BUITENLANDS OVERZICHT

De rijkdom van Gods genade wordt wat versmaad!!

Men beschouwt haar maar al te vaak als een vanzelfsprekende zaak, waarop zelfs de mens enig recht heeft. Men is er veelal afkerig van om haar te erkennen als een groot en heerlijk goed, dat de Heere ellendigen schenkt uit loutere ontferming.

Het is wel inderdaad zo gesteld, dat Gods genade alleen door genade gewaardeerd en begeerd wordt. De mens, die nimmer rechte kennis van zijn verdorven aard bekomen heeft, zult ge ook nooit in waarheid bij de Heere aantreffen met smeking en geween om genade. Hij beschouwt haar als een zaak van weinig betekenis. Gans anders wordt het bij hem, als de Heere overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel. Dan wordt het bij hem een oorzaak waarom hij de Heere heilig lastig valt. Zolang deze zaak hem in der waarheid niet weegt, kan hij in dodelijke gerustheid er op los leven, zonder dat het hem ooit een slapeloze nacht zal kosten. Het is inderdaad allerbedroevends zoals het er bij menigeen naar toegaat, omdat de genade Gods toch het hoogste en heerlijkste goed is wat in dit leven te verkrijgen valt.

Zou er naar Gods genade zulk een oprechte begeerte zijn als er naar aardse voorspoed, eer en aanzien bestaat, wat zou het dan een gans andere maatschappij zijn. Wat zou er dan ook aan het getwist en het gekrakeel een einde zijn. Hoe ook zouden de haat en de nijd, welke thans zo veelvuldig onder de mensen zijn, tot het verleden behoren, welke zoveel ellende met zich meebrengt. Week aan week getuigt er van, dat deze onder de mensheid hoogtij vieren. Daarin valt nog steeds geen verbetering te bespeuren. Men behoeft maar acht te geven op wat er in Kongo plaats heeft. Daarin vallen nog steeds moordpartijen voor, de ene week wat meer, de andere week wat minder. Het is daarin dan ook steeds nog verre van rustig.

Inmiddels is de president van de Kongo, Kasavoeboe, uit New York teruggekeerd. Bij zijn thuiskomst werd hij als een held gehuldigd door een massa Kongolezen, die hem langdurig en opgewonden hebben toegejuicht.

Deze uitgelaten vrolijkheid zou wel wat bekoeld zijn geworden, als men er toen kennis van gehad had, dat Loemoemba er in geslaagd was uit zijn paleis aan zijn bewakers te ontsnappen. Deze was met een auto in peilsnelle vaart vertrokken. Met behulp van de vriendenhand was de vogel weggevlogen.

Hij had beloofd spoedig te zullen terugkeren, waarop hij echter niet te rekenen had. Hij had voorgegeven, dat hij slechts ging om bij de begrafenis van zijn kind aanwezig te kunnen zijn. Eenmaal afwezig, bleef hij echter afwezig, zodat zijn bewakers zijn terugkeer vruchteloos bleven afwachten, en het nazien slechts overbleef.

Volgens de laatste berichten is de verdwenen ex-premier Loemoemba terecht, hij bevindt zich onder de hoede van Chanese troepen van de organisatie van de Verenigde Naties in de provincie Kassai. Dit nieuws heeft een woordvoerder van kolonel Moeboetoe's leger dezer dagen bekend gemaakt. Hij zei zijn inlichtingen van de Kongolese legerkommandant gekregen te hebben. Loemoemba is reeds 1 december door Kongolese patrouilles in een plaats, 400 km ten oosten van Leopoldstad, aangehouden. In deze plaats waren echter ook Ghanese militairen van de organisatie van de Verenigde Naties aanwezig, die daar in groter getalen bijeen waren dan de Kongolezen. Zij namen Loemoemba in bescherming en verhinderden zodoende zijn arrestatie. Reeds eerder hadden de Kongolezen enkele volgelingen van Loemoemba, die tegelijk met hem verdwenen waren, gearresteerd.

Daarbij waren 5 familieleden, alsmede de ex-minister van defensie en de president van de senaat. Tevens heeft Kasavoeboe in een brief aan president Nasser de onmiddellijke terugroeping geëist van het gehele ambassadepersoneel der Verenigde Arabische Rebubüek. In de afgelopen maanden heeft Kasavaboe al drie andere ambassades laten sluiten: die van Rusland, Tsjechoslowar kije en Ghana. Enkele uren nadat president Kasavoeboe van Kongo de onmiddellijke terugroeping van het Egyptische ambassadepersoneel uit Leopeldstad had geëist, heeft de regering-Nassar alle Belgische bezittingen in de Verenigde Arabische Republiek in beslag genomen. Algemeen beschouwd men deze maatregel als een represaille op de Kongolese aktie.

De feiten tonen aan, dat het in de Kongo nog steeds hard tegen hard gaat.

Wat de uiteindelijke afloop daarvan zal zijn, valt nog met geen mogelijkheid te voorspellen. Ook is het in de algemene vergadering van de organisatie der Verenigde Naties hard tegen hard gegaan, toen de Rusische afgevaardigde indiende, dat aan alle koloniale gebieden onverwijld onafhankelijkheid moest worden verleend. Hij beweerde dat honderdmiljoen mensen in Afrika en in andere landen nog onder een koloniaal juk zuchten. De rede van de Russische afgevaardigde was er één van dik hout zaagt men planken, waarbij woorden van uitplundering, rassendiskriminatie, slechte medische verzorging en slecht onderwijs en eindeloze represailles aan de orde van de dag waren. De Engelse afgevaardigde noemde de Russen de grootste onderdrukkers van onze tijd. Volgens zijn opvatting bracht Rusland de kwestie van de koloniale landen voor de Algemene Vergadering om de koude oorlog ook in Afrika te brengen.

Het enige doel van de Russen scheen haat in plaats van vriendschap te wekken, gewelddadigheid in plaats van vrede, een chaos in plaats van orde. De aardigheid was er voor de Russische afgevaardigde geheel af, toen een voorstel werd ingediend, dat in plaats van onverwijlde volledige onafhankelijkheid, zoals Zorin die had voorgesteld, een spoedige onafhankelijkheid inhield, werd aangenomen.

Hierbij kreeg de Rus weer de kous op zijn hoofd, zoals dat al eerder had plaats gevonden. Dit wijst wel uit, dat zelfs de Aziatische en Afrikaanse landen de Russen niet meer onvoorwaardelijk volgen, als zij voorgeven dat zij het pleidooi voor hen voeren. Tevens gaat het de Russen allerminst naar wens op de topkonferentie, die in Moskou sinds de herdenking van de oktoberrevolutie onder volstrekte geheimhouding wordt gehouden. Plenaire zittingen, die bij herhaling tïimelijk rumoerig moeten zijn geweest, zijn er niet meer en een of meer kommissies zijn thans bezig met het opstellen van de slotresolutie. De inhoud van deze verklaringen kan men nog slechts gissen.

Inmiddels is er een slotkommuniqué over de Russisch-Chinese topkonferentie, welke drie weken heeft geduurd waarin de schijn gewekt werd alsof het daarop koek en ei is geweest. Overal waar de Russen hun invloed kunnen laten gelden, proberen zij onrust en opstand te verwekken. Dit is ook in Venezulea het geval geweest, waar kommunistische relletjes zijn geweest, waarbij doden te betreuren zijn.

De president heeft zich genoodzaakt gezien om de hulp van het leger in te roepen, waardoor aan de opstandige beweging een eind is gekomen.

Betreffende Nieuw-Guinea is er in ons land onrust verwekt in vele kringen. Dit heeft het ministerie van buitenlandse zaken aanleiding gegeven om aan de Engelse ambassadeur te Djakarta, die op het ogenblik de Nederlandse belangen in Indonesië behartigt, te verzoeken de volledige tekst op te vragen van een verklaring, welke de Indische minister van buitenlandse zaken, Subrandrio, heeft afgelegd over de mogelijkheid, van een gewapend konflikt om westelijk Nieuw-Guinea. Uit de berichten over deze verklaring, welke hier zijn ontvangen, valt op te maken, dat minister Subandrio heeft gezegd, dat er zich omstandigheden kunnen voordoen, waaronder Indonesië niet zou kunnen vermijden, dat er een gewapend konflikt rondom westelijk Nieuw-Guinea ontstaat.

Een van de mogelijkheden in dit opzicht zou zijn, dat Indonesische en Nederlandse militairen elkander zouden ontmoeten op een van de kleine eilanden voor de kust van Nederlands Nieuw-Guinea, zo kan uit een ander bericht worden begrepen.

Ook heeft een bericht uit Djakarta gecirkuleerd, dat er op neerkwam, dat de „verslechterde" toestand op Nederlands Nieuw-Guinea aanleiding tot moeilijkheden zou kunnen zijn.

Berichten over deze zogenaamd verslechterde toestand zijn tot nu toe alleen uit Djakarta afkomstig. In Den Haag zijn ze van bevoegde zijde nadrukkelijk ontkend. De verklaring van minister Soebandrio over een mogelijk gewapend konflikt, schijnt ook over radio Djakarta te zijn uitgezonden. Zij heeft de aandacht getrokken, omdat zowel president Soekarno als minister Soebandrio vroeger heeft verzekerd, met name tegenover de Australische regering, dat Indonesië bij het streven naar verwezenlijking van zijn eis op overdracht van westelijk Nieuw-Guinea, uitsluitend vreedzame middelen zal gebruiken. ­

Deze verklaring is in andere bewoordingen door andere Indonesische autoriteiten later herhaald.

De laatste tijd echter is in berichten uit Djakarta herhaaldelijk gezinspeeld op een mogelijk gewapend konflikt.

Een woordvoerder van het Indonesische nationale front voor de bevrijding van Nieuw-Guinea heeft verklaard, dat de toestand een kritiek stadiiim heeft bereikt, en met de dag verontrustender wordt. Deze woordvoerder zei: dit wordt veroorzaakt door de massa-arrestaties, mishandelingen en het vermoorden van de inheemsen door de Nederlandse autoriteiten ter plaatse. Vast staat, dat er in de laatste tijd infiltraties door de Indonesiërs op Nieuw-Guinea hebben plaats gevonden, die na ingesteld onderzoek verlclaarden na hun arres­ tatie, dat er nog meer infiltraties te wachten stonden.

P.S. De voortvluchtige afgezette Kongolese premier (Loemoemtaa) is door de troepen van de opperbevelhebber Moboetoe gearresteerd. Eerder op de dag was Loemoemba al door de Kongolese soldaten gevangen genomen. Maar Ghanese troepen, die numeriek veel sterker waren dan de Kongelose, wisten de expremier weer te bevrijden. Hij werd onder bescherming van Ghanese militairen van de strijdmacht der Verenigde Naties naar Loeloeaburg gebracht, waar hij dezelfde avond weer werd gearresteerd. In Leopoldstad verklaarde een tevreden Moboetoe, dat Loemoemba naar de hoofdstad zou worden terug gebracht. Maar volgens verwarde en moeilijk te kontroleren berichten uit het Kongolesische binnenland hebben Moboetoe's aanhangers in Loeloeaburg met spoed om versterkingen verzocht, omdat zij bedreigd zouden worden door troepen die trouw aan Loemoemba zijn gebleven, zodat na de berichten in deze aangelegenheid dient te worden afgewacht, alvorens men enige zekerheid over de toestand in Kongo zal hebben verkregen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen