De heer Von Amsberg en het nazisme

Door enige leden, die in het Voorlopig Verslag op het goedkeuringsontwerp blijk hadden gegeven van ernstigebe-2waren tegen de gevraagde goedkeuring of toestemming, was er op gewezen, dat de heer Von Amsberg voorbestemd is te zijner tijd de belangrijke positie van echtgenoot van het Staatshoofd in te nemen.

Op grond van zijn verleden vonden deze leden hem daarvoor niet aanvaardbaar. Opmerkingen, die kennelijk kwamen van de kant van de PSP.

Zij merkten onder meer op, dat uit niets is gebleken, dat de heer Von Amsberg zich na de oorlog op enigerlei wijze kritisch over nazi-Duitsland en over de passieve houding der nazi-Duitsers heeft uitgelaten.

In de Memorie van Antwoord geeft de Regering hierop het volgende antwoord:

, , De ondergetekenden hebben de indruk, dat genoemde leden blijkbaar onvolledig zijn ingelicht over het optreden van de heer Von Amsberg. Zo is het onjuist, dat deze zich na de oorlog niet kritisch over Nazi-Duitsland en de passieve houding der Nazi-Duitsers zou hebben uitgelaten. Nog op de persconferentie van 28 juni jl. heeft hij dat gedaan, zoals hieronder nader zal worden toegelicht. Maar ook zijn optreden in de daaraan voorafgaande jaren geeft duidelijk aan, welke zijn instelling tegenover Nazi-Duitsland was en is. Zouden genoemde leden gelijk hebben, dan was het b.v. ondenkbaar geweest, dat een Joodse advocaat te Hamburg de heer Von Amsberg als assessor verbond aan zijn kantoor, dat zich vrij wel uitsluitend bezig hield met schadeprocedures wegens door de Nazi's gepleegd onrecht, en dat een groot aantal Joodse cliënfen had. Ook tijdens zijn diplomatieke functies, zowel in de Dominicaanse Republiek als in Ivoorkust nam de heer Von Amsberg bij verschillende gelegenheden stelling t^en nationaal-socialistische opvattingen. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat hij gaarne deel zou hebben uitgemaakt van de nieuwe ambassadestaf van Duitsland in Israël en zich verheugde daartoe te zijn aangezocht.

In het hierboven genoemde interview van 28 juni 11. had de heer Von Amsberg er op gewezen, dat ook in Duitsland de slachtoffers van het Nazi-re­ giem worden herdacht. Dit was o.a. gebeurd in het vroegere kamp Bergen-Belsen, waarbij op 25 april door de Duitse Bondspresident een rede werd gehouden, waarmede de heer Von Amsberg zijn instemming betuigde.

In die rede zei de Bondspresident o.m. het volgende:

, , En toch is Bergen-Belsen slechts één van die plaatsen, waarvan de namen ons met de diepste schaamte vervullen.

Auschwitz, Theresiënstadt, Mauthausen, Schirmeck, Dachau ; in deze eeuw zal het niemand mogelijk zijn zulke plaatsen te noemen zonder de herinnering op te roepen aan misdaden, die in het eigen land gepleegd werden door Duitsers aan Duitsers en jegens buitenlanders op het grondgebied van andere volkeren. In de twintig jaren, die verstreken zijn sederthet scherm opging waarachter Hitler en zijn trawanten hun schandelijk bedrijf verborgen, heeft deze herinnering nog niets van haar verschrikkingen verloren want wij Duitsers kunnen niet vergeten wat in onze naam is gebeurd".

Uit het bovenvermelde blijkt ons inziens, dat de heer Von Amsberg de kampen onder de overheersing van het Nazi-dom wel degelijk als een afschuwelijke misdaad aan de mensheid beschouwt.

Voorts kan nog worden vermeld, dat een correspondent van , , De Volkskrant" een bezoek heeft gebracht aan de 70-jarige Joodse advocaat, Dr. Walter Lippmann, bij wie de heer Von Amsberg enige tijd heeft gewerkt. Dr. Lippmann deelde mede, dat hij Von Amsberg eerst naar zijn mogelijke nationaal-socialistischeinstelling heeft ondervraagd voordat hij bij hem kwam werken. De heer Von Amsberg heeft toen die mogelijkheid met beslistheid van de hand gewezen. Toen hij na circa 6 maanden het advocatenkantoor verliet, omdat hij naar de diplomatenschool werd geroepen, werd dit door Dr. Lippmann ten zeerste betreurd, omdat hij een zeer goede kracht was en hij hem ookpersoonlijk had leren waarderen.

Zulk een getuigenis, nog wel van een Joodse advocaat, die in 1941 het nazi-regiem naar Amerika ontvluchtte om eerst in 1955 naar Duitsland terug te keren, spreekt ons inziens voor zichzelf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen