Het ontstaan van het Landbouwschap

In de Nieuwe Haagse Courant van 22 maart 1.1. kwam een uitvoerig artikel voor over het ontstaan van het Landbouwschap. Het geheel was verlucht met een foto van de voorzitter van het Landbouwschap, de heer Bieuwenga.

In dit artikel wordt o.m. gewag gemaakt van het tot stand komen vóór de oorlog van een overlegorgaan. Centraal Secretariaat voor land- en tuinbouw geheten, dat direct na de oorlog in juli 1945 terug kwam onder de naam „Stichting voor de Landbouw". Deze Stichting stelde zich als eerste doel het voorbereiden van een publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie voor de land- en tuinbouw. D'aartoe werd door haar in maart 1946 een voorontwerp van wet tot Instelling van een openbaar lichaam voor het Nederlandse landbouwbedrijf ingesteld. Met dit ontwerp kon echter voorshands niets worden uitgericht, omdat de regering van oordeel was, dat er eerst algemene maatregelen vastgesteld moesten worden voor zij tot instelling van publiekrechtelijke organen voor bepaalde bedrijfstakken kon overgaan. Die algemene maatregelen werden vastgelegd in de wet op de bedrijfsorganisatie, die in 1950 tot stand kwam. Tevens werd daarbij de Sociaal Economische Raad, kortweg S.E.R. genoemd, ingesteld.

In 1951 diende voorts de Stichting voor de Landbouw haar ontwerp in bij de S.E.R., waarop in febr. 1954 het Landbouwschap in het leven werd geroepen. Volgens het artikel in de Nieuwe Haagse Courant nu zou uit deze gang van zaken blijken, dat het Landbouwschap niet werd opgelegd, doch tot stand kwam naar wens van de land- en tuinbouw zelf, die niet Eilleen betrokken wilde zijn bij het overleg over regeringsmaatregelen, maar de uitvoering hiervan zelf in handen wilde hebben. Hiervoor was publiekrechtelijk gezag nodig, omdat besturen van organisaties wel voor hun leden kunnen optreden, maar niet voor de ongeorganiseerden. Tot zover het artikel uit de Nieuwe Haagse Courant, dat wegens zijn lengte onmogelijk geheel kan worden overgenomen.

In voornoemd artikel worden echter belangrijke punten verzwegen. Zo bijvoorbeeld dit, dat toen in 1945 de Stichting voor de Landbouw werd opgericht, de organisaties van boeren en werknemers ten gevolge van de bezetting door de Duitsers vrijwel geen activiteit aan de dag legden. Het plan tot stichting van een publiekrechtelijk orgaan voor de landbouw heeft dus zijn oorsprong niet bij de boeren, maar bij de Stichting voor de Landbouw. De oprichters van deze Stichting kunnen dan ook niet als vertegenwoordigers van de landbouw worden aangemerkt. Het is Mr. L. van Heyningen uit Den Haag, die op deze punten de aandacht heeft gevestigd in een artikel, dat voorkwam in Elsevier's Weekblad van 23 maart 1963. Vanwege de belangrijkheid van dit artikel laten we het hier onverkort volgen. Het luidt als volgt:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen