BUITENLANDS OVERZICHT

Niets by geval. Europese integratie. Protest in Frans parlement. Engeland en de E.E.G. Verschroeide aarde in Algerije.

Geheel overeenkomstig Gods Woord leert de oude belijdenis der vaderen, dat God, nadat Hij alle dingen geschapen had, deze niet heeft laten varen, noch aan het geval of de fortuin heeft overgegeven, maar ze naar Zijn heiHge wil alzo bestuurt en regeert, dat in deze wereld niets geschiedt zonder Zijn ordinantie; hoewel nochtans God noch auteur is, noch schuld heeft van de zonde, die er geschiedt. Gods voorzienigheid gaat alzo ook over de zonde, wat onder meer wil zeggen, dat Hij de zonde toelaat, maar ook dat Hij het begaan van zonden tegenhoudt. Ware dit laatste niet het geval, en zou Hij de zonde vrij laten uitwoeden, zonder remmen aan te leggen, dan zou dit de aUervreselijkste gevolgen hebben. Eén van die remmen is bijvoorbeeld de instelUng der overheid, die als Gods dienares de roeping heeft de openbare zonden tegen te gaan en te bestraffen. Een andere rem is de consciëntie zolang deze door de zonde niet algeheel is verhard. Zo zouden er nog meer remmen te noemen zijn, waarop wij in dit overzicht echter niet verder kuimen ingaan. We wilden slechts de nadruk hierop leggen, dat er niets bij geval gebeurt, en heel het wereldgebeuren onder het Godsbestuur staat.

Dit is derhalve ook van toepassing op het hedendaagse streven naar Europese integratie. Wat een woorden zijn daaraan al niet verspild, wat een papier is daarvoor al niiet bedrukt en wat een geld Is daaraan al niet versmeten door het beleggen van vergaderingen, het uitgeven van boelswerken en een schier ontelbaar aantal kranten, brochures en vlugschriften. En toch is het tot op heden nog maar steeds bij vergaderingen, bij woorden en gescliriften gebleven. Ook deze sitagnatie heeft niet bij geval plaats. Men wijst wel op president De Gaulle als de oorzaak, die de door mUjoenen zo zeer begeerde Europese integratie tegen houdt, een f eiit, dat wij niet zullen en ook niet kunnen ontkennen, maar waarbij wij niet mogen blijven staan.

Het is toch God, Die De Ganille heeft getoractot op de plaats waar 'hij zich thans ibevindt. Wie had het ooit kunnen denken, dat toet met de revolutionaire 'beginselen zo zeer doordrenkte Franse volk zich zo veel zou laten welgevallen als het dit onder president De Gaulle heeft laten doen? Zeker, er is in Frankrijk nog een parlement, een volljsvertegenwoordiglng, maar wat heeft 'dit eigenlijk nog te vertellen? Zo af en 'toe lart«n enkele parlementsl'eden 'hun tanden nog wel eens zien, maar veel verandert hierdoor niet. Zouden ze de regering tot aftreden dwingen, dan staat De Gaulle 'direkt gereed om het parlement 'te ontbinden. Dit was dan ook de reden, dat er de vorige week In het Franse parlement geen motie van afkeuring betreffende het regeringsbeleid werd ingediend, hoewei daarvoor wel reden zou zijn 'geweest en in het Nederlanidse parlement zeker zou 'geschied zijn. Er deed zich namelijk het zeer ongewone verschijnsel Yoor, dat de parlementsleden betreffende het buitenlands beleid en de Europese integratie wel redevoeringen mochten houden en 'de regeringsverklaringen mochten aanhoren, maar zich niet door middel van stemming over dit beleid mochten uitspreken.

Dit werd echter 'thans door de m'eerderlheid der parlementoleden niet genomen, zodat meer dan de helft van het totale ledental (552) Tiit alle partijen, behalve die van De GauUe, uit protest en onder groot rum'oer de zaal verliet. Tevoren had de voorzitter van de buitenlandse kommissie der Kamer een resolutie voorgelezen, welke ondertekend was door 280 afgevaardigden en waarin de regering werd uitgenodigd te streven naar een echte Europese integratie in plaats van wat president De Gaulle voorstaat, namelijk een z.g. Europa der vaderlanden, waarbij elk der aangesloten landen zijn zelfstandigheid behoudt. De 'Nederlandse en Belgasohe regeringen en het overgrote deel van het Nederlandse en Belgische parlement wUlen hi'erln De Gaulle niet volgen, tenzij ook Engeland tot de E.E.G. toetreedt, waardoor het de eerste stap zou zetten op weg naar Europese 'integratie. Duitsland en Italië staan veel welwillender tegenover het plan van De GauIIe. De vorige week opperde de Duitse 'bondskanselier Dr. Adenauer zelfs het plan om als de Deneluxlanden zich niet wensen neer te leggen 'bij het plan De Gaulle, de andere drie, n.l. Frankrijk, West-Duitslan'd en Italië dan miaar een „politiek Europa van drie" moesten vormen als eerste stap naar een Europese Unie. Binnenkort gaat Adenauer bij De Gaulle op bezoek en dan is het niet onmogelijk, dat zij dit plan 'ook nader zullen overwegen. it

Of Engeland tot de Europese Ekonomische Gemeenschap (E.E.G.) zal toetreden, is nog steeds nd'et bekend. Er zijn in Engelan'd sterke voor- maar ook sterke tegenstan­ ders. Een zeer sterke tegenstander is wel'de hoogbejaarde lord Beaverbrook, een krantenmagnaat, die een kwart van de oplage der Londense ochtendbladen beheerst, waaronder de „Daily Express", in grote 'advertenties in zijn bladen heeft Beaverbrook zich fel tegen Engelands 'toetreding tot de E.E.G. gekeerd. Ook de bekende 'generaal Montgomery moet van die toetreding niets hebben, 'gelijk blijkt uit grote annonces in de dagbladen, die, zoals de berichten luiden, door lord Beaverbrook en zijn medestanders werden bekostigd, daar de prijs van zo'n advertentie over de gehele pagina varieert van 30 tot 60 duizend gulden. Montgomery's bezwaren komen hierop neer, dat Engeland bij 'toetreding zijn zelfstandigheid als malitaire mogendheid zal verliezen. Bindinig aan Europa betekent dan ook voor hem het einde van het Britse Gemenebest.

In Algerije ziet het er m'aar zeer donker uit. Bestond er aanvankelijk enige hoop, dat de onderhandelingen tussen de O.A.S. en de F.L.N. tot een staken van de O.A.S.terreur zou leiden, in het laatst der vorige week bleef er van die hoop letterlijk niets over. De leiders der F.L.N. hebben namelijik te kennen gegeven, dat zij niet van plan zijn de overeenkomst van Evian te wijzigen, zoals 'dit door de O.A.S. werd voorgestaan om gunstiger voorwaarden voor de Europeanen in Algerije te verkrijgen. De O.A.S. is Merop het 'antwoord niet schuldig gebleven. Waarmede men gedreigd had, verklaarde men itot uitvoering te zullen brengen namelijk 'het toepassen van de taktiek der verschroeide aarde. Vanaf de vorige week 'vrijdag zou de massale vernlietiging van het 'land ter 'hand genomen worden.

Alle Europeanen dienden volgens de O.A.S.-leiding Algerije te verlaten nadat zij 'de 'door hen verlaten huizen in brand zouden hebben gestoken. Voorts zouden de gas- en oliebronnen in brand warden gezet; de oogsten op de akkers worden vernietigd, terwijl men - dammen en andere waterwerken in de lucht zou laten vliegen. De bekendmaking van de O.A.S.-woordvoerder eindigde met de woorden, dat er met de moslims gepraat k-an worden, totdat Algiers een rokende puinhoop zal zijn. Het ziet er dus in Algerije inderdaad zeer donker uit. Als God de rem van Zijn weerhouding loslaat en de mens aan zichzelf overgeeft, dan wordt het wel openbaar wat er van de mens door de zondeval geworden is. Inmiddels is De Gaulle zijn leven niet zeker. De vorige week werd in Parijs een groep personen gearresteerd, die het plan hiad De Gaulle tij'dens zijn reis door het noordoosten van Frankrijk te vermoorden. Het waren leden van het geheime leger, dus van de O.A.S. Dit is in korte tijd dus reeds de tweede maal, dat er op De Gaulle een aanslag werd beraamd.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen