De revaluatie van de gulden

Zoals reeds werd medegedeeld, is de regering er toe overgegaan de waarde van de gulden met 4, 74 % te verhogen. In tegenstelling met devaluatie, waarbij de waarde van de gulden vermindert, spreekt men hierbij van revaluatie. De regering ging tot deze stap geheel op eigen initiatief over, dus zonder hierover eerst de goedkeuring der Kamer te vragen. Niemand der Kamerleden heeft haar echter over deze wijze van handelen lastig gevallen, omdat het in gevallen van zulke diep ingrijpende maatregelen als devaluatie en revaluatie met het oog op de spekulanterh niet mogelijk is een andere weg te volgen als de regering heeft gedaan. De regering draagt in deze dus de volle verantwoordelijkheid, terwijl zij ook van haar handelen aan de volksvertegenwoordiging verantwoording schuldig is. Zij heeft dan ook nadat de revaluatie een feit geworden was, in de Tweede Kamer te dezer zake een verklaring afgelegd, waarover door dit kollege gediskussiëerd is. Uit het verloop der diskussies is echter wel overduidelijk gebleken, dat niemand zich tegen haar beleid in deze verzet heeft. Zelfs geen motie van afkeuring werd er ingediend; de regeringsverklaring werd zonder hoofdelijke stemming door de Kamer voor kennisgeving aangenomen.

In de regeringsverklaring werd alle nadruk gelegd op het feit, dat de regering van West-Duitsland kort tevoren tot een zelfde maatregel was overgegaan. Zou de regering niet zijn gevolgd, dan zou de zuigkracht van West-Duitsland op onze ekonomie, gezien de grote betekenis van ons handelsverkeer met West-Duitsland, te zwaar zijn geworden. Ook op de arbeidsmarkt in de aan Duitsland grenzende provincies zou de hogere loonwaarde in Duitsland ernstige gevolgen hebben, doordat arbeiders naar West-Duitsland zouden worden aangetrokken. Om dit tegen te gaan, zouden maatregelen genomen moeten worden, welke (Jan niet tot die grensstreken beperkt zouden kiinnen blijven, doch het gehele loon- en prijsbestand in Nederland in korte tijd ingrijpend zouden beïnvloeden.

De beslissing, welke de regering te nemen had, was zwaar. Minister Zijlstra, die de verklaring namens de regering voorlas, merkte dienaangaande op, dat hij de genomen beslissing had ervaren als één van de zwaarste, waarvoor hij sinds 1952 gesteld was geweest. Die beslissing was daarom zo zwaar, omdat er niet alleen voordelen aan deze revaluatie verbonden zijn, maar ook wel degelijk nadelen. Voornamelijk de bedrijven, die op de export zijn aangewezen, de land- en tuinbouw, de textielindustrie, voorts de vervoersbedrijven, zoals scheep- en luchtvaart, kunnen er schade van ondervinden. De export doordat de Nederlandse produkten in het buitenland cirka 5 % duurder worden, waardoor de konkurrentiepositie moeilijker wordt, terwijl de inkomsten der vervoersmaatschappijen met 5 % dalen. Anderzijds is het niet doenlijk om ten aanzien van de export nu al vast te stellen dat deze niets dan nadelen van de revaluatie zal ondervinden. Zo lazen wij van een textielfabrikant wiens bedrijf bij de export sterk geïnteresseerd is, dat hij met de revaluatie juist zeer ingenomen was. Toen West-Duitsland tot revaluatie was overgegaan, was hij met grote zorg vervuld, zo verklaarde hij, dat Nederland niet zou revalueren, omdat hij juist een zeer groot garenkontrakt in Duitsland had afgesloten.

Hoewel er allicht meer van dit soort gevallen zullen zijn, mag toch anderzijds het oog er niet voor gesloten worden, dat er door deze maatregel wel degelijk ook verliezen zullen geleden worden. Wanneer wij enige tijd verder zijn, zal hierover wel meer bekend worden. De minister van Financiën heeft reeds toegezegd, dat hij bereid is te zijner tijd met de Tweede Kamer overleg te plegen over de resultaten der revaluatie, terwijl hij dan ook een berekening zal geven van de gevolgen dezer maatregel op het overheidsbudget. Voor de vergeten groepen is de revaluatie in elk geval een voordeel. Ook wordt de mogelijkheid van de in uitzicht gestelde belastingverlaging er niet door verminderd, doch veeleer verhoogd, doordat de ekonomische spanning door de revaluatie gematigd wordt, en juist hiervan, zo heeft de minister enige tijd geleden verklaard, hangt 'het af of de belastingverlaging op 1 juli a.s. doorgang zal vinden. Wel is-de spanning niet geheel opgeheven, dodh de vooruitzichten zijn gunstiger. Zodra de resultaten over het eerste kwartaal bekend zijn, zal de regering over de voorgenomen belastingverlaging haar besluit te dezer zake bekend maken.

Vermeld dient nog te worden, dat de financiële deskun'digen het in zake deze maatregel ook al niet eens blijken te zijn. Mr. van Leeuwen, lid der Tweede Kamer voor de V.V.D., was allesbehalve optimistisch, hoewel hij het toch blijkbaar niet aandurfde een motie van afkeuring in te dienen. Zijn partijgenoot Prof. Witteveen, lid der Eerste Kamer, daarentegen, juichte de maatregel ten zeerste toe. Hij had er het vorige jaar al op aangedrongen en nu verklaarde hij in een publikatie van zijn hand andermaal, dat hij er een reële basis in zag voor de strijd tegen de inflatie, die nog gedurig voortschreed. En wat de export betreft, merkte deze hoogleraar op, dat zonder revaluatie de niet te ontkomen loonstijgingen voor de export een zelfde effekt zouden meebrengen. Ook wees hij op de vergeten groepen, die door deze maatregel gebaat zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen