Buitenlands OVERZICHT

Wij lezen in Jesaja, dat onder meer de Naam des Heeren Raad is. Doch hoe bitter weinig wordt Hem om raad ge-•vraagd! Men begeeft zich om raad menigwerf nu eens tot deze en dan weder tot gene, maar gaat Hem voorbij. Die alleen waarlij'k raad kan geven en van Wie nooit iemand een slechte raad bekomen heeft. Want voorwaar, niet alle raad is goed. Er zijn vele raadgevingen, welke men niet moest zoeken, maar moest ontlopen. Indien men met zichzelf te rade gaat en naar de stem van wraakneming luistert, is dit stellig een heel verkeerde raad, als men hem opvolgt. En hoe menigwerf wordt dit wel gedaan! De overlegging des 'harten is alsdan: door die persoon is mij een poets gdbakken, maar dat zal hij weten; ik zal hem te gelegener tijd ook een poets bakken; de wraak zal mij zoet zijn! Ach, ach, wat kan er al in het hart van een mens omgaan. Waar 'hij niet op 'belust behoorde te zijn, is hij zo vaak belust op. Het is in deze wel allerdroevigst met hem gesteld, reeds daarom alleen omdat hij gedurig met zichzelf te rade gaat en zich niet wendt tot Hem, Wiens Naam Raad is. Dit brengt allerlei ellende over een mens. Want niet zonder reden draagt de Heere de Naam van Raad. De moeilijkheden, waarin iemand verkeert, kunnen zo groot 2djn, dat zij hem zelfs de slaap ontnemen en dat zij hem dag en nadit ver- ontrusten. Hoe goed is hij er alsdan aan toe wanneer hij zioh tot de Heere mag wenden met al zijn zorgen en moeiten, en 'bij Hem de redding mag zoeken.

Doch hoe ver is het daar ibij de mens van nature vandaan! De Heere wordt bij voortduring miskend, wat over de mens niet dan onheil brengt. Deze mïskenning js de oorzaak van alle jammer en ellende, welke er 2» veel in deze werel-d aanwezig is. Want in weerwil van alle hooggestemde profetieën, dat verlichting en 'beschaving in staat zijn om een gelukkige toekomst te brengen, kunnen wij waaraemen dat de wereld vol van allerlei ellende is, tot die van moord en doodslag toe.

Zo is de minister-president van Jordanië met nog ©en aantal personen door een bomexi^Iosie om het leven gekomen. De moordenaars zijn naar Syrië gevlucht en moeten daar thans verkeren. Al staat het niet vast en ontüjreken daar afdoende bewijzen voor, nochtans neemt men vrij algem.^en aan, dat de Egyptische premier zijn Tiand geihad 'heeft in deze laaghartige en afschuwelijke moordpartij.

De laatste twee maand«n toch heeft Nasser door zijn propaganda-apparaat, de radio, op de meest felle wijze Jordanië aangevallen en de aldaar gevoerde politiek bestreden. De voldoening, welke de Egyptische staatsradio over de moord heeft uitge.ïproken, waarin gezegd werd dat de Jordaanse minister-president het lot heeft ondergaan van alle imperialistische agenten, s-preekt in deze wel boekdelen. President iNasser b"ïschouwde Jordanië als één der belangrijkste hinderpalen op zijn weg naar een verenigd Arabic onder zijn leiding. Konig Hoessein van Jordanië heeft nimmer een konsessie willen doen, welke het zelfstandig bestaan van zijn koninïcrijk in gevaar kon brengen, wat een doom in het oog van Nasser was.

De moordpartij heeft de toestand in het nabije oosten, welke al zo gespannen was, stellig nog verscherpt. In venband met de mogelijke internationale gevolgen, die de aanslag kan hebben, heeft sekretaris-generaal Hammarskjoeld zijn speciale afgezant voor Jordanië, die op het ogenblik voor een tijdelijke missie in Togo was, de opdracht gegeven naar Jordanië terug te keren, om aldaar als waarnemer op te treden.

Met dat al blijft het nabije oosten een kruitvat, dat als het ontploft, niet alleen daar, maar ook over de gehele wereld grote rampen kan brengen.

Wat Kongo aangaat, ook daar blijft 'het gespannen. Premier Loemoemba heeft op de Pan-Afiikaanse konferentie niet het sukses behaald, dat hij er blijkbaar van verwachtte. Er is daarop een aantal resoluties aangenomen, welke de Kongolese r.egering weinig hoop bieden op rechtstreekse militaire hulp van de Afrikaanse staten om de afscheidingsbeweging in Katanga de kop in te drukken. •De konferentie, welke reeds ettelijke dagen geduurd heeft en op initiatief van Laemoemba plaats vond om te spreken over konkrete maatregelen om. de Kongo te herenigen, heeft enkele resoluties aangenomen, waarin gesproken wordt over ekonomische, politieke en militaire hulp aan de Kongo, zonder dat er sprake is van militaire hulp aan de Kongo buiten het kader Van de Organisatie der Verenigde Naties om.

Weliswaar hebben de afgevaardigden van de dertien Afrikaanse staten een Afrikaanse topkonferentie bepleit, om de toestand in de Kongo te bespreken, doch zondsr een plaats en datum te noemen. De algemene indruk is, dat de Afrikaanse landen de Kongo wel willen steimen, maar uitsluitend via de Organisatie dsr Verenigde Naties. Dit kwam het krachtigst uit in een resolutie van Kamoeran, waarin een volksstemming in Katanga onder toezicht van de Organisatie der N'erenigde Naties werd voorgesteld. Loemoemba moet vóór de aanvang van de konferentie d»; Afrikaanse staten voorgesteld heibben troepen beschikbaar te stellen om Katanga binnen te rukken. De Kongolese premier moet zich naar het oordeel van waarnemers thans geplaatst bevinden voor de keus, óf zondsr buitenlandse steun militaire operaties tegen Katanga te beginnen, óf het advies van onder meer de Tunesiërs te volgen, om met behulp van de Organisatie der Verenigde Naties te streven naar .een vreedzame oplossing.

Hieruit blijkt wel dat het Loemoemba niet voor de wind gaat. Ook ten aanzien van zijn militair.e operaties kan hetzelfde gezegd worden. Loemoemba's troepen, die eerst Bakwanga, de hoofdstad van de afgescheiden Mijnstaat, zonder slag of stoot heibben veroverd, beginnen het moeilijk te krijgen ; n het veroverde gebied. Zij hebben te kampen met transportmoeilijkhedan en worden bovendien voortdurend ibestookt door met giftige pijlen en s-peren bewapende Baloeba's. \'an een aanval op Katanga is dan ook tot dusver geen sprake, al zetten de Katange2ien hun voorbereidingen voor het bieden van tegenweer onverminderd voort. Ook nu de laatste Belgische troepen uit Katanga zijn vertrokken.

Zelfs moet Bakwanga, de hoofdstad van de afgescheiden Mijnstaat, op Loemoemba's troepen heroverd zijn, hetgeen door de oremier van de Mijnstaat op een perskonferentie is bekend gemaakt. Ook op andere plaatsen in de Mijnstaat zijn de militairen van het Kongolese leger verdreven, maar op sommige plaatsen wordt nog verbeten gevochten.

Het is echter moeilijk met enige zekerheid vast te stellen hoe de situatie in de Mijnstaat werkelijk is. Daarnaar op het hoofdkwartier van het Katangese leger gevraagd, verklaarde de opperbevelhebber van het Katangese leger, dat het bericht van de herovering van de hoofdstad van de Mijnstaat hem voorbarig voorkwam. Voorts zei hij: dat er iets in de Mijnstaat aan de gang is, is wel duidelijk, Ook zeide hij: dat de Baloeba's het onaangenaam maken aan de Kongolese troepen, is eveneens wel duidelijk. Hij voegde hier aan toe, dat meer dan 300 in Katanga wonende Baloeba's ter ver.sterking van het verzet tegen Loemoemba's troepen op punt van vertrek naar de Mijnstaat stonden.

Bij alle onzekerheid staat dit wel vast, dat er in de Mijnstaat hevig gevochten wordt, waarbij de troepen van de Organisatie van de Verenigde Naties de houding van toeschouwers aannemen, wat noch naar de zin van Loemoemba, noch naar die van de Katangers is, die beiden wel zouden willen dat hun troepen militaire steun verleend werd, waarop Loemoemba ook bij voortduring heeft aangedrongen.

Tot de rol van louter toeschouwer bepaalt de Russische regering zich echter niet. Dit komt wel duidelijk aan het licht in het telegram, dat Chroestsjef aan Loemoemlba gezonden heeft. „Namens de regering van de Sovjet-Unie — zo luidt het telegram — zend ik onze hartelijke groeten". En het vervolgt: „In Afrika vinden indrukwekkende gebeurtenissen plaats, die getuigen van de nadering van een volledige ineenstorting van het schandelijke koloniale stelsel. Het kolonialisme wenst echter zijn posities niet zonder strijd prijs te geven. De kolonialisten pogen zich tot elke prijs op het Afrikaanse kontinent te handhaven. Gesteund door het militaire blok van het 'Noord-Atlantische pakt zijn de agressors op de dag, volgende op het uitroepen van de onafhankelijke republiek Kongo, tot een openlijk gewapende interventie tegen deze republiek overgegaan. De kolonialisten hebben verder verwoede pwgingen gedaan om de Kongo te verdelen en de belangrijkste ekonomische ge-bieden van het land los te scheuren. Zij gaan hardnekkig door de besluiten van de Veiligheidsraad te saboteren, waanbij terugtrekking van de agressieve troepen van Kongolees gebied werd geëist. Ondanks krachtige protesten van de Kongolese regering worden onder de vlag van de Organisatie der Verenigde Naties strijdkrachten van verschillende landen, aangesloten bij 'het Noord-Atlantische pakt, naar de Kongo gestuurd. De imperialistische agressie tegen de republiek Kongo is ia wezen een agressie tegen alle Afrikaanse staten. De bijeanroeping van een konferentie van onafhankelijke Afrikaanse staten op dit ogenblik, bij een feitelijke koUektieve imperialistische agressie, getuigt van een nieuwe faze van solidariteit en eenheid van aktie van alle onafhankelijke Afrikaanse volken. De Sovjetregering staat volkomen achter de rechtvaardige eisen. De Sovjetregering is er van overtuigd dat de Afrikaanse staten en 'hun talrijke vrienden over voldoende krachten en mogelijkheden beschikken om aan de intriges der kolonialisten krachtig weerstand te bieden. De sympatie en de ondersteuning van de Sovjetburgers is aan de zijde van de Afrikaanse volken".

De Russische propaganda, welke zich waarlijk niet 'bepaalt tot alken toeschouwer te zijn, getuige het schrijven van Chroestsjef, doet de invloed van de Sovjet-Unie in de Kongo snel rijzen. President Eisenhower is door zijn adviseurs gewaarschuwd, dat Rusland zo snel mogelijk technici, voorraden, transportmiddelen en zelfs wapens en munitie naar Kongo zendt, en poogt een zo groot mogelijke invloed in de voormalige Belgische kolonie te krijgen. AmerikaanS4e autoriteiten zien de toekomst somber in en hopen dat de Organisatie der Verenigde Naties zal kunnen voorkomen dat premier Chroestsjef de koude oorlog ook naar Afrika zal kunnen overbrengen. De genoemde Organisatie moet volgens hen krachtiger en sneller optreden als zij wil voorkomen dat Loemoem'ba geheel afhankelijk van Rusland wordt. Het Amerikaanse ministerie van buitenlandse 2aken raamt dat er op het ogenblik reeds 200 kommunistische technici uit de Sovjet-Unie en haar vazalstaten in de Kongo zijn. Het verwacht dat dit aantal snel zal toenemen indien Rusland meer macht over Loemoemiba 'bekomt. Er zijn aanwijzingen dat door de kommunisten opgeleide Afrikanen eveneens op weg naar Kongo zijn.

Dit alles krijgt nog te meer betekenis nu Chroestsjef heeft bekend gemaakt dat hij voornemens is om 20 september a.s. voor de opening van de Algemene Vergadering van de Organisatie der Verenigde Naties naar Amerika te gaan. Hij is voornemens zich hierbij te laten vergezellen door vooraanstaande 'Russen, onder anderen zullen de ambassadeurs van Engeland en Frankrijk zich ook naar Amerika begeven. Er valt te rekenen op een redevoering van Chroestsjef, welke crverloopt van propaganda. Uiteraard heeft Chroestsjef via het spreekgestoelte de 'beschilcking over de grootste publiciteit welke hij maar kan wensen. 'Het lijkt niet uitgesloten dat hij zijn argumenten kracht bij zal zetten door te verklaren dat Rusland .sen nieuw wapen in zijn arsenaal heeft, dat de wereld met één slag kan vernietigen, en dat hij als een apostel des vredes zal oprteden door opnieuw met een voorstel tot algehele ontwapening aan te komen dragen.

Ook zal hij allicht met het oog op de diepgaands meningsverschillen met de Chinese kommunistische wereld, welke weigert een vreedzaam bestaan met de westelijke mogendheden te aanvaarden, het woord voeren. Wanneer het Chroestsjef gelukt tegenover het kommunistische China het juiste van zijn standpunt in Amer.ka aan te tonen, dan zal hij aanzienlijk sterker staan als de onenigheid onder de kommunisten later in dit jaar op een kommunistische topkonferentie wordt uitgevochten. Het behoeft dan ook niet de minste verwondering te wekken dat hij naar Amerika gaat. Daarvoor bestaan bij hem tal van redenen.

President Eisenhower, die zich bereid verklaard heeft ook de Algemene Vergadering bij te wonen en daarop het woord te voeren, zal nu allicht ook zijn vwjrnemen nakomen. Zo staat er 'bij leven en welzijn ons een debat te wachten, waarbij het nog wel eens zeer - warm er naar toe kan gaan en dat meer geschikt is om de verwijdering nog te vergroten.

Tenslotte zij nog medegedeeld, dat de minister-president Prof. de Quay en onze m.'nister van 'buitenlandse zaken Mr, Luns bij president De Gaulle op bezoek zijn g.sweest. Er zal vrijwel zeker gesproken zijn over het Noord-Atlantische pakt «1 over de wenselijkheid dat dit versterkt zal worden. Al zeer weinig is er over dit onderhoud uitgelekt, zodat het raadzaam is er verder over te zwijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen