Een te verwachten en toch nog onverwachte mededeling

Af en toe had iemand het erover. Couranten speculeerden, zoals dagbladen dat doen. Toen Hare Majesteit zeventig jaar werd gingen wat luider geruchten. Hare Majesteit had een premier, die de grond wegnam uit de veronderstellingen. De koningin voelde zich nog gezond en sterk en op heel korte termijn was haar abdicatie niet te verwachten. Nederland leefde weer verder. De vorstin zette haar werkzaamheden voort. Vandaag verjaarde de kroonprinses. Misschien dacht deze of gene: Hoe lang zal prinses Beatrix nog kroonprinses zijn? Ineens het bericht dat Hare Majesteit zich met een toespraak tot haar volk zou richten. Op de avond van de dag, waarop haar dochter verjaarde. De gedachten namen een vorm aan. Nu afwachten of ze kloppen met wat de koningin gaat zeggen.

Drie concentratiepunten zetten zich vast. Allereerst bedenken wij wat blijft. Vervolgens overweeg je wie gaat, en tenslotte wie komt.

Blijft de eeuwenoude band met het huis van Oranje. Wij realiseren ons artikel 19 van het Beginselprogram van onze Staatkundig Gereformeerde Partij. Wij hebben er wel vaker over gesproken. Nu krijgt een en ander een speciale kleur. Zeker andere regeringsvormen kunnen goed zijn. Daar niet van. Het heeft geen zin daarover uitvoerig te disputeren. Voor ons land is daar het constitutioneel koningschap. Dat koningschap blijft. Een koningschap dat na een gewaardeerd regentesseschap gedurende drie generaties een kongininneschap zal zijn. Koningin Wilhelmina, allang weer koningin na een tijdelijk prinses zijn op haar hoge leeftijd, en koningin Juliana waren niet de minsten in de rij van de Oranjevorsten. Zij representeren een bijzondere periode uit onze geschiedenis. Een vergelijking van beide vorstinnen heeft nu geen zin. Daarvoor is afstand nodig. Het koningschap blijft. In het constitutionele in de grondwet zijn de verhoudingen, zijn rechten en plichten van vorst en volk, vastgelegd. Wij zouden ons niet anders kunnen voorstellen in deze tijd. Wij hopen echter dat de ruimte en de mogelijkheden die de Grondwet biedt zinvol mogen worden benut. Meermalen hebben Wilhelmina en Juliana het land gewichtige diensten bewezen. Het koningschap opgedragen aan het Huis van Oranje. Dat blijft. Er mag veel veranderd zijn. Gebiedsdelen verkregen zelfstandigheid. Ne­ derland en Oranje blijven verenigd. Opgedragen. Wie heeft dit koningschap opgedragen? Ten diepste de Koning der koningen, door Wie de koningen de aarde regeren. Deze regeringsvorm is de voor ons land van God gegevene. Moge het zo blijven. In lengte van dagen. Nimmer ging het land en volk voorspoedig, wanneer de band met het Oranjehuis was verbroken.

Soms was gelukkig niet de band verbroken. In de bittere en barre jaren van de laatste wereldoorlog. Toen was de band uitgerekt. Uitgerekt over de Noordzee heen. Maar de band was er, sterker wellicht dan te voren. De band van Oranje met Nederland en de band van Nederland met Oranje. Dat blijft. De eeuwenoude band met ons vorstenhuis. Het is een bijzondere zegen. Weinig landen toch hebben nog een koning of koningin.

Koningin Juliana treedt terug. Wij hopen dat zij blijft wonen in het midden van haar volk. Dat blijkt te gebeuren. Wij gunnen haar na meer dan dertig jaar vermoeiende werkzaamheden als wettig Staatshoofd een verdiende rust. Dat zeker. De Heere zegene de jaren van haar ouderdom. Moge zij, die zovele jaren koningin was, op bijzondere wijze in contact zijn met Hem, Die ook haar Koning wil zijn, haar beschuttende en bewarende bij Zijn verworven verlossing. Moge zij, die zo talloze malen audiëntie verleende, vaak ter audiëntie gaan. Haar levensavond moge staan in de bijzondere gunst van Hem bij Wiens gratie zij regeerde. Van haar worde getuigd: De koningin is verheugd over Gods geducht vermogen. Want geen koning kan op andere wijze het eeuwige leven verkrijgen dan koning David, die begenadigde en beweldadigde collega, die smeekt: Wees mij genadig, o God. Wasch mij wel van mijn ongerechtigheid. Ontzondig mij met hysop. Doe mij vreugde en blijdschap horen.

Droeve en moeilijke dingen heeft de koningin doorleefd. Verblijd haar naar de mate van de dagen, waarin zij het kwaad zag. De Heere zegene haar en onze prins Bernhard.

Wie komt? Wie komt om eerlang de troon te bestijgen? Wie zou haar niet kennen. Zij leeft als prinses, als kroonprinses, als vrouw en als moeder. Echter als koningin moeten wij haar nog leren kennen. Wij hopen dat zij biddende verwachtingen niet zal beschamen. Moge gelden in meer dan een opzicht: Zo moeder, zo dochter. Om te beginnen zal het goed zijn, wanneer zij haar moeder nazegt: , , Wie ben ik dat ik dit doen mag". Zij mag er best iets van gevoelen van wat Mozes onder woorden bracht: Dit volk - hoe klein ook onder de volken - is groot, ik kan het niet dragen. Welgelukzalig die al zijn kracht en hoop van God verwacht. Zij komt. Laat de poorten der ere zich verheffen. Prinses Beatrix, 's Lands prille hoop in allerdonkerste jaren van bezetting en verdrukking.

Er is helaas overvloedig veel dait wij gaarne anders zouden willen zien. Wij zeggen dat niet hoogmoedig op Farizese trant. Want die het sterkste beseft zal zichzelf nog het allermeeste beschuldigen en in gebreke stellen. Veel zagen wij liefst anders.

Hoewel mijn huis alzo niet is bij de Heere, sprak David. Dat geldt niet slechts vorstenhuizen. Maar ook vorsten huizen. Hoewel mijn huis alzo niet is bij God, nochtans heeft Hij mij een verbond gesteld, dat in alles wel geordineerd is, voorzeker is daarin al mijn heil en alle lust, hoewel Hij het nog niet doet uitspruiten.

Zo is er een verbond van het huis van Oranje en God. Met de Potentaat der potentaten, sprak de voorvader en grondlegger van onze dynastie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen