Zuid-Afrika

Een juweel in Afrika

Apartheid een wijze voorzorg

Het is wel zeer opmerkelijk, dat, terwijl zo vele blanken, ook in Nederland, de politiek van gescheiden ontwikkeling in Zuid-Afrika veroordelen, door tal van Bantoes deze politiek juist op hoge waarde wordt geschat, omdat zij er toe leidt, dat de eigen aard der Bantoevolken bewaard blijft. Als één dezer Bantoes kan worden genoemd de premier van de Transkei, het eerste gebied, dat onder Bantoebestuur kwam en over een eigen parlement beschikt.

Deze premier, wiens naam is K. D. Matanzima, heeft onlangs een zeer loffelijk getuigenis gegeven over blank Zuid-Afrika. Volgens de Zuid-Afrikaanse Koerier van juli 1966, no. 7, Ie jaargang, verklaarde hij, dat blank Zuid-Afrika zich een werkelijk trouw en grootmoedig vriend van het Bantoevolk van de Transkei heeft getoond en dat hij vele voordelen verwachtte als gevolg van toepassing van de politiek van afzonderlijke ontwikkeling. Hij gaf voorts te kennen, dat als ge­ volg van deze benadering en politiek Zuid-Afrika een , .schitterend juweel" is en blijft in het werelddeel Afrika Zijn regering, aldus vervolgde de heer Matanzima, staat geheel achter deze politiek van afzonderlijke ontwikkeling, aangezien zij er van overtuigd is, dat dit de enige politiek is, die vrede, harmonie en vooruitgang in Zuid-Afrika kan garanderen.

Hij en zijn mede-ministers waren dan ook van plan de door hun vrienden uitgestoken hand aan te nemen om vreedzaam vooruit te komen en door een geleidelijk proces tot autonomie te ontwikkelen.

Vervolgens merkte hij nog op, dat zij in autonomie als uiteindelijk doel geloofden, maar er tevens van overtuigd waren, dat politieke onafhankelijkheid hand in hand moet gaan met economische onafhankelijkheid. De premier was er dan ook van doordrongen, dat de Transkei nog een lange weg moet afleggen voor en aleer dit is bereikt. De eerste stappen zijn gezet maar het zou onverantwoordelijk zijn het proces kunstmatig te versnellen, daar dit slechts zou leiden tot chaos, bloedvergieten en achteruitgang, zoals te konstateren valt in verscheidene landen, waar men voortijdig onafhankelijkheid eiste.

Ten overvloede gaf de heer Matanzima aan de angstaanjagers en oorlogshitsers nog de verzekering, dat de Transkei in geen enkel opzicht de apartheid van de hand wees, vriendschappelij k gestemd was tegen de blanken, geen krisis had doorgemaakt, niet bezorgd was over de uitvaardiging van onafhankelijkheid en dat in feite de meest nauwe en vrienschappelijke banden met de regering van de Republiek onderhouden werden.

Het ware te wensen, dat de wereldpers en ook de Nederlandse pers van dit soort verklaringen ook eens melding maakte. Daarmede zou men de wereld en ons land een veel betere dienst bewijzen dan hetaJ meer afgeven op de apartheidspolitiek der Zuid-Afrikaanse regering.

Zeer terecht gaf Dr. Dominicus aan het door hem geschreven en door de N.V. „De Banier" uitgegeven boek dan ook als titel

Apartheid een wijze voorzorg

Dat dit boek er in is gegaan, blijkt! wel uit het feit, dat de eerste oplage} al spoedig geheel was uitverkocht, zodat tot een tweede druk moest worden overgegaan. De vrees, die bij de uitgeverij aanvankelijk bestond, dat het boek niet voldoende zou worden afgenomen, is dus gelukkig beschaamd.

De prijs van de tweede druk is geheel ongewijzigd gebleven en bedraagt f 5, 90, wat voor een boek van 152 bladzijden, waarin zulk een betrouwbare voorlichting over de toestanden in Zuid-Afrika met betrekking tot de Bantoe-bevolking wordt gegeven, uiterst laag moet genoemd worden. Het aanschaffen ervan kan dan ook door ons ten zeerste aanbevolen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen