De rijkdom van het Vatikaan onthuld

Dat het Vaticaan weelderig is ingericht, dat het musea bevat met talrijke kunstschatten, dat het over grote gebouwen en paleizen beschikt, was wel zo ongeveer algemeen bekend. Dat het aan inkomsten uit aandelen en andere bronnen van inkomsten wel op een aantal slordige miljoenen per jaar zou kunnen bogen, was door ieder wel te bevroeden. Over de juiste omvang van de rijkdom van het Vaticaan waren echter geen betrouwbare gegevens beschikbaar.

Kortgeleden is hierover echter het één en ander in de openbaarheid gekomen. Daarbij is gebleken, dat het Vaticaan zeer grote sommen aan dividend ontvangt uit zijn aandelenbezit in Italië, waarvan het echter geen belasting betaalt. Onder de vorige regering was dit goedgevonden, maar nu er een nieuw kabinet is opgetreden met een socialistische minister van financiën, wordt van het Vaticaan geëist, dat het dividendbelasting zal betalen evenals de andere aandeelhouders dit moeten doen. Een links weekblad, dat in Rome verschijnt, noemde daarom het Vaticaan onlangs „de grootste belastingonderduiker van Italië". In het nauw gebracht door het aandringen der socialisten om opening van zaken te geven, heeft de minister-president Moro tenslotte aan het Vaticaan gevraagd om een lijst van al zijn aandelen in Italië. De staatssecretaris van het Vaticaan, kardinaal A. Cicognani, heeft echter geweigerd aan dit verzoek te voldoen, zeggende, dat een soevereine regering de staat van haar financiën niet voorlegt aan een andere regering.

Thans laten we woordelijk een artikel volgen, dat ontleend is aan het Engelse blad „The Economist" van 27 maart 1965.

Het werd ons in het Hollands vertaald toegezonden. Het deelt over de rijkdom van het Vaticaan het volgende mede:

„Volgens de meest conservatieve schattingen, aldus The Economist, (pag. 1403), is het Vaticaan de grootste aandeelhouder ter wereld met een portefeuUle van meer dan tweeduizend miljoen Engelse ponden. Daarvan wordt slechts een tiende deel in Italië aangehouden. Het Vaticaan dient derhalve beschouwd te worden als een internationale financiële macht van formidabele omvang, met een bezit aan realiseerbare activa, dat vergelijkbaar is met de officiële goud-en deviezenvoorraad van Frankrijk.

Zelfs de doUarreserves der Britse regering bedragen slechts een vijfde van het aandelenbezit van het Vaticaan.

Overigens beperkt de rijkdom van het Vaticaan zich niet tot effecten. Het bezit ook gronden in verscheidene Europese, Noord-en Zuid-Amerikaanse landen. Vooral in Rome treedt de Heilige Stoel als grootgrondbezitter op, die over vele huizenblokken en honderden flats beschikt. De grondeigendommen worden beheerd door een apart lichaam, dat in 1878 door Leo XIII werd opgericht om de antidericale wetten der toenmalige Italiaanse regering uit de weg te blijven.

Bij de stichting van Vaticaanstad werd het Lateraanse verdrag gesloten, dat beoogde de financiële politiek van de Heilige Stoel te beperken. Daardoor nam echter de welvaart van het Vaticaan nog toe. In ruU voor de afstand van bepaalde rechten der kerkelijke staat, betaalde de Italiaanse regering n.l. een bedrag van 'negentien mUjoen Engelse ponden, met het beheer 'Waarvan een speciale administratie werd belast, welke thans onder leiding staat van de 81-jarige kardinaal Alberto di Jorio. Tenslotte is er dan nog een Vaticaanse bank, welke in 1942 door paus Pius XII werd opgericht.

Met de coördinatie van de drie instellingen is kardinaal Amleto Cicognani belast, die op' het ogenblik delicate onderhandelingen met de Italiaanse regering voert over de vrijheid van dividendbelasting, welke een vorig kabinet het Vaticaan in een vertrouwelijke circulaire had verstrekt. Bij de laatste kabinetswisseling trad een so­ cialist als minister van financiën op, die verlangde dat de zaak door het parlement zou worden goedgekeurd. De kwestie zal daar binnenkort worden besproken.

Inmiddels is door de Italiaanse minister van financiën, Tremmeloni, officieel meegedeeld, dat het Vaticaan in 1963 alleen uit Italiaanse bedrijven 21 mUjoen gulden aan dividend ontving.

Zelfs een rooms blad als , , De Nieuwe Linie" vond die formidabele rijkdom van' het Vaticaan blijkbaar al te erg, want het haalde naar aanleiding hiervan enkele woorden aan van een Braziliaanse bisschop, die op hetConcUie telkens weer heeft gepleit voor de armoede van de kerk.

In elk geval vormt het Vaticaan, alwaar de paus zetelt, die de opvolger van Petrus wordt genoemd, wel een schril contrast met de apostel Petrus, die tot de kreupele man, gezeten aan de deur des tempels, zeide: , , Zilver en goud heb ik niet".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen