Toespraken bij de bekendmaking van de verloving van H.K.H. Prinses Beatrix met de heer Von Amsberg

Toespraak van H. M. de Koningin

IVI aandag 28 juni 1965 werd de verloving van H.K.H. Prinses Beatrix met de heer Claus von Amsberg offideel aan ons volk bekend gemaakt door H.M. de Koningin, die dit deed met de volgende toespraak:

Met is voor mijn man en mij een grote vreugde u — nu zelf — de verloving aan te kondigen van onze dochter Beatrix met de heer Claus von Amsberg.

Wij zijn heel gelukkig, dat zij deze keus heeft gedaan, die de keus van haar hart is. In menselijk opzicht menen wij, dat die een uitstekende is. De keus van het hart was, wederkerig, vrij gauw gemaakt. Beiden hebben die evenwel zorgvuldig getoetst met het verstand en het geweten — en dit heeft hun veel tijd gekost.

Hoewel Claus, zoals ook zijn familie, volstrekt tegen het Nazi-regime gekant is geweest, waren beide jongemenseq, evenals wij zelf, zich heel duidelijk de twijfels en zelfs de weerstanden bewust, die hun verloving bij menigeen kon oproepen — in het bijzonder bij hen, die de oorlog hebben doorleefd. Toch hebben zij uiteindelijk gemeend de bezwaren niet te mogen laten opwegen tegen hun liefde. Zij weten immers, vooruit te moeten zien. Zij zijn zich bewust van de opdracht te streven naar een toekomst van begrip en samenwerking. Zij wiUen hun leven richten op een samenleving, die steeds positiever naar een Europees en naar een wereldverband toegroeit.

Wij verwachten, dat onze aanstaande schoonzoon, door zijn persoonlijkheid, voor Beatrix een grote steun zal zijn in haar vaak veel eisende leven, ook dan, wanneer zij eens geroepen wordt mij op te volgen, naar wij hopen, pas in verre toekomst.

Dat het voor Claus een heel moeilijke beslissing was zijn zelfgekozen werk en zijn levensbestemming te gaan aanpassen aan de levensopdracht van Beatrix, zal iedereenbegrijpen; enook dat het een diepgaand besluit vergde zich om te schakelen op ons land en óns wel en wee. Ik verwacht, dat hij spoedig nuttig en boeiend werk zal vinden in ons midden.

Kortom, als ouders hebben wij echt het vertrouwen, dat de verbintenis van deze twee mensen in alle opzichten gelukkig zal zijn. Ik kan u verzekeren: het is goed.

Laten wij het jonge paar alle geluk toewensen in hun verdere leven.

Toespraak van de premier de heer Cals

Direkt na de Koningin richtte de minister-president, de heer Cals, zich tot Hare Majesteit en vervolgens tot Prinses Beatrix en de heer Von Amsberg. Zijn toespraken luidden als volgt:

Majesteit,

Tegenover u moet ik excuses maken voor het te kort schieten van de techniek op dit moment. Ik geloof dat het voor u gemakkelijk is die excuses te aanvaarden, want ik weet, dat er in de wereld meer is dan techniek, en u hebt daar zojuist op de u eigen wijze ons volk van hart tot hart mededeling van gedaan. Die woorden, die u zojuist gesproken hebt, gesproken hebt tot alle Rijksgenoten hier in Nederland, in Suriname en de Nederlandse Antillen, Majesteit, die woorden hebben weer bewezen op welk een gelukkige wijze in u samengaan de moeder, wier vreugde bestaat in het geluk van haar eigen gezin, en de vorstin, wier zorgen zich uitstrekken tot heel een volk.

Als moeder, die — met het geluk van uw kinderen voor ogen — hen steeds heeft vrijgelaten de stem van hun hart te volgen, kunt u zich met Prins Bernhard terecht verheugen in het geluk, dat uw oudste dochter is ten deel gevallen. Weest u ervan overtuigd, dat de volken van ons Koninkrijk van harte in deze vreugde delen. Moge dit jonge geluk, ook voor Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid, een Inlijvende bron van vreugde zijn.

Als vorstin hebt u. Majesteit, niet willen nalaten in uw woorden blijk te geven van een diepgaand begrip voor de verscheidenheid van gevoelens, die in de afgelopen weken in ons volk zijn tot uiting gekomenu Die verscheidenheid is te meer begrijpelijk, omdat verreweg de meeste Nederlanders nog niet de gelegenheid hebben gehad de verloofde van uw dochter te leren kennen. Ik had die gelegenheid wèl en het verheugt mij te kunnen verklaren, dat het gehele Kabinet, evenals Uwe Majesteit en Uwe Koninklijke Hoogheid, ook vanuit het landsbelang bezien, de komende verbintenis van uw dochter met groot vertrouwen tegemoet ziet.

KoninkÜiice Hoogheid (Prinses Beatrix),

Met grote genegenheid heeft het Nederlandse volk, en evenzeer — zoals u onlangs nog hebt ervaren — de bevolking van Suriname en de Nederlandse Antillen, u steeds gevolgd op uw levensweg. Daarbij is het een ieder opgevallen, met hoeveel toewijdingen opgewektheid u zich verdiept hebt in de problemen van onze samenleving, u ten volle bewust van de grote verantwoordelijkheid, die — zo God wil — in de toekoihst op u zal rusten.

Ditzelfde verantwoordelijkheidsgevoel heeft — zoals de Koningin ons zojuist heeft medegedeeld en zoals ik ook zelf in de afgelopen tijd heb kunnen ervaren — u geleid bij de beslissing, de stem van uw hart te volgen en u te verloven met de heer Von Amsberg.

Verheugd over de liefde, die u is ten deel gevallen, wensen wij u oprecht en van ganser harte geluk.

Mijnheer von Amsberg,

Zonder aarzeling spreek ik ook u in het Nederlands toe: Ik weet, dat u mij verstaat en — wat méér is — ik weet ook, dat u mij begrijpt. In de afgelopeA weken ben ik onder de indruk gekomen van de ernst en de nauwgezetheid, waarmede gij u verdiept hebt in de aard en het karakter van het Nederlandse volk en in de problemen, die zich thans voordoen. Juist omdat ik weet hoe vol begrip u staat tegenover de verscheidenheid van gevoelens, waarover ik zojuist sprak, en hoe gewetensvol u zich tezamen met de vrouw, die uw hart heeft, hebt bezonnen over de te nemen beslissing, ben ik er zeker van, dat gij ook het hart van het Nederlandse voUc zult weten te winnen. Dat zal uiteraard enige tijd kosten, maar reeds nu moge ik u zeggen, dat gij in ons midden van harte welkom zijt. Het feit, dat gij onze Kroonprinses gelukkig maakt, kan immers geen enkele Nederlander onberoerd laten.

God geve u. Prinses Beatrix, dat gij — die overeenkomstig uw naam het geluk brengt en die zelf nu het geluk der liefde ervaart — tezamen met uw verloofde mede moogt werken aan een toekomst, die ons allen de kwade schaduwen van het verleden met een gerust hart kan doen vergeten.

In dat perspectief is de dag van vandaag in dubbele zin een vreugdedag. Laten wij, land-en rijksgenoten, die dag dus samen vieren in trouw aan ons Oranjehuis en in groot vertrouwen op de'toekomst.

Toespraak van Z.K.H. Prins Bernhard

Ook Prins Bernhard sprak ons volk toe. Hij deed dit als volgt:

Het is mij een heel bijzonder voorrecht en een heel groot genoegen om u nu vandaag hier onze aanstaande schoonzoon de heer Claus von Amsberg te kunnen voorstellen en ik hoop, dat u hem met evenveel sympathie en op dezelfde wijze zult ontvangen als u indertijd mij hebt ontvangen. Ik ben ervan overtuigd, dat Claus zich hier spoedig thuis zal gaan voelen, want zijn hele streven is daarop gericht, .SB ik verwacht, dat hij in de loop der jaren evenveel liefde en sympathie voor ons land en volk zal gaan voelen als ik dit doe. Ik denk trouwens, dat hij niet erg veel tijd nodig zal hebben om zich hier in te werken, want hij is een bijzonder harde werker, en er is in ons land zoveel belangrijks te doen dat hij zeer zeker spoedig een actieve werkkring zal kunnen vinden en een eigen positie zal kuimen opbouwen. U hebt allen nu gehoord, dat Beatrbt en Claus in elkaar de meest ideale levenspartner hebben gevonden, en ik persoonlijk kan alleen maar zeggen dat ik mij geen beter mens als man voor mijn dochter zou kurmen indenken. Dan zou ik nu graag het woord aan Claus geven.

Toespraak van de heer Von Amsberg

De heer Von Amsberg sprak onderstaande toespraak uit in de Nederlandse taal, wat hem al bijzonder goed afging.

Ik ben blij, dat ik mij zelf aan u mag voorstellen als de verloofde van prinses Beatrix. Ik ben mij wel bewust van uw gevoelens en van de moeilijkheden die hieraan voor velen van u verbonden zijn, aan wat in het recente verleden gebeurd is. Ik begrijp en respecteer dit. Maar ik zal mijn best doen en proberen uw vertrouwen te winnen. Ik wilde mij graag helemaal in het Nederlands tot u richten, maar helaas heb ik het in deze korte tijd nog niet goed genoeg kunnen leren. Ik hoop, dat ik dat gauw wel zal kunnen doen.

Hiermede waren wel de officiële plechtigheden ten einde, maar dit betekende nog niet het einde voor de Koninklijke Familie en vooral voor de heer Von Amsberg.

Er werd nameüjk een groot aantal vragen op hen afgevuurd, eerst door een Nederlandse verslaggever, daarna door een Engelse reporter. Iets wat zich wel nooit nog bij zulk een gelegenheid aan enig hof zal hebben voorgedaan. Het is uiteraard niet doenlijk op alle gestelde vragen en de antwoorden hierop, breedvoerig in te gaan. Slechts enkele punten er uit zullen wij in het kort naar voren brengen en wel speciaal die welke betrekküig hadden op het verleden van de heer Von Amsberg, die op zijn dertiende jaar van Tanganyika (Afrika), waar zijn ouders woonden, naar Duitsland kwam om daar het onderwijs te volgen. Evenals alle andere Duitse jongens kwam ook hij bij de Hitlerjugend om enkele jaren daarna bij de weermacht te worden ingedeeld. Op de hem gestelde vraag of op de door hem bezochte school reeds het antisemitisme werd gepropageerd, gaf de heer Von Amsberg ten antwoord, dat dit niet het geval was. Wel was hij met het antisemitisme in aanraking gekomen, maar hij had nooit begrepen waarom men de Joden, alleen omdat ze Joden waren, slecht moest behandelen. Eerst toen hij in gevangenschap was geraakt, werd het hem bekend hoe gruwelijk de Joden door de nazi's behandeld waren doordat aan de gevangen genomen Duitse mihtairen films over de gruweldaden tegen de Joden werden vertoond. Dit was het ergste wat ik gezien heb, zei de heer Von Amsberg. Ook zijn kameraden waren er sterk van onder de indruk gekomen. Letterlijk zei hij: „Wij schrokken verschrikkelijk, we hadden er niets van geweten noch vermoed".

Een belangrijke vraag, welke uit de kringen van het voormahg verzet en ook uit andere kringen van ons volk naar voren was gekomen, was deze of de heer Von Amsberg als echtgenoot van de PCroonprinses op 4 en 5 mei de herdenkingen betreffende de oorlogsslachtoffers en de bevrijding van het Hitlerregiem wel zou kunnen bijwonen.

Hierop werd geantwoord, dat hem (iit geen moeite zou kosten, daar immers ook in Duitsland de slachtoffers van het nazi-regiem steeds worden herdacht, zoals nog onlangs te Bergen Belsen geschiedde door de Presi­ dent van de Westduitse Bondsrepubüek.

Vervolgens kwam uit het interview naar voren, dat Prinses Beatrix en de heer Von Amsberg van plan zijn om bij leven en welzijn na hun huwelijk op „Drakensteyn" te gaan wonen, maar, zo voegde de Prinses er aan toe: , , wij zullen de tuin dan wel wat dichter laten beplanten, denk ik".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen