebben de presidenten bij hun laatste besprekingen wel kennis gehad van deze redevoering. Zeer wel mogelijk is het, dat mede daarom het na de besprekingen uitgegeven kommuniqué niet in bijzonderheden treedt en daarin over Berlijn en het Duitse vraagstuk geen woord te lezen staat.

Dit kommuniqué, dat na de besprekingen tussen de presidenten Eisenhower en De GauUe is gepubliceerd, geeft slechts in grote trekken aan de punten waarover zij zonder voorbehoud het eens zijn.

In Amerikaanse diplomatieke kringen is men overigens van oordeel dat Chroestsjefs rede moet worden beschouwd als een reaktie op de rede van de Amerikaanse onder-minister van buitenlandse zaken, Dillon, waarin deze betoogde dat indien de thans bestaande problemen niet kunnen opgelost worden op de topkonferentie, dit tot het ergste van al de ' vraagstukken, namelijk dat van oorlog of vrede, behoort.

Aangaande de inhoud van het kommuniqué valt nog op te merken, dat daarin verklaard wordt, dat de gevoerde gedachtenwisselingen tussen de presidenten hen voorts in staat hebben gesteld om juister de posities te definiëren, die op de topkonferentie zullen worden ingenomen aangaande kwesties, welke daarop ter sprake zullen komen. Hierbij is hei echter niet uit te maken of het kommnniqué de indruk vestigt, dat volledige overeenstemming is bereikt over de taktiek bij de onderhandelingen met de Russische regering, en evenmin of het kommuniqué een aanduiding bevat voor een kompromis, dat ten doel moet hebben de uiteenlopende meningen te overbruggen inzake de wijze, welke moet dienen om de internationale ontspanning te bevorderen.

Ook heeft De Gaulle, die allerwege io Amerika met grote sympatiebetuigingen in Amerika ontvangen is, een rede voor de beide huizen van het kongres gehouden, waarin hij een ernstige waarschuwing uitsprak, dat het laatste moment is aangebroken om tot overeenstemming te komen inzake de ontwapening. Hij bracht hierbij het verbod op kemwapew ter sprake, waarbij hij verklaarde, dat »• dien dit er niet komt, Frankrijk gedwongen zal zijn zich atomisch uit te rusten Hoevele volken zullen dan met Frankriji; dit op hun beurt ook trachten te dosn. En dit in een toestand van stijgende onzekerheid, waarin vrees zich van de volken meester maakt en waarin zware rampen ontketend kunnen worden door & • natici of lieden met grote ambitie.

Intussen heeft De GauUe in zijn rede voorts het recht opgeëist voor Frankrijl! om voort te kunnen gaan met de kernproeven. Men neemt nu vrijwel algemeen aan, dat de kwestie van een verbod op de kernproeven niet op de topkonferentie worden besproken, maar dat de rejjj^gshoofden gedurende de topkoofe-° [je zonder 'De Gaulle van gedachten ^gn wisselen over deze kwestie.

Zo staat dan wat op de topkonferentie teproken zal worden, weer geheel op losse schroeven, ook al mede omdat pre-(ident Eisenhower verklaard heeft, dat Hi zijn standpunt handhaaft om zich niet jjar een topkonferentie te begeven, welu cnder dreigementen is tot stand gekomen.

Wat voor beraad kan ons nog te wachten jtsan als het woord in de profetie van teemia aan ons vervuld zal worden: Hoor toe, gij aarde! Zie, Ik TJA een ^d brengen over dit volk, de vrucht jjyjmer gedachten; want zij merken niet op Mijn woorden, en Mijn wet verwerpt zij”.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen