Hoe men in Zuid-Afrika over het dagblad ”Trouw” denkt
Enige maanden geleden hebben het Z. Afrikaanse dagblad „Die Burger" en het Nederlandse dagblad „Trouw" artikelen van elkaar opgenomen, waarin voor- en tegenstanders van de zgn. „apartheidspolitiek" der Z. Afrikaanse regering aan het woord waren.
Dit schijnt onlangs weer plaats gehad te hebben na het Rivonia-proces, waarbij één der hoofdrebeUen tot levenslang veroordeeld werd. Wat , , Trouw" hierover schreef, heeft bij de hoofdredactie van „Die Burger" echter grote ontstemming verwekt, zo zelfs, dat de schrijver tot de conclusie kwam, dat „Trouw" in zijn verdediging van enkele opstandelingen niet meer antirevolutionair, maar revolutionair is.
Wij vonden dit vermeld in het, , Nieuws uit Zuid-Afrika" van 1 september 1964. Het stiik luidt als volgt: -
Nog vóór daartoe besloten was, is er dank zij Trouw's reactie over de uitspraak in het Rivonia-proces, een tweede pagina-ruil gekomen. We zijn het met „Die Burger" eens dat iets zó partij digs en vijandigs we nauwelijks uit de kringen van onze openlijke vijanden hebben gekregen. Het wordt nu moeilijk om met , , Trouw"
Wanneer was de Zuid-Afrikaner een imperialist? Hij heeft altijd tegen het imperialisme moeten vechten, maar is zelf nooit een imperialist geweest.
Wèl bestaat er een zwart imperialisme. Colyn, die in den vreemde gestorven is door het imperialisme van Nazi-Duitsland, heeft terecht het communisme in Indonesia voorspeld— er zijn geen grotere imperialisten dan de communisten. Waar is Dr. SoumokU, waar is Hatta? Wat van Nieuw- Guinea? Wie verstrekt Indonesia de wapens tegen Maleisië? Waar is de democratie in Indonesia? Is daar ook het , , one man, one vote"-stelsel, dat Trouw van Zuid-Afrika eist?
Zonder het misschien te beseffen heeft Trouw zich in dienst gesteld van het communisme. Alles wat het zwart imperialisme doet, wordt goedgepraat en hun terreurmeüioden verzwegen. De helft van ons jaarhjkse aantal immigranten komt uit zwarte landen, omdat er in deze dictaturen geen plaats meer voor hen is. Het zwart imperialisme en het communisme gaan hand in hand. Kijk maar naar hun gezamenlijk optreden in de Verenigde Naties en hun organen.
Is het zedelijk te veroordelen dat de onderontwikkelde stammen worden opgeleid tot zelfstandige staten? Is het nuchter om te veronderstellen dat als we aan een tafel gaan zitten, de vrijheid van ons volk gewaarborgd zal zijn?
, , Trouw" is in zijn verdediging van enkele opstandelingen niet meer antirevolutionair, maar revolutionair geworden.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 november 1964
De Banier | 8 Pagina's