De a.s. Gemeenteraadsverkiezingen

Het nummer van „De Banier", dat heden verschenen is, is het laatste vóór de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen, welke in het gehele land zullen worden gehouden op D.V. woensdag 30 mei 1962, dus een dag voor Hemelvaartsdag. Over deze datum is al heel wat te doen geweest. Vooral van de zijde van de pers is er sterk tegen geageerd. En wel om deze reden, dat er op Hemelvaartsdag geen kranten verschijnen, zodat de bevolking pas vrijdag uit de bladen van de uitslagen kan kennis nemen. De minister van binnenlandse zaken bleek echter niet bereid de eenmaal vast gestelde, wettelijke datum te verzetten, omdat daaraan allerlei bezwaren verbonden zijn. Wij gaan hierop echter maar niet verder in, daar hiermede aan de eenmaal vastgestelde datum toch niets verandert. Het wil ons trouwens voorkomen, dat in alle gemeenten de uitslag op 30 mei des avonds wel bekend zal zijn, zodat er niet op vrijdag behoeft te worden gewacht voordat men hiervan op de hoogte is.

Wat nu deze verkiezingen betreft, behoeft het geen nader betoog, dat deze voor iedere gemeente van gi-oot belang zijn. Van de uitslag hangt toch middeUijkerwijs af hoe straks de nieuwe raden zullen zajn samen gesteld en derhalve welke richtlijn er bij het besturen der gemeenten zal worden gevolgd. Feitelijk behoorde er slechts één richtlijn te zijn, namelijk die van Gods Woord en wet. Bij alle vraagstukken, die zich voordoen in het gemeentelijk bestuursbeleid moest daarmede te rade worden gegaan. Zo is het echter helaas niet. Het verval heeft zulke grote afmetingen aangenomen, dat er nauwelijks nog gemeenten in ons land te vinden zijn, waar het gemeentebestuur in zijn geheel of in grote meerderheid zich laat leiden door het onfeilbare Woord Gods. Er zijn er nog wel enkele, maar zij zijn zeer schaars.

Desniettemin is het toch van groot gewicht, dat er in de gemeentebesturen personen zitting krijgen, die zich in alles wensen te richten naar Gods Woord en de onderscheidene vraagstukken, die zich voordoen, daaraan wensen te toetsen. Hun stem moge dan menigmaal zijn als die eens roepende in de woestijn, hun opkomen voor de eis van Gods getuigenis is allerminst waardeloos. De verantwoor­ delijkheid ligt dan voor hen, die naar de roepstem van Gods Woord niet willen horen.

Daarom is het van zo groot belang wie er straks gekozen zullen worden. Menigmaal is het bij raadsverkiezingen zo, dat de kiezers zich laten leiden door de persoonlijke voorkeur, welke men voor een bepaalde kandidaat heeft, waarbij dan de beginselen, waaruit die kandidaat leeft en dienovereenkomstig zich in de raad gedraagt of wenst te gedragen, maar al te zeer uit het oog verloren wordt. Dit behoort echter bij geen enkele. S.G.P.-er het geval te zijn. Deze heeft zich ook bij de verkiezing van leden van de gemeenteraad naar zijn beginsel te richten. Hij heeft er derhalve nauwkeurig acht op te geven, of de kandidaat als gemeenteraadslid zich naar Gods Woord en wet zal gedragen. Is dit het geval, dan is daarop Gods zegen te verwachten.

Maar al te veel en te vaak ziet men bij gemeenteraadsverkiezingen naar de mens, terwijl men toch boven alles op de wil Gods had te letten. Wie het toch van de mens verwacht, komt daarmede bedrogen uit. Met Gods Woord is echter nog nooit iemand bedrogen uitgekomen. Daarom behoort daarop nauwlettend te' worden acht geslagen of de kandidaat voor de gemeenteraad zich naar dat Woord begeert te richten. Er komen toch in de raadsvergaderingen meermalen onderwerpen ter behandeling, waarbij zeer gewichtige beginselen betrokken zijn. Men denke slechts aan de heiliging van en de rust op de dag des Heeren. Het komt er nauw op aan, hoe een raadslid daartegenover staat. Het is toch zo gesteld, dat er tal van raadsleden zijn, die zich christelijk noemen, en door de massa voor christelijk worden aangezien, maar die het toch met de eerbiediging van Gods dag z» nauw niet nemen. Indien zij al zelf niet reizen en trekken op zondag of van de kerk naar cafe's gaan, zoals dit bij rooms-katholieken een veel voorkomend verschijnsel is, dan staan zij toch voor, dat er bij het nemen van maatregelen ten aanzien van de eerbiediging van de zondag met de verlangens van het publiek wordt rekening gehouden. Zo was er eens een antirevolutionair minister, die het houden van sportwedstrijden op zondag, waarbij de dag des Heeren mede door het gebruik ma- ken van de openbare middelen van vervoer schromelijk ontheiligd wordt, niet afkeurde, omdat, zoals hij zeide, daardoor vele jongelui uit de kroeg worden gehouden. Dit zou er dus op neerkomen, dat men het kwade zou mogen doen opdat het goede daaruit voortkome, een stelregel, die door Gods Woord ten sterkste wordt veroordeeld. Men denke voorts aan het toekennen van subsidies aan allerlei vermakeiyfcheden, aan balletdans, opera, toneel, wat vooral in de grotere en grote steden voorkomt. Helaas is het al zo ver, dat antirevolutionairen en christelijk-historlschen ook al daaraan hun stem geven.

By het verlenen van vergunning tot het bouwen van een Ujkverbrandingsoven is het niet anders gesteld. Zowel in Den Haag als In Rotterdam gaven antirevolutionairen en christelijk-historischen daaraan hun stem. In Den Haag allemaal, in Rotterdam kreeg het raadslid der S.G.P., dat tegenstemde, slechts de steun van twee antirevolutionaire raadsleden, terwijl de andere antirevolutionaire raadsleden er met de drie christely k-historische raadsleden voor stemde. Voor een inrichting notabene, welke getuigt van terugkeer naar het heidendom. En dat terwijl de kiezers steeds werd voorgehouden, dat de samenwerking van A JR. en CJI. met de rooms-katholieken nodig was om de christelijke grondslagen van ons volksleven te handhaven. Door te stenunen voor het bouwen van een lijkverbrandingsoven ondergraaft men echter de christelijke grondslagen en werkt men het moderne heldendom danig in de hand.

Weet daarom wat ge op woensdag 30 mei a.s. doet. Geef uw stem aan die kandidaten, die als raadslid bewezen hebben, dat zij zich wensen te richten naar Gods Woord of van wie, indien zij voor het eerst kandidaat zijn gesteld, te verwachten is, dat zij dit zullen doen. Men denke er om, dat slechts één "hokje voor de naam van de kandidaat mag rood worden gemaakt, anders is uw stem ongeldig. Aangezien het bij de S.Q.P. steeds de gewoonte is geweest aan te bevelen op no. 1 van de lijst der S.G.P. te stemmen, doen wij dit tlians weer.

Op uw oproepkaart is de naam der S.G.P. gemakkelijk te vinden, ook het lijstnummer, zodat het de kiezers wel veel gemakkelijker is gemaakt dan vroeger, toen er nog geen naam en lijstnummer op de oproepkaart en ook niet op het stembiljet stond vermeld. Dat Is zelfs vóór de oorlog er eens oorzaak van geweest, dat de S; GP. bij een Kamerverkiezing In een sterk rooms-katholleke kieskring in N.­ Brabant honderden stemmen meer kreeg dan verwacht kon worden. In plaats van het hokje vóór de naam, hadden namelijk tal van eenvoudige kiezers het hokje achter de naam van de rjk. kandidaat rood gemaakt, waardoor zij S.GP. stemden. Nadien Is men toen maatregelen gaan nemen om dat In het vervolg te verhinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen