Meditatie

Doch Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave. 2 Korinthe 9 : 15

KERSTFEEST

Bovenstaande woorden van Paulus, gericht tot de Korinthiërs om hen op te wekken tot milddadigheid jegens de noodlijdende gemeenten in Judea, willen we tot de onze maken met het oog op de aanstaande Kerstdagen.­

Immers, Christus is de grote gift des Vaders, het afschijnsel van des Vaders heerlijkheid en het uitgedrukte beeld van des Vaders zelfstandigheid, een onuitsprekelijke gave!

Indien wij slechts even stilstaan bij het onbegrijpelijk wonder, dat God Zijn Zoon wilde geven en met welk doel Hij Hem wilde geven, dan zijn er geen woorden v? " mensen bij machte dat heilgehelm uit te spreken. Het was immers de onpeilbare liefde Gods, die naar Goddelijke wijsheid een weg uitdacht, waardoor met behoud, ja zelfs tot verheerlijking van Zijn recht, de uitverkorenen uit hun peilloos diepe val konden worden opgehaald en weer met God verzoend worden. En dat kon alleen in tiie weg, dat de eeuwige Zoon des Vaders in de volheid des tijds de menselijke natuur aannam tot de Goddelijke Persoon. De mens had gezondigd en de mens had zich in Adams val gebracht onder de vloek der wet en kon door niemand minder dan door zulk een Middelaar worden verlost. Die in één Persoon waarachtig God en waarachtig, rechtvaardig mens was. De Goddelijke Persoon gaf aan het te brengen offer een Goddelijke waardij en moest de menselijke natuur ondersteunen in het doordragen van Gods oneindige toom. Ook om de verworven zaligheid toe te passen, was Goddelijk vermogen nodig.

En die aanneming van de menselijke natuur hoopt nu de gemeente des Heeren eerstdaags te herdenken, als een heilsfeit van de eerste orde. God geopenbaard in het vlees! Gewis een diepe verborgenheid voor allen, die nimmer een Borg nodig hadden, blind zijnde voor de totale verlorenheid der ziel buiten die Middelaar.

Voor velen zijn de Kerstdagen zondedagen, die naar de lusten van het zo geheel verdorven vlees worden doorgebracht. Helaas, ook vele belijders der waarheid gaan onbewogen aan de gift des Vaders voorbij, zonder te beseffen welk een onpeilbare liefde Gods voor de uitverkorenen is geopenbaard in het vleesgeworden Woord in Bethlehems stal. Alleen ware ontdekking van schuld en verlorenheid kan de mens ontvankelijk doen worden voor het Kerstevangelie. Alle belijdenis ten spijt zal alleen de waarlijk vernederde zondaar door dat Evangelie kunnen ontvangen een boodschap van genade en verzioening. Waar eigenliefde en zelfbehoud niet gebroken worden in de zaligmakende bediening van de Geest van Christus, wordt het Kerstfeest slechts uiterlijk gevierd. Elke gedachte aan zelfverlossing door 'menselijke welwillendheid sluit het hart voer Christus toe en miskent in grond en wezen de onuitsprekelijke gave Gods. De hoogmoed die het hart des mensen van nature vervult, is de grote belemmering om als een gans verlorene in zichzelf met ootmoed en verwondering in de geest te knielen bij de kribbe van Bethlehem. Het natuurlijk verstand vermag niet de minste heerlijkheid te zien in dat Kind, hoe duidelijk die heerlijkheid ook werd verkondigd door der engelen woord en zang. Dat wordt echter geheel anders wanneer, evenals bij de herders, een verlangen der ziel is ontstaan naar de komst van Christus in het hart, door Woord en Geest, door ontdekking van zonde, onmacht en straf. Dan wordt het een grote blijdschap dat de Zaligmaker geboren is, wanneer de boodschap der engelen recht wordt verstaan. Dan eerst wordt gezien hoe in die geboren Koning der Joden de weg der zaligheid is ontsloten.

Welk ’n waarde krijgt dan de gift des Vaders, en hoe verwonderd is men dan dat de Vader Zijn eniggeboren Zoon in de wereld gezonden heeft om zondaren zalig te maken. Ja, dan mag zulk een ziel in dat geboren Kind in de kribbe de eeuwige Zoon van God zien. Die eer en heerlijkheid bij de Vader had eer de wereld was, en Die Zijn heerlijkheid wilde verbergen in de staat Zijner vernedering, achter het voorhangsel van een diep vernederde menselijke natuur. Al was het een onzondige, het was evenwel een ontluisterde menselijke natuur. Ja, dan ziet men Hem in Zijn diepe armoede toch als de Schepper van hemel en aarde, van Wie al het goud en het zilver is en het vee op duizend bergen. Schoon en rijk wordt dan het schriftwoord: „Hij is om uv/entwil arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden". Dan wordt iets van die heerlijkheid aanschouwd, waarvan Johannes spreekt: „Wij hebben Zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als des Eniggeborenen van de Vader, vol van genade en waarheid", wanneer in die vleeswording des Woords voor het geestesoog geopenbaard wordt de onweerstaanbare macht Gods in 't volvoeren van Zijn heilsplan en de onpeilbare liefde tot de gegevenen des Vaders. O diepte van rijkdom der Goddelijke genade en wijsheid om zulk een weg uit te denken tot zaligheid dergenen, die God liefhebben in onverderfelijkheid. De eeuwige Zoon des Vaders daalde in de diepte van Zijn vernedering, om de Zijnen uit de diepte van de val op te kunnen halen. Hij betrad des vijands grondgebied om satan te overwinnen en hem zijn vaten te ontroven.

Het Licht der werela kwam in een tijd dat het zeer donker was op aarde. In Rome openbaarde zich de zelfvergoding, de zelfverlossing door brute kracht, gepaard met armoe en harde slavernij anderzijds, hoewel niemand in die toestand voldoening vond en de mensheid tevergeefs naar verlossing smachtte. In Athene heerste het verdorven en verduisterd verstand, dat door wilde dringen in de geheimen Gods. Buiten de Heilige Schrift konden scherpzinnigheid en filosofie de problemen niet tot oplossing brengen. Wel moest de Griekse wereldtaal dienen als voertuig voor het Evangelie der genade Gods, maar daar wist niemand der wijsgeren van. Ook daar heerste de gedachte der zelfverlossing, doch niet zo zeer door menselijke kracht als wel door menselijk vernuft. En in Israël wilde n\en met de wettische gerechtigheid uit een verbroken v/erkverbond opklimmen tot God. IJver zonder verstand werd alom gevonden, doch de God van Israël openbaarde Zich in die blinde ijver niet, gelijk Hij Zich in Athene niet openbaarde als de onbekende God, al had men ook een altaar voor Hem gebouwd. Israël verwachtte een aards Messiasrijk, een koning die Israël verlossen zou van het Romeinse juk. Een Verlosser, Die verlossen zou van de macht der zonde, begeerde men niet.

Neen noch in Rome, noch in Athene, noch in Jeruzalem zou Jezus geboren worden, doch in Bethlehem, het broodhuis Gods. En zelfs daar was geen plaats voor Hem in de herberg, zodat Hij in een stal geboren werd.

En wat heeft dat nu voor ons te betekenen? Dat het voor elk mens noodzakelijk is, te beseffen dat eigen kracht en wijsheid en eigengerechtigheid ons in de weg staan om zalig te worden. Dat in ons hart voor Christus plaats gemaakt moet worden door de zaligmakende bediening van de Heilige Geest, en dat alle pogingen tot zelfverlossing moeten falen, opdat de verlossing, die in Christus is, recht begeerd en volstandig gezocht en uiteindelijk moge gevonden worden. Zélfs al zou er ia het hart in beginsel genade verheerlijkt zijn, moet de mens toch steeds weer ontdaan worden van eigen kracht, wijsheid en godsdienst, opdat de onuitsprekelijke gave Gods ons dierbaar en onmisbaar zij, in al Zijn ambten en bedieningen. Hoe armer men in zichzeLf zijn mag, des te meer mag men hopen op een rijke en gezegende Kerstviering.

Gelukkig zijn zij, die met bevsmstheid des geloofs mogen weten dat Jezus Christus niet alleen voor hen werd geboren in Bethlehem, maar dat Hij ook in hen werd geboren door Zijn Woord en Geest. Voor hen moge het dan bij vernieuwing klinken: „Ziet, ik verkondig u grote blijdschap, die al den volke wezen zal, namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, V/elke is Christus, de Heere, in de stad Davids.

Dat dan al Gods kinderen door het geloof mochten heengaan in de geest naar Bethlehem, om te bewonderen het vleesgeworden Woord.

Rotterdam

Ds. Chr. v. Dam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen