Voorjaarsnota en 1-julipakket

(In de Eerste Kamer)

door de heer Meuleman

VERBAASD

Bij de algemene beschouwingen over de rijksbegroting 1979 is door ons er bij de Regering op aangedrongen een drastische bezuiniging op de uitgaven toe te passen, teneinde financiële middelen vrij te krijgen en geen verhoging van de belastingen in te voeren. Eveneens bij de behandeling van de begroting van Financiën in april jl. is door ons gesteld, dat wanneer er een stap terug moet worden gedaan, die bereikt dient te worden door beperking van de uitgaven. Dat is nodig om de tering naar de nering te zetten.

In de Tweede Kamer is uitvoerig gediscussieerd over het pakket maatregelen, dat thans aan de orde is. Wij zullen hier niet herhalen hetgeen daar alzo naar voren is gebracht, maar dat er wel maatregelen nodig zijn, onderschreef een ieder wel.

Bij het doornemen van de noodhandelingen konden wij maar moeilijk aan de indruk ontkomen, dat de oppositie meer gericht was tegen de Regering dan tegen het voorgestelde pakket maatregelen. Het heeft ons dan ook verbaasd, dat tegen deze gematigde voorstellen van de Regering nog zoveel verzet wordt geboden. Wij zijn ons dacht ik allen ervan bewust, dat in de achter ons liggende jaren - en dan wel voornamelijk onder het beleid van het vorige kabinet - de overheidsuitgaven letterlijk de pan zijn uitgerezen, terwijl ook toen reeds de voorboden van lagere groei, of zelfs stilstand zich aankondigden.

Dan vraag ik mij af zoals ook door mijn partijgenoot de heer Van Dis in de Tweede Kamer is gedaan, of het wel reëel is, op zo'n manier tegen het thans zittende kabinet te hoop te lopen, wanneer dit probeert de wagen weer in het spoor te krijgen. Wij bedoelen dan de gehouden demonstraties, protestvergaderingen, aanzetten tot stakingsactie enz. (hetgeen wij ten sterkste afkeuren) alsof hier werkelijk maatregelen worden voorgesteld die het menselijk bestaan ten gronde zouden keren! De eerste stap is hiermee door de Regering gezet, om een meer evenwichtig financieel beleid te voeren.

Iedereen is wel ervan overtuigd, dat er een matiging zal moeten plaatsvinden, doch wanneer deze wordt voorgesteld, komen de bezwaren en worden allerlei moeilijkheden naar voren gebracht.

OOK DE HOGERE INKOMENS MOETEN INLEVEREN

Ook wij hebben wel onze twijfels, of aan de thans vóór ons liggende maatregelen wel door een ieder naar draagkracht zal worden bijgedragen. Hoewel wij niet op onderdelen van deze voorstellen wensen in te gaan (wij kunnen in deze Kamer alleen maar aanvaarden of afwijzen) blijft bij ons toch wel de vraag bestaan, of het juist en billijk is, dat de sociale uitkeringen hun bijdrage moeten leveren, ook de hogere inkomens moeten inleveren (waar wij minder moeite mee hebben) maar de tussenliggende middengroepen niet bijdragen aan de matiging of beperking.

Een bijdrage over de gehele linie zou ons meer hebben aangesproken. Wij zouden dit een meer en rechtvaardiger verdeling hebben gevonden. Waarom is dit niet gebeurd?

Eveneens vragen wij ons af, of de voor ons liggende maatregelen wel in voldoende mate bijdragen aan het financieringstekort voor de komende jaren. Moet er voor de toekomst niet meer worden bezuinigd? Wanneer deze maatregelen worden geaccepteerd, verdient het dan geen dringende aanbeveling, om bij een tegenvallende ontwikkeling, een volgende stap tot bijstelling, de definitieve wetgeving voor 1 januari 1980 gereed te hebben? De Voorjaarsnota is door ons meer gezien als een registratie, doch niet als oplossing van de problemen. Wij zouden een strakker beleid, een betere aanpak van de bestrijding van de werkloosheid en het terugdringen van de inflatie voorstaan. Hieraan zullen alle partijen dienen mee te werken, ook de vakbeweging. Dat dit een hele opgaaf zal zijn voor de Regering daarvan zijn wij ons wel bewust, maar met actie, demonstratie en wat dies meer zij worden deze problemen zeker niet opgelost.

Nogmaals: wij zullen een keuze dienen te maken: óf verlaging van de uitgaven óf verhoging van de belastingen. Het eerste zal bij ons verre de voorkeur hebben boven het tweede. Het heeft ons goed gedaan, dat er in de grootste regeringsfractie het CDA toch nog in het laatste ogenblik getuigenis gegeven werd van een homogeniteit. In eerste instantie scheen het, dat dit geheel ontbrak. Welke de motieven waren, laat ik aan insiders over. Wij willen aannemen, dat het geen opvoering van een show geweest is.

Deze uitdrukking kwamen wij nl. in de Handelingen tegen. Was het misschien toch dat men uiteindelijk ging beseffen de verantwoordelijkheid om het kabinet de nodige steun te geven om zijn taak te kunnen vervullen?

Wij zullen de Regering steunen bij het indienen van deze maatregelen, welke dringend nodig zijn, maar wij willen er tegelijk bij de Regering op aandringen, dat ook in andere sectoren van het beleid een ombuiging zal moeten plaatsvinden. Het is de Regering bekend, dat wij hiermede bedoelen een drastische bezuiniging van het subsidiebeleid van instellingen welke de norm van Gods Woord niet kunnen doorstaan. Wij zullen onze stem aan deze voorstellen geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen