ZETjes

KLAD

Met de handel in huizen is het goed naar. De klad zit er hevig in. Diverse oorzaken liet men driftig trippelen. Nog niet zo lang geleden deden politici vreselijk bezwaard over inkomens van makelaars. Daar zou men iets aan moeten doen. De harde werkelijkheid pakt met minder fluwelen handschoenen aan dan politici, wanneer die eindelijk eens zo ver zijn dat zij er echt iets aan gaan doen. Steeds weer vraag je je af of ons land na de oorlog wel zo'n goede greep kreeg op het probleem van de volkshuisvesting. Is daarmee niet teveel gezeurd en gesleurd, zodat allerlei andere wensen en genietingen het woongenot helemaal naar achteren gedrukt hebben? Dank zij allerlei wijzigingen in de voorlichting weten kleine kinderen tegenwoordig exacter waar hun broertjes en zusjes vandaan komen dan voorheen het geval was, maar dat in alle ernst talloze volwassenen gewoon denken dat huizen en woningen uit de kraan komen is daartegenover wel bijzonder naïef. Misschien denkt iemand dat dit overdreven is geformuleerd. Maar men doet toch wel voor honderd procent alsof.

GESCHREEUW

Met die zogenaamde „Haagse machten" is het droevig gesteld. Zij amen­ deren om het leven, dienen moties in dat de vonken in het rond spetteren, staan ministers naar het politieke leven van dag tot dag, terwijl kabinetten grote gaten in de nacht vergaderen van jewelste.

De „Haagse machten", parlement en kabinet, hebben welbeschouwd maar weinig in de Nederlandse, melkplas te brokken. Dat stelde prof. Van Putten vast. Hij kan dat weten. Voorheen was hij parlementair verslaggever en thans hoogleraar, dus geïnformeerd in het kwadraat. Vee' geschreeuw op de Binnenhof en dan nog niet alleen van de demonstranten, die zich ter plekke wel eens ophouden, maar ook van de kant van hen die aangeschreeuwd worden, terwijl er toch zo weinig wol op hun huid groeit. Des­ kundige beleidsambtenaren maken volgens de praktijk het meeste klaar. Is het evenwel zo keihard nodig dat bijvoorbeeld zo'n volksvertegenwoordiging zich profileert als het grote machtsapparaat bij uitstek in dit land? Met name ten aanzien van het beleid heeft het parlement een controlerende funktie. Het parlement heeft er op toe te zien dat de macht volgens de regels van de kunst zo goed mogelijk wordt uitgeoefend zonder dat hij zelf zich zo oppermachtig hoeft te gedragen. Laat de volksvertegenwoordiging vooral duidelijkheid hebben over haar feitelijke taak, opdat zij niet zich laat bedotten door prompt overal het door de regering bij voorbaat ingesloten wisselgeld er ook steeds uit te peuteren.

Vervolg op pagina 4 Vervolg van pagina 2

LOYALITEIT

Iran voelt zich als onaanzienlijk land machtig omdat het in staat is de grote wereldmacht Amerika in de worggreep te houden. Maar de manier waarop is natuurlijk geen verheven voorbeeld van staatsmans kunnen en wijsheid.

Voor Carter, die bovendien hoe langer hoe meer in de presidents(her)verkiezing verwikkeld raakt, is het een vurige kwestie. Zijn electoraal belang kan hem nopen behoorlijk uit te halen. Middels heeft hij verscherpte maatregelen genomen. Het effect ervan moet nog blijken. Meegenomen zou zijn wanneer Amerika's bondgenoten vastberaden één lijn zou trekken met Carter. Zonder de Verenigde Staten zouden die bondgenoten immers niet zijn die zij zijn. Connecties met de Arabieren en bijzonder met Iran, dat ons voor tien procent schaarser en duurder wordende olie levert, maken ook een beetje uit. Andere bondgenoten van Amerika, met name onze EEGpartners, denken in gelijke banen. Voorlopig beproeven de EEG-landen hun kracht op een gemeenschappelijke actie, die Iran wil bewegen de datum van vrijlating van het gegijzelde Amerikaanse ambassade-personeel te noemen. Dan zou men in elk geval in en buiten de ambassade kunnen aftellen. Als de negen maar niet van een koude juttemis thuiskomen. Van je vrienden moet je het vaak hebben. Ook Amerika. Solidair met Washington, luidt de leus. Maar Washington vraagt dan weer: Hoe solidair zijn jullie? Loyaal hoeft lang niet altijd royaal te wezen. Tenminste zo blijkt.

IRAK EN V.S. VRIENDEN?

Als vrienden vijanden worden, doen eerdere vijanden vaak vriendelijker. Dat ziet er naar uit in het midden-oosten dat tegenwoordig zo middelpuntig is voor de internationale politiek. Iran heeft meer aan het hoofd dan het Teheranse gijzelingsdrama. Om te beginnen is er in Iran geen echt centraal gezag. Verschillende machten alsook belangen werken daar tegen elkaar in. Iran heeft spannende verhoudingen met buurland Irak. Irak eist dat Iran nachtsposities in de vorm van kleine eilandjes in de Perzische Golf prijs geeft. Over en weer mobiliseert men eikaars legers. Deskundige diplomaten achten geweldsgebruik niet tot alles wat uitgesloten wordt geacht. Iran berst van gevoelens die zich een krachtdadige uitgang willen banen. Irak was allesbehalve pro-Amerika. Maar op dit moment gaan beider belangen enigermate sporen. Zo kan er van alles gaan gebeuren ginds. Echter is het wel zo in de wereld dat de tijd voorbij is dat het Witte Huis maar hoefde te kijken en te kikken. Dat was.

OLIE-DOMMEL

De oUeleveranciers in het middenoosten raken wel uitgeslapen. Met de vette energieverwekker weten de Arabieren stevig te manipuleren. Het PLO-vriendje van de Arabieren, de dodelijke vijand van Israël, rukt fors op in de diplomatieke regionen. Onlangs werd een PLO-diplomaat dr. Issan Sartawi op ons eigen departement van • buitenlandse zaken ontvangen. De tijd is gepasseerd dat voor dit soort contacten als vereiste gold dat als politieke doelstelling de vernietiging van Israël diende geschrapt te worden alvorens gesprek mogelijk was. Geen land ter wereld was zo op de hand van Israël als Nederland. Maar (verslechterende) economie vermag veel.

In Joodse en kerkelijke kring rezen verontrusting en bedenking over de ontvangst ten departemeiite van de PLO'er. Namens de liberale Joodse gemeente wilde de rabbijn Liliënthal op hetzelfde departement een onderhoud over de zich wijzigende koersen. Niet slechts wilde hij het hebben over de ontvangst van de Sartawi als zodanig, maar vooral over het feit dat er maar weinig politieke tegenprestatie van de PLO tegenover stond. Wat wist echter het departement van buitenlandse zaken? Rabbijn Liliënthal, ofschoon negen jaar de erkende leidsman van de liberale joodse gemeenschap, is van Zweedse nationaliteit! Wat heeft een buitenlander met Nederlandse politiek te maken? Laat rabbijn Liliënthal maar rustig in Amsterdam blijven en niet afreizen naar Den Haag. Vanwege de staat Israël is het vraagstuk Israël en de volkeren in de tegenwoordige wereldpolitiek spannend. Als vaker voorheen. Israël hoeft het echter van die volkeren veelal en zeker per saldo niet te verwachten. Uiteindelijk laten volken ons vallen. Zijn plaats in de wereld kan slechts Eén aan dit volk toewijzen. Het is Israels God van Wien dit volk zijn sterkte heeft. Aller volken macht niets bij Hem geacht. Maar dat blijkt pas, wanneer God in Sion groot helpt in nood.

GOEDKOOP IS DUURKOOP

In Lekkerkerk is het echt niet lekker wonen. Dat kwam dezer dagen wel naar buiten. Het gemeentebestuur meende destijds goedkoop af te zijn met gratis bouwafval. Fijn goedkoop. Daarop konden nog eens goedkope woningwetwoningen gebouwd worden. Wie doet je wat? Het xyleen en de kankerverwekkende benzeen! Vaten met dit spul kunnen roesten. Daarmee zitten Lekkerkerk en de provincie Zuid-Holland in lasten. Want hoe duur is bodemonderzoek? En hoe duur zullen de maatregelen uitvallen als 't onderzoek erg negatief uitvalt? Waar komen die giftige stoffen vandaan? Is dat ook bouwafval? Voor nieuwbouw heb je wel verf nodig, dat is waar, en het gaat om afval van verf f abrieken. Op deze manier echter komen wij om in ons vuil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen