Brief uit Zeeland

CDXXII

De vorige brieven waren aan mjser bijzondere onderwerpen besteed, welke niet allesn Zeeland raakten. Maar al blijkt ook dat die brieven wel gelezen worden, het is meer de taak van de Zeeuwse Briefschrijver Zeeuwse onderwerpen te behandelen. Om die reden wil ik mij thans meer bepalen tot Zeeland.

Het seizoen, zoals dat genoemd wordt bij hen, die hotels en pensions houden of ook wel kamers verhuren, is in volle gang. Het lijkt wel of dat elk jaar eerder begint. Mogelijk dat de zogenaamde vakantiespreiding daarop van invloed is, doch hoe het ook zij, er zijn reeds vroeg in het jaar personen, die op andere plaat­ sen willen verblijven dan waar zij hun vaste woonplaats hebben. De schijn wordf daardoor wel verwekt, dat er niet veel gewerkt wordt, maar het is vermoedelijk wel meer schijn dan zijn. De arbeid die tegenwoordig gevraagd wordt, ook al komen dan de spieren niet zo gespannen als wel vroeger het geval was, eist ook wel veel inspanning en vraagt ook wel meer rust dan voorheen.

Het kan ook als weelde worden aangemerkt dat een tijd lang geen werk wordt gedaan, maar het is wel een vraag of die beoordeling juist is. Er kan veel zijn in het streven naar ontspanning vcat niet juist is, maar daarmede is elke verpozing van de dagelijkse arbeid nog niet af te keuren. Er wordt wel eens gesteld: Zes dagen zult gij arbeiden en de zevende dag rusten, de nadruk leggende op de zes dagen dat gearbeid moet worden, doch dan valt de nadruk toch wel op de verkeerde plaats. Niet dat een mens niet geroepen is te arbeiden, doch de nadruk in het aangehaalde valt toch zeker op de rust op de zevende dag.

Die rust op de zevende dag is wel een teer punt op plaatsMi waar zovieel rustzoek«nden verblijven. Indien de personen komen om te rusten; indien ook zij die zevsnde dag daarvoor bestemd weten; indien ook zij willen opgaan naar Gods huis, dan zullen zij ook wel rekening willen houden met de rust, welke nodig is voor hen die hen verzorgen of wel huisvesten. Het is ecliter wel ie vressen, dat zij die daarover anders denken, ook andere eisen zullen stellen aan hen, die met hun verzorging belast zijn.

Roomsen en ook vele protestanten hebben andere meningen over de viering van Gods dag dan onze vaad'ren, en dat op grond van Gods Woord, ons Ieren. En als veel personen met andere meningen en andere uitleving in gemeenten verblijven, dan zullen die invloed gaan oefenen op de meningen.

Om nu maar niet te gaan stellen dat de begeerte naar geld, naar inkomsten een grote invloed heeft, er moet toch wel med.ï worden gerekend wat wij geworden zijn in de diepe val in ons verbondshoofd Adam. Ziende daarop, is het niet te verwachten dat de andersdenkenden zullen worden beïnvloed door de andere opvattingen, maar moet juist het omgekeerde worden gevreesd. De voorbeelden zijn voor het grijpen. Voorbeelden van mensen, die het anders weten, maar toegeven.

Voorbeelden uit het natuurlijke, want het is nog nooit gebeurd, dat als een rotte appel bij een goede werd gelegd, de rotte appel goed werd, maar wel omgekeerd. Ër is dus waakzaamheid nodig. \Vaakzaamheid door hen, die gasten opnemen, maar ook •waakzaamheid door de overheid. En nu moet helaas worden vastgesteld, dat die waakzaamheid wel komt te ontbreken.

Er moeten gasten worden gelokt. Immers, de bedrijven moeten winst maken. Niettegenstaande gekomen wordt voor rust, moet er vertier zijn, waardoor het weer onrustig wordt. Er moeten zogenaamde evenementen zijn. Er moet pret gemaakt worden, er moet gejoel zijn. 'Daarbij wordt wel niet gedacht aan de verantwoordelijkheid van de mens; aan de plicht om verantwoording te moeten doen; aan de noodzaak om met God verzoend te worden. Drukte dat, dan zou er iets anders worden gezocht. Dan kan wel een rustige plaats worden gezocht, maar niet het zogenaamde vertier.

En nu moet wel worden gesteld, dat de overheid dat weik, dat Gods werk is, niet bewerken kan, maar wel kan de overheid toch veel weren wat die werkingen als het ware tegenstaat.

Uitdrukkelijk schrijf ik: als het ware; want Gods werk is niet tegen te houden. Als God werkt, wie zal het dan keren? Doch dat alles neemt de plicht en de verantwoordelijkheid niet weg. Dat ontslaat de overheid niet van haar taak om, als Gods dienares, Gods wet te handhaven.

Helaas is ten opzichte van de zondag veel voor de lagere wetgever onmogelijk gemaakt. De hogere zal daarvoor de verantwoordelijkheid dragen, alsook de rechterlijke macht, welke streeft naar een toepassing om toch maar geen banden te hebben.

Als de rechter oordeelt, dat wanneer er in een café een radio en een televisie is, die inrichting als een ontspanningsgelegenheid moet worden aangemerkt, dan is het wel ver gekomen.

Daarom, gemeentebesturen, waakt!

Uw Zeeuwse Briefschrijvet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen