Gemeentebestuur (12)

COMMISSIES (artikelen 61 t/m 64e van de gemeentewet)

In het vorig artikel is uiteengezet dat sinds 1964 de mogelijkheid bestaat z.g. bestuurscommissies in te stellen, waaraan bevoegdheden van de raad of van burgemeester en wethouders kunnen worden toegekend.

De gemeentewet bepaalt in artikel 64 dat, voor zover dit in verband met de aard en de omvang van de toegekende bevoegdheden nodig is, de raad tevens regelt:

a. de werkwijze van de commissie

b. de openbaarheid van de vergaderingen

c. de voorbereiding, de uitvoering en de openbaarmaking van de besluiten

d. het toezicht van de raad of van burgemeester en wethouders op de uitoefening van de bevoegdheden door de commissie

e. de verhouding van de toegekende bevoegdheden tot die van de andete organen van de gemeente

f. de verantwoording aan de raad. Dit alles zal dus naar de inzichten van de raad moeten worden geregeld in de verordening tot instelling van de commissie. Uit punt f blijkt dat de raad. ondanks verleende bevoegdheden, het hoogste bestuursorgaan van de gemeente blijft.

Indien bevoegdheden van de raad zijn toegekend, vindt de vergadering van de commissie in het openbaar plaats, althans voor zover in die vergadering onderwerpen aan de orde zijn, die de toegekende bevoegdheden betreffen. De deuren worden gesloten, wanneer 1/5 gedeelte van de aanwezige leden het vordert of de voorzitter het nodig acht. Om vervolgens ook met gesloten deuren te kunnen beraadslagen is een gekwalificeerde meerderheid van twee derden van de aanwezige leden nodig.

De voor de raad geldende bepalingen omtrent geheimhouding zijn van overeenkomstige toepassing. Het opleggen van voorlopige geheimhouding geschiedt door de voorzitter. Een regeling, zoals in artikel 50 voor de raad is vastgesteld, inhoudende een verbod om over een aantal zaken in een besloten vergadering te beraadslagen en/of te besluiten, ontbreekt hier in de wet. De raad kan dit wel in de verordening regelen.

Blijkens artikel 64a is een raadsbesluit tot instelling van een bestuursconïmissie aan hetzelfde toezicht onderworpen als een gemeentelijke straf veror­ dening, hetgeen in het kort hierop neerkomt dat de besluiten aan gedeputeerde staten moeten worden gezonden, die de ontvangst aan de raad berichten. De verordening verbindt niet dan wanneer zij behoorlijk is afgekondigd. De afkondiging geschiedt nadat het bedoelde bericht van ontvangst bij het gemeentebestuur is ingekomen, tenzij dit bericht inhoudt dat gedeputeerde staten de schorsing of vernietiging van de verordening aan de Kroon hebben verzocht.

Er is hier dus sprake van repressief toezicht, dat wil zeggen toezicht achteraf. Ten aanzien van commissies met uitsluitend adviserende bevoegdheden is generlei toezicht voorgeschreven. Artikel 64b vertelt ons dat op de bevoegdheden van de raad of van burgemeester en wethouders, die aan een commissie zijn toegekend, de voorschriften t.a.v. hoger toezicht e.d. van toepassing blijven. Dit is uiteraard een vanzelfsprekende zaak. Als op een bepaalde bevoegdheid van de raad, b.v. verkoop van grond, goedkeuring van gedeputeerde staten is vereist, zal die goedkeuring natuurlijk ook nodig zijn, als die bevoegdheid is overgeheveld naar een commissie. Daarenboven zou in de verordening de raad voor zichzelf of voor burgemeester en wethouders nog goedkeuring van bepaalde commissiebesluiten kunnen eisen. De raad kan onder goedkeuring van gedeputeerde staten een bepaalde functionele of territoriale commissie aanwijzen als „tak van dienst". Dit houdt in dat voor zo'n commissie een afzonderlijke begroting en rekening wordt vastgesteld en dus ook een afzonderlijke administratie wordt gevoerd. De raad stelt in zo'n geval zelf de begroting vast en de rekening voorlopig vast. Deze bevoegdheid kan, zoals we hebben gezien, juist niet worden overgedragen aan een commissie. De commissie moet dus volstaan met de opstelling van de nodige concepten.

Volgens artikel 64d kan de raad een functionele of een territoriale commissie in de gelegenheid stellen een door haar aan te wijzen hd in de vergadering van de raad het standpunt van de commissie te doen toelichten. De wet heeft hier op het oog een hd, dat geen raadshd is. Naar veler mening is de raad ook zonder deze aparte bepahng daartoe bevoegd, zodat zij daarom achterwege had kunnen blijven. De regering is blijkens de behandeling van het wetsontwerp van mening dat de raad in de verordening kan bepalen dat ook een lid van de minderheid in de commissie de gelegenheid krijgt in de raadsvergadering het woord te voeren. Tenslotte zij vermeld dat de leden van de verschillende commissies niet gerechtelijk vervolgbaar zijn voor hetgeen zij in, de vergadering van de commissies of van de raad hebben gezegd of aan de commissies of de raad schriftelijk hebben overgelegd.

H.LD.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen