DE ABORTUSKLINIEK BLOEMENHOVE EV HEEMSTEDE

Afgelopen week hebben we in de krant kunnen lezen dat de rechtercommissaris mr. J.J. Matthijsse de vordering van de Haarlemse hoofdofficier van Justitie mr. J.L. Andrae tot huiszoeking bij de abortuskliniek Bloemenhove in Heemstede heeft afgewezen. Tegen deze afwijzing is de Haarlemse hoofdofficier inmiddels in beroep gegaan bij de rechtbank.

November vorig jaar kreeg mr. Andrae van minister Van Agt de opdracht de in de Bloemenhovekliniek gebruikte apparatuur in beslag te nemen. Zoals u weet wordt met deze apparatuur ook zwangerschappen van meer dan twaalf weken onderbroken. Om echter de onderhavige apparatuur in beslag te kunnen nemen heeft de officier een bevel tot huiszoeking nodig van de Haarlemse rechter-commissaris. De rechtbank oordeelde daarop dat de rechtercommissaris dat niet hoefde af te geven.

In hoger beroep bepaalde het Hof in Amsterdam daarna, dat verlof tot huiszoeking wel door de Haarlemse rechter-commissaris mocht (!) worden verleend, maar toen de officier erom vroeg werd het hem geweigerd. De voornaamste argumenten van de rechter-commissaris voor de weigering waren, dat er geen sprake was van ongecontroleerd bezit van de betrokken apparatuur in strijd met de wet of het algemeen belang en het feit dat deze apparatuur ook wordt gebruikt voor het onderbreken van zwangerschappen van minder dan twaalf weken en van andere zwangerschappen op medische indicatie. Alsof notabene het onderbreken van zwangerschappen van minder dan twaalf weken volgens de wet geoorloofd zou zijn! Laat staan de meer dan aanvechtbare opvatting dat de ene overtreding de andere zou mogen legaliseren.

Maar hierover willen we het in dit artikeltje niet in de eerste plaats hebben. In de Bloemenhovekliniek wordt niet alleen de wet verkracht, maar er wordt nog grof geld uitgeslagen ook. Dit blijkt uit een interview dat een redakteur van het weekblad de Haagse Post had met een van de vijf geschorste medewerkers van Bloemenhove, de arts Tuinier.

Deze arts heeft acht maanden in deze kliniek gewerkt en in die tijd 1000, 1200 abortussen gedaan ... „Een klein dorp (...) Maar het besef dat je een destructieve ingreep doet die je eerst nog een beetje griezelig vond gaat op den duur helemaal weg. Dat slijt af'. Hij is in Bloemenhove begonnen en daarna overgestapt naar de Amsterdamse Oosterparkkliniek van dr. Wong. Tegen deze laatste heeft hij ondertussen een aanklacht ingediend. Het werd hem zelfs ook te bar wat er in de zoge­ naamde commerciële klinieken werd verdiend aan de „gewone mensen van de straat". Maar zijn motieven zijn zo dubbelzinnig dat het spreekwoordelijke spreken met twee tongen als een edele handelswijze kan worden aangemerkt. Zo in de trant van:

„Ik verdien erg graag veel, maar dat kan me er niet van weerhouden om fel voor een nivellering van inkomens te zijn".

Salontaal van een keurslager. Een vierdaagse werkweek van 24 uur levert een maandsalaris op van 30.000 gulden. Niet dat hij dat heeft verdiend; hij werkte maar 10 uur per week, want „daardoor hield je lekker veel vrije tijd over om je eigen dingen te kunnen doen".

Zijn nu belangrijkste opponent, de medische coördinator Van den Bergh, heeft het zo ingericht dat hij 12 ingrepen achter elkaar kan doen, waardoor zijn salaris op jaarbasis zo'n slordige zes ton bedraagt.

Eén a twee procent van alle bezoekers zijn Nederlanders, de rest van de vrouwen komen van het Franse en Duitse platteland. Onthutsende gegevens. Maar niet voor de rechter-commissaris mr. J.J. Matthijse. Een verzoek tot huiszoeking werd afgewezen, omdat er met „de gebruikte apparatuur ook zwangerschappen van minder dan twaalf weken worden onderbroken". Zwangerschappen worden echter niet onderbroken maar definitief afgebroken.

Toppunt van decadentie, het werd zelfs de arts Tuinier teveel, was het aanrichten van een enorm duur koud buffet bij de 20.000 patiënte. Tuinier blijft abortushulpverlening een nobele en nastrevenswaardige zaak vinden. Op de vraag, of hij ooit nog terugkomt in dat wereldje, zegt hij: „Dat hangt er helemaal vanaf. Als het wereldje zich saneert, zie ik niet in dat er enige rancune tegen mij zou blijven bestaan. Als dat niet gebeurt, denk ik dat ze me tot in lengte van dagen kunnen schieten. Omdat ik hun Rockefeller's-idylle verstoor: de idylle van landhuizen met een sauna, een solarium, flamingo's in de tuin en 200 uit Noorwegen overgevlogen dennen, de idylle van het kopen van flessen Napoléon cognac van 150 gulden en het rijden in een Bentley".

Een huiveringwekkende blik achter de schermen. Wie vreest niet het oordeel van de verharding! Ds. Abma merkte tijdens het debat over het vervolgingsbeleid inzake abortus provocatus op: „Dat er toch nog veel goeds is in deze wereld, is dankzij Hem die zich liet zegenen toen Hij nog was de vrucht in de schoot van zijn moeder. De goedheid waarin wij allen delen, mogen wij niet provoceren".

D.A. Roozemond.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen